Nikt nie potrafi obchodzić się z Huyem tak jak Valverde

Polaka wyprzedzili jeszcze m.in. Daniel Martin, Dylan Teuns i kolega z ekipy Sky Sergio Henao. Żaden z nich nie miał siły odpowiedzieć na atak Hiszpana, który nacisnął mocniej na pedały kilkaset metrów przed metą.

Tuż po jej przekroczeniu musiał czuć sporą satysfakcję: w końcu ma już 37 lat, a mimo to jest w stanie – szczególnie tej wiosny – regularnie ogrywać dużo młodszych zawodników. Koledzy z peletonu, ze względu na ten dynamit w nogach, nazywają Alejandro „Bala”, czyli pocisk. Zawodnik Movistar ma jeszcze jedną ksywkę, mianowicie „Piti”. Jej pochodzenie nie jest już tak fajne – tak podpisany był jego worek z krwią u doktora Eufemiano Fuentesa, który okrył się złą sławą dopingowego oszusta. Valverde okazał się jednym z jego klientów, w efekcie czego dostał dwuletnią dyskwalifikację, liczoną od 1 stycznia 2010 roku.

Po powrocie do zawodowego peletonu – a jakże by inaczej – nadal miewał swoje momenty. Poza Strzałą Walońską „Bala” wygrywał m.in. monument Liege-Bastogne-Liege, w 2015. Łącznie triumfował w tym wyścigu trzykrotnie, w najbliższą niedzielę zapewne zechce wyśrubować ten wynik. Oczywiście spróbuje mu w tym przeszkodzić „Kwiato”. Rok temu Michał wydatnie pomógł w wygraniu najstarszego jednodniowego klasyka świata Woutowi Poelsowi, teraz nadchodzi jego moment chwały. Polak jest w wielkiej formie: w niedzielę zajął drugie miejsce w Amstel Gold Race, dziś stracił do Valverde tylko osiem sekund.