Jacek Zieliński zwolniony

No i rzeczywiście – Jacek Zieliński nie będzie już trenerem Lecha Poznań. Na jutro zaplanowana jest w tej sprawie konferencja prasowa. Dziwny koniec szkoleniowca, który po wielu, wielu latach zdobył dla „Kolejorza” mistrzostwo Polski. Zwracamy honor dziennikarzom „Głosu Wielkopolskiego”, którzy jako pierwsi poinformowali o spodziewanych zmianach (inna sprawa, że teraz zdążyli to sprostować i uznali, że jednak Zieliński utrzymał stołek)… Ciekawi jesteśmy, czy Zieliński zwolniony zostałby nawet wówczas, gdyby „Kolejorz” we właściwym terminie rozegrał mecz z Polonią Warszawa – niewykluczone przecież, że miałby teraz 14 punktów. Nie za dużo, ale też bez wielkiego dramatu.
W tym momencie zapewne poznaliśmy też następnego trenera Polonii Warszawa, bo Józef Wojciechowski nie ukrywa, że wyjątkowo żałuje pozbycia się Zielińskiego i jeśli tylko byłaby taka możliwość, ściągnąłby go z powrotem. Teraz taka możliwość jest. Janas musi mieć się na baczności, tak jak wcześniej na baczności – przed Janasem – musiał się mieć Bakero. Jak to się wszystko pięknie zazębia.

Zieliński nie jest trenerem z naszej bajki, nie przepadamy za ludźmi cierpiącymi na syndrom oblężonej twierdzy, ale na swój sposób nam go teraz żal. Lech mistrzostwa Polski zdobywa od wielkiego dzwonu, czyli w zasadzie nigdy, a za kadencji Zielińskiego to się udało. Nie będziemy się powtarzać, bo już to ostatnio pisaliśmy – zabrakło w tym momencie wdzięczności. Zieliński jest jaki jest, ale czasami trzeba sobie powiedzieć: mamy większe problemy w klubie niż szkoleniowiec. Czasami też trzeba zapytać: a czy my daliśmy trenerowi wszystkie narzędzia do tego, by optymalnie wykonywał swoją pracę?

„Kolejorz” przeżywał kryzys, to się zdarza. Rok temu o tej porze sytuacja poznaniaków również nie wyglądała wesoło. Potem jednak przyszła znakomita seria meczów bez porażki, zakończona mistrzostwem Polski. Fartownym, bo wartownym, ale jednak mistrzostwem.