Wojciechowski, Rudy, Adamczuk. Śladami Polaków trafiających do wielkich szatni

Nie da się dziś wejść do silniejszej szatni, niż tej monachijskiej, w której przebiera się zespół Bayernu. To w końcu zespół, który w 2013 wygrał wszystko, co tylko było w piłce klubowej do wygrania. Co najważniejsze oczywiście, Robert Lewandowski wejdzie tam od razu do grania, a bardzo rzadko zdarzało się, by Polak pojawiał się w tak silnej drużynie po coś innego, niż po naukę albo siedzenie na ławce. O transferze wiecie już pewnie wszystko, o tym że za każdy dzień zarobi tyle, ile niektórzy przez miesiąc też, my więc ugryziemy sprawę od innej strony. Postanowiliśmy zerknąć, czy… był ktoś lepszy.

Czy w historii polskiego futbolu był jeszcze jakikolwiek inny zawodnik, który przeszedłby do tak mocnej ekipy, w dodatku opuszczając inny zagraniczny klub? Czy jest na kartach naszej historii ktokolwiek, kto może się pochwalić transferem tego kalibru? Odpowiedź jest chyba oczywista, ale sprawdźmy na wszelki wypadek, kto chociaż zbliżył się do tego formatu.

Jerzy Dudek – (Liverpool – Real)

Ile gwiazd spotkał Dudek w Realu już na wejściu. Zarówno tych schodzących powoli ze sceny, jak Cannavaro, tych aktualnie na topie, jak Guti czy Pepe, ale te i tych, które dopiero miały się wybić na wielką skalę później, jak Sneijder, Robben, Soldado. Oczywiście Dudek nie przechodził do Realu jako anonim, ale i tak skupił się przede wszystkim na rozgrzewaniu ławki pośladami. Koniec końców wsławił się bieganiem z instrukcjami od Mourinho podczas meczu, jak i pożegnaniem, które udowodniło wszem i wobec, że był dobrym duchem galaktycznej szatni.

W składzie między innymi: Robinho, Van Nistelrooy, Marcelo, Raul, Guti, Cannavaro, Pepe, Higuain, Robben, Sneijder, Soldado.

Sławomir Wojciechowski – (Aarau – Bayern)

Takie transfery zdarzają się raczej w FM. Przejmujesz klub z topu i dla jaj ściągasz sobie Polaka, żeby było śmieszniej. Prędko nie uświadczymy dziwniejszego transferu w polskiej piłce: Salamon do Milanu trzymał się jeszcze kupy o tyle, że był młody i utalentowany. Wojciechowski owszem, grał dobrze w Szwajcarii, ale żeby trafić aż do Bayernu? Jednego z najsilniejszych w historii? Polak zagrał łącznie trzy mecze, strzelił jedną bramkę, ale już sama możliwość bycia obecnym w szatni tak legendarnej drużyny to wielka rzecz. Pewnie podawał piłki, nosił poprzeczki, ale czy warto było? Na pewno. Choć nieco zaskakuje jak wielki zjazd zaliczył chwilę potem.

W składzie między innymi: Elber, Jancker, Strunz. Scholl, Jeremies, Salihamidzić, Effenberg. Sagnol, Sforza, Kahn, Lizarazu, Kuffour.

Andrzej Rudy (Lierse – Ajax)

Andrzej Rudy załapał się wtedy na paczkę marzeń. Wchodził do szatni, w której królował rozgrywający ostatni sezon w karierze Michael Laudrup, a mieć takiego kompana do gry w pomocy to najwyższy zaszczyt. Zresztą, co nazwisko to legenda: Litmanen, Arweładze, Babangida, bracia de Boer, Van der Sar. Rudy i spółka zgodnie z planem zdemolowali ligę, wyprzedzając drugie PSV o siedemnaście punktów, a kończąc sezon też z różnicą dziewięćdziesięciu bramek na plus. Nie grali jednak wtedy w Lidze Mistrzów, a w Pucharze UEFA, gdzie doszli do ćwierćfinału, po drodze eliminując między innymi Bochum Tomasza Wałdocha. Nigdy nie stał się podporą pierwszej jedenastki, ale też nie grywał w niej epizodycznie.

W składzie między innymi: Van der Sar, bracia De Boer, Michael Laudrup, Blind, Van der Meyde, Oliseh, Litmanen, Arweładze, Babangida, McCarthy.

Jerzy Dudek (Feyenoord – Liverpool)

Wspominając dziś Dudka w Liverpoolu pamięta się o dwóch rzeczach. Po pierwsze, naturalnie o triumfie w Stambule, a po drugie, o jego fantastycznym pierwszym sezonie. Wicemistrzostwo, pewna gra w defensywie, niezła kampania w Europie. Do dziś ten transfer jest rekordowym jeśli chodzi o sumę, za którą Polak zmienił klub.

W składzie między innymi: Owen, Litmanen, Carragher, Riise, Gerrard, Hamann, Heskey.

Zbigniew Boniek -(Juventus – Roma)

Zbigniew Boniek miał do towarzystwa niemalże samych reprezentantów Włoch, byłych lub obecnych, ale także kadrowicza z Brazylii, Toninho Cerezo. Mimo przeciętnego początku, „Giallorossi” w pierwszym sezonie z „Zibim” zakończyli ligę jako wicemistrzowie. I to pechowo, bo z powodu porażek w ostatnich kolejkach z ligowymi słabeuszami, Como i Lecce, wymknął im się z rąk końcowy triumf. Do drugiego miejsca dorzucili Puchar Włoch, a Pruzzo zdobył też indywidualny triumf, a mianowicie trzeci w karierze tytuł króla strzelców.

W składzie między innymi: Pruzzo, Ancelotti, Bruno Conti, Toninho Cerezo, Graziani

Jacek Krzynówek – (Norymberga – Bayer)

Krzynówek dołączył do Radosława Kałużnego, który był w Bayerze już wcześniej. „Tata” załapał się jeszcze na grę z Basturkiem, Neuvillem i Lucio, ale i ferajna, którą spotkał w szatni Krzynówek nie należała naturalnie do słabych. Bayer za jego czasów pamiętamy na pewno najbardziej z pięknych bramek Krzynówka w Lidze Mistrzów, gol po plecach Casillasa (specjalność Krzynówka? To samo później w Portugalii) a także z Romą rozszedł się sporym echem po Europie. Mocna paka, której „Krzynek” z czasem stał się pewnym punktem.

W składzie między innymi: Placente, Butt, Ramelow, Berbatow, Woronin, Donovan, Schneider, Freier, Nowotny, Juan, Roque Junior.

Tomasz Iwan (Feyenoord – PSV)

Iwan w PSV zanotował najważniejszy okres swojej kariery. To tutaj grał w Lidze Mistrzów, gdzie między innymi mierzył się z Barcą na Camp Nou. Tam zagrał tylko czterdzieści minut, bo czerwoną dostał kolega z zespołu, ale ogółem była to całkiem udana kampania w wykonaniu klubu z Eindhovein. Dwa remisy z Barceloną, dwie wygrane z Newcastle, jedynie średnie wyniki z Dynamem Kijów (i fakt, że wówczas awansował tylko zwycięzca grupy i dwóch najlepszych wicemistrzów) sprawił, że PSV i Iwan nie grali dalej.

W składzie między innymi: Stam, Cocu, De Bilde, Zenden, Vampeta, Luc Nilis, Bruggink, Jonk.

Tomasz Kłos (Auxerre – Kaiserslautern)

Kaiserslautern w tamtym okresie miało naprawdę solidną pakę i biło się o mistrza Niemiec. Kłos ostatecznie nie przebił się na stałe do składu, ale to był znakomity zespół, a granie z Klose, Djorkaeffem (a raczej trenowanie, bo ten wiele nie pokopał), Baslerem, Westem czy też Lincolnem to liźnięcie piłki na najwyższym poziomie. W pierwszym sezonie zdobyli wicemistrzostwo. Dziś tamtą drużynę wspomina się w tym klubie z wielkim rozrzewnieniem.

W składzie między innymi: Klose, Lokvenc, Djorkaeff, Lincoln, Basler, Knavs, Weidenfeller, West.

Łukasz Piszczek (Hertha – BVB)

Był ściągany do walki o skład, ale szybko wskoczył do pierwszej jedenastki i miejsca w niej oddał. Stał się podporą BVB, jednym z najlepszych prawych obrońców na świecie. A przecież wkraczał bynajmniej nie do słabej szatni, bowiem owszem, może i młodej, ale wypełnionej po brzegi talentami z najwyższej półki.

W składzie między innymi: Kagawa, Sahin, Barrios, Weidenfeller, Gotze, Błaszczykowski, Lewandowski, Hummels, Schmelzer.

Grzegorz Rasiak (Derby – Tottenham)

Transfer, który zaszokował w swoim czasie piłkarską Polskę. Bynajmniej Rasiak nie był sprowadzany przecież na ławkę, ale od razu do grania, o czym może świadczyć choćby dziewiątka na plecach. Dziś chyba wszyscy pamiętają jego prawidłowo zdobytą, ale nieuznaną bramkę w meczu z Liverpoolem. Gdyby wtedy sędzia uznał gola, może przygoda Rasiaka z „The Spurs” mogła potoczyć się inaczej.

W składzie między innymi: Davids, Carrick, Defoe, Keane, Mido, Lee Young-Pyo, Lennon, Huddlestone.

Bartosz Salamon (Brescia – Milan)

Za takie transfery jak ten obrywa się dzisiaj Gallianiemu. Salamon nie kosztował paru groszy, 3.5 miliona euro stawiają go na jedenastym miejscu pod względem najwyższych kwot, za które zmienił barwy Polak. Ale w Milanie zakończyło się tylko na treningach z dobrze radzącymi sobie wiosną „Rossoneri”.

W składzie między innymi: El Shaarawy, Balotelli, De Jong, Montolivo, Boateng, Pato, Robinho, Mexes, Muntari.

Mariusz Piekarski (Paranaense – Flamengo)

Naprawdę chcielibyśmy obejrzeć jakieś mecze Mariusza Piekarskiego za jego czasów w Paranaense, bo tak szybko zrobić wrażenie w lidze wypełnionej kreatywnymi piłkarzami by trafić do Flamengo? Jasne, w Rio za wiele nie pograł, ale też nie spodziewamy się by prędko któryś Polak zaliczył tak wielki klub z Ameryki Południowej. Towarzystwo miał zacne, granie z Romario, Savio czy Juniorem Baiano to miła rzecz do wspominania.

W składzie między innymi: Romario, Savio, Junior Baiano, Athirson, Iranildo, Jorginho.

Dariusz Adamczuk (Dundee – Rangers)

Każdy piłkarz marzy by zagrać w wielkim klubie. Ale akurat Dariusz Adamczuk gdyby mógł cofnąć czas, pewnie nigdy do Rangers by nie poszedł. Nie chodzi nawet o to, że nie przebił się do składu i mało grał. Wpadł podczas pobytu w Glasgow w ciężką depresję niedługo później zakończył karierę. Do dziś jednak pozostaje w świadomości fanów „The Gers”, ale tylko przy okazji omawiania najbardziej chybionych transferów i zawodników, którzy najbardziej się nie sprawdzili.

W składzie między innymi: Van Bronckhorst, Reyna, Albertz, Klos, Kanczelskis, Ferguson, Numan, Klos.

***

Robert Lewandowski. Pod skrzydła jednego z najlepszych trenerów świata, do klubu z bajecznym budżetem, potężnym zapleczem, zwycięstwami na wszystkich możliwych frontach i perspektywami na stworzenie maszyny, która na kilka lat zdominuje niemiecki i europejski futbol.

W składzie między innymi: Robben, Ribery, Lahm, Alaba, Schweinsteiger, Goetze i wielu innych.

Nie mamy pytań.