Tym razem sędzia pomógł. Bezpłciowa Wisła w ćwierćfinale PP

Kto by pomyślał, że Puchar Polski będzie w tym sezonie kosztował Wisłę aż tyle sił. Najpierw 60 minut walenia głową w mur Lubońskiego i pół godziny strzelania, teraz harówka w poznańskim „ogródku” z Wartą. Biała Gwiazda nie wykorzystała dwóch karnych, skorzystała z błędu sędziego, ale i tak awansowała do ćwierćfinału. Tylko styl jaki był, taki jest. Do łopaty.
Po raz kolejny mieliśmy okazję zobaczyć, jaka jest różnica między ekstraklasą a pierwszą ligą. Konkretnie taka, że zespoły z zaplecza poziomem za bardzo nie odbiegają, ale sił starcza im mniej więcej na godzinę. W pierwszej połowie Warta była dla Wisły równorzędnym przeciwnikiem, nie pozwoliła jej na oddanie ANI JEDNEGO celnego strzału, a wszystko posypało się w momencie, gdy Daniel Sikorski wywalczył karnego. Warciarzom od tego momentu pozostało tylko krzyczeć „grajmy, kurwa, do chuja”, w czym przodował Wojciech Trochim. Ulubieniec prezes Łukomskiej wylał też żale na arbitra Wajdę za niepodyktowanie rzutu karnego po faulu Bunozy na Magdziarzu, powtarzając raz za razem, że „ciężko mu to przegryźć”.

Z interpretacją sędziego nie zgadza się też chyba sam Magdziarz, którego… Bunoza po meczu przeprosił.

Wiślacy zagrali w sumie tak, jak się spodziewaliśmy. Wiodącymi postaciami byli wychowankowie – Czekaj i Szewczyk, a także ściągnięty z Włoch bramkarz Miśkiewicz. Trochę ożywienia wprowadził też Romell Quioto, który przez trzydzieści minut pokazał więcej niż Sikorski przez ostatnie dwa sezony, ale dostał chyba największą zjebkę w swojej karierze, kiedy zamiast podawać lepiej ustawionym kolegom wolał uderzyć w boczną siatkę. Probierz jechał go za to po hiszpańsku (!) przez prawie pół minuty.

Obok meczu tradycyjnie przeszedł Maor Melikson i – co nas trochę zaskoczyło – Cezary Wilk. Brawo panowie. Idźcie w ślady Garguły. Na VIP-ach na Reymonta podają niezłe sushi, a i foteliki są dość wygodne.

TĆ