Ekstraklasa, jak zwykle, pracuje nad reformą ligowych rozgrywek. Tak by piłkarze więcej grali, a mniej odpoczywali. Aby kibice mogli częściej przychodzić na mecze i obejrzeć ich większą liczbę, zamiast przez pięć miesięcy w roku przeczekiwać sezon ogórkowy. Najnowszy pomysł przewiduje rzekomo czterdzieści cztery spotkania w sezonie (!), rozgrywki trwające o dwa miesiące dłużej w każdym roku i szesnaście drużyn w Ekstraklasie zamiast rozważanych już osiemnastu.
Jakakolwiek byłaby ta nasza liga, rok po roku, od niepamiętnych czasów, zastanawiamy się nad jej reformą. Ciekawi jesteśmy, czy są w Europie drugie takie rozgrywki, które równie często trzeba by reorganizować. Co chwilę zmieniamy, powiększamy, przedłużamy, skracamy i znowu rozszerzamy…
W ciągu ostatnich piętnastu lat pierwsza liga polska, czy jak kto woli (zgodnie z obecnym, oczywiście zreformowanym nazewnictwem) – Ekstraklasa przeszła już DZIEWIĘĆ KOLEJNYCH REFORM.
1997/98 – 18 zespołów w pierwszej lidze, spadają 4 drużyny
1998/99 – zmiana! Redukcja do 16 zespołów, spadają 2 drużyny
1999/00 – bez zmian, nadal 16 zespołów
2000/01 – zmiana! 16 zespołów, ale z barażeM o utrzymanie
2001/02 – zmiana! Grupa A i B. Mistrzowska i spadkowa.
2002/03 – zmiana! Powrót do jednej ligi 16 zespołów
2003/04 – zmiana! Zmniejszenie liczby do 14 zespołów, 2 spadają plus baraż
2004/05 – zmiana! Dalej 14 zespołów, ale spada jedna, druga w barażu
2005/06 – zmiana! Powrót do 16 zespołów
2006/07 – zmiana, dalej 16 zespołów, ale likwidacja barażu o utrzymanie
2007/08 – bez zmian, dalej 16 zespołów
2008/09 – zmiana! Wprowadzenie nowej nomenklatury (Ekstraklasa, I liga…)
2009/10 – bez zmian, dalej 16 zespołów
2010/11 – bez zmian, dalej 16 zespołów
2011/12 – bez zmian, dalej 16 zespołów
2012/13 – bez zmian, dalej 16 zespołów
2013/14 – zmiana!
Z osiemnastu zespołów redukcja do szesnastu. Podział na dwie grupy, za moment powrót. Po roku – zmniejszenie liczby do czternastu i znowu rozszerzenie do szesnastu. W jednym sezonie baraż o utrzymanie, w kolejnym brak. I tak dalej, i tak dalej…
Od piętnastu lat cały czas narzekamy na poziom naszej piłki i co chwilę próbujemy coś zmieniać. Dokonujemy reorganizacji. Później reformę reorganizacji, dalej jeszcze reformę reformy reorganizacji. A na koniec i tak wracamy mniej więcej do punktu wyjścia.
