Co to była za impreza, co to była za gala! Na wstępie przypominamy zasady – ligowcy mieli wolną rękę, nie było nominowanych przez nas zawodników (jedyna zasada – nie można głosować na kolegę z zespołu), więc gdy ktoś chciał, mógł na przykład jako najbardziej przereklamowanego piłkarza Ekstraklasy wskazać Krzysztofa Sobieraja (co zresztą w jednym przypadku faktycznie się stało). Z każdego klubu głosowało po dwóch piłkarzy, maksymalna liczba punktów do zdobycia to 150. Cały przebieg gali możecie prześledzić TUTAJ. A teraz po kolei:
Najlepszy bramkarz
Wygrał Marian Kelemen, uciekając na względnie bezpieczną odległość Arkadiuszowi Malarzowi. W tyle Putnocky, Pilarz i Sandomierski. Wybór bramkarza rundy skomentował dla nas Grzegorz Szamotulski:
– Kiedy wracał do Ekstraklasy nikt nie wiedział, jak sobie poradzi, czy jeszcze potrafi bronić na dobrym poziomie. A on pokazał, że starość nie radość, ale znaczenia w bramce pesel nie robi. Jagiellonia radzi sobie dobrze, bo dobrze broni Kelemen i na odwrót – bo obrońcy Jagi często odciążają bramkarza. To transakcja wiązana. A że stary… Ja bramkarzy nie dzielę na młodych i dziadków, tylko na dobrych i chu… Złych.
Najlepszy obrońca
Dwójka z Legii zdystansowała konkurencję i walczyła między sobą do samego końca. Ostatecznie najlepszym obrońcą został uznany Michał Pazdan. Drugi Bartosz Bereszyński zdobył ponad dwa razy więcej głosów niż Ivan Runje, który zamyka podium. Za nimi Jan Benarek z Lecha i Piotr Tomasik, drugi przedstawiciel Jagiellonii.
Tak wygraną skomentował Michał Pazdan:
– Jestem zdziwiony, bo mało grałem w lidze. Może to przez to, jak prezentowałem się w Lidze Mistrzów i w reprezentacji w meczu z Rumunią? W lidze często byłem jak nie kontuzjowany, to zawieszony za jakieś kartki. Ta runda w moim wykonaniu była mocno „poturbowana”. Przez ostatnie półtora roku praktycznie straciłem każdy okres przygotowawczy i tak było także teraz, dlatego – że tak to określę – tę rundę miałem nierówną. Po Euro bardzo szybko wróciłem do grania, nie miałem ani trochę spokoju, przygotowania czy nawet odpowiedniego nastawienia. Wszystko było w strasznym biegu, w ogóle nie zdążyłem odpocząć. Do końca sierpnia zdążyłem za to zagrać osiem czy dziewięć spotkań.
(długi wywiad z Michałem na dniach na Weszło)
Największy bandzior
Kategoria, w której jedni z głosujących idą za głosem rozsądku, czyli obserwacji waleczności danych piłkarzy, a drudzy za głosem wspomnień i biorą pod uwagę to, od kogo najboleśniej oberwali. Zwycięzcą został Jacek Góralski! Po piętach deptał mu Arkadiusz Głowacki, a niżej ligowcy uplasowali Tymińskiego, Pazdana i Tetteha. Zwycięzca zbyt wiele entuzjazmu w sobie nie miał:
– Przede wszystkim jestem bardzo zaskoczony, że piłkarze wybrali akurat mnie. Nie myślałem, że ktokolwiek w ogóle mnie wskaże. W tym sezonie złapałem dopiero cztery żółte kartki, a są zawodnicy, którzy mają ich po osiem. W żadnym meczu nie miałem nawet bezpośredniej czerwonej, a mamy kilka przykładów zawodników, którzy po brutalnych faulach od razu schodzili z boiska… Naprawdę jestem w szoku. Ja jako pierwszego dałem Tymińskiego, potem Bożok i Tosik.
Najbardziej przereklamowany
To przy tej kategorii najczęściej słyszeliśmy od głosujących piłkarzy pytanie “Ale to na pewno będzie anonimowo?”. Najbardziej przereklamowanym piłkarzem został Steeven Langil. Drugie miejsce to także przedstawiciel Legii – Waleri Kazaiszwili. Na najniższym schodku podium razem musieli zmieścić się Dawid Kownacki i Łukasz Madej, a piąty był Arkadiusz Reca.
Największe odkrycie
Tu ligowcy byli raczej jednogłośni – odkryciem rundy został Jan Bednarek! Za nim Jarosław Niezgoda, “wiecznie młody” Michał Kopczyński i dwójka z Zagłębia Lubin – Jarosław Jach i Filip Jagiełło. Komentarzu udzielił nam zwycięzca:
– Nie spodziewałem się, nie myślałem nawet o tym, że mógłbym taką nagrodę otrzymać. Fajne wyróżnienie, to na pewno, bo w końcu wybierali ligowcy, rywale. Tym bardziej się cieszę, bo zawsze miło być przez kogoś docenionym. Zacząłem grać już za trenera Urbana, ale faktycznie, po przyjściu trenera Bjelicy usłyszałem wprost, że liczy na mnie, że widzi mnie w swoim pierwszym składzie, podczas gdy u trenera Urbana miałem o ten skład dopiero walczyć. Pod koniec jego pracy zagrałem trzy mecze z rzędu w pierwszej jedenastce i niejako z rozpędu wskoczyłem też do jedenastki u trenera Bjelicy. Podchodzę do tego trochę na zasadzie, że nie mogę go zawieść, muszę mu odpłacić za tę szansę. Pokazać, że na nią cały czas zasługuję.
Najlepszy sędzia
Pytając o to ligowców usłyszeliśmy parę razy: “Arbitra X dajcie jako ostatniego!”, czyli generalnie kategoria wywoływała emocje. Najlepsi sędziowie Ekstraklasy po Szymonie Marciniaku? Kwiatkowski, Musiał, Raczkowski Jakubik. A to reakcja Marciniaka na nagrodę:
– Sędziowie nie są od nagród, tylko od tego, żeby wykonywać jak najlepiej swoją robotę. Wiadomo, otrzymanie takiego rodzaju nagrody jest bardzo miłe i jest to pewna forma docenienia naszej ciężkiej, sędziowskiej pracy, tym bardziej, że ostatnimi czasy wcale nie było łatwo. Mając jeszcze na uwadze fakt, że najlepszego sędziego wybierali tutaj zawodnicy, z którymi na co dzień współpracuję i uważam ich za opiniotwórczych, to mogę jedynie za nagrodę serdecznie podziękować.
Największy symulant
“O, tutaj na pewno ten, ten i jeszcze ten się kładzie!” – problemów ze wskazaniem nurków ligowcy nie mieli, choć nikt nie wyrósł na zdecydowanego lidera. Pozycję numer jeden zajął ostatecznie Flavio Paixao, drugi Guilherme, a trzeci Patryk Małecki. Za nimi Maciej Makuszewski i Łukasz Madej. Triumfator był tak zadowolony z nagrody, że aż udzielił z tej okazji najmilszego wywiadu w swoim życiu:
Polscy ligowcy wybrali cię największym symulantem w Ekstraklasie. Możesz się jakoś do tego odnieść?
Nie mam w tej sprawie nic do powiedzenia. Nic.
Uważasz w takim razie, że ten wybór jest niesprawiedliwy?
To coś, co nic nie wnosi do mojego życia. To, co mówisz to jakieś gówno.
Najlepszy pomocnik
Najlepiej obsadzona kategoria, która jednocześnie mogłaby scalić się z “Najlepszym obcokrajowcem”, bo, niestety, w pierwszej piątce zabrakło Polaka, dopiero szósty był Jacek Góralski. Z gigantyczną przewagą, pierwsze miejsce zajął Konstantin Vassiljev. Za nim Vadis Odjidja-Ofoe, Miroslav Radović, Darko Jevtić i Milos Krasić. Zresztą, do tej piątki jeszcze wrócimy.
Najlepszy napastnik
Tutaj do ostatniego głosującego nie było wiadome, czy naszego człowieka z nagrodą mamy wysyłać do Warszawy, czy do Poznania. Ostatecznie wygrał Marcin Robak, który JEDNYM PUNKTEM wyprzedził Aleksandara Prijovicia. Wyróżnieni zostali także Fedor Cernych, obrońco-pomocniko-napastnik Adam Frączczak i Grzegorz Kuświk. Wygraną skomentował zwycięzca:
– Nagroda cieszy szczególnie, skoro głosowali piłkarze. Fajnie dostać takie wyróżnienie, bo to oznacza, że jestem dla nich ciężkim rywalem, że trudno się przeciwko mnie gra. Na pewno też duża motywacja do dalszej pracy. Rola jokera? Prawda, w poprzednich klubach nie przypominam sobie, żebym tak często wchodził z ławki. Na pewno to jakaś nowość, szczególnie gdy wchodzę z ławki, strzelam i znów jestem na ławce. Na pewno mnie to nie zadowala.
Najlepszy obcokrajowiec
O tym, że to jednocześnie najlepsi pomocnicy rundy już było, tak więc głos oddajemy Czesławowi Michniewiczowi.
– Vassiljev, Vadis, Radović, Krasić. Tę czwórkę naprawdę ciężko kwestionować, ja, znając już wyniki, zamieniłbym jedynie Krasicia z Radoviciem. W ostatnich tygodniach legionista prezentował się wyśmienicie, ale z drugiej strony nie rozegrał całej rundy od deski do deski. Serb z Gdańska natomiast prezentował się bardzo dobrze, równo, regularnie i jego dobra gra miała duże przełożenie na wyniki Lechii. Do tego ligowcy dobrali Darko Jevticia, ja… Ja dołożyłbym jeszcze Putiwcewa, który z innej perspektywy może tak dobrze nie wyglądać, ale z naszej jest bardzo istotnym zawodnikiem i wiele nam w ostatnich miesiącach pomógł. Na tle innych stoperów mocno się wyróżnia i śmiało mogę powiedzieć, że na swojej pozycji jest czołowym zawodnikiem ligi, więc nieco mi go w tym rankingu brakuje, no ale trudno.
Kolejność ta sama, co w przypadku “Najlepszego pomocnika”, punkty rozłożone nieco inaczej.
Najlepszy piłkarz
Kategoria najważniejsza, tutaj kandydatów zebrało się wielu. Piątka, na którą się już dziś napatrzyliście. Vassiljev, Odjidja-Ofoe, Radović, Krasić, Jevtić – nie inaczej! Oto fragment rozmowy z multi-zwycięzcą Wielkiej Gali Weszło, Cesarzem Estonii!
– To wielki szacunek, honor, bo wiem, że nagrodę przyznają koledzy po fachu. Bardzo doceniam to wyróżnienie i myślę, że nie tylko ja mam takie podejście. Bardzo chciałbym podziękować wszystkim kolegom piłkarzom, którzy głosowali na mnie. To było udane sześć miesięcy, ale nie ma co się oglądać za siebie, tylko myśleć co można zrobić zimą, by wiosną było jeszcze lepiej. Nie mogę przecież zawieść tych, którzy na mnie głosowali (śmiech).
Wygrałeś w trzech kategoriach: piłkarz, pomocnik, obcokrajowiec. Jak ty byś typował? Poza Jagą.
Za jesień, za ostatnie sześć miesięcy, moim zdaniem najstabilniejszy był Guilherme z Legii. Za ostatnie dwa, trzy miesiące Odjidja-Ofoe oraz Radović. Ta trójka obcokrajowców wyróżniała się najbardziej.
