Polscy kibice i dziennikarze cieszą się, że Granada wzięła dwóch naszych do składu, więc mamy większą kolonię w La Liga, natomiast hiszpańscy kibice się smucą, bo oznacza to, że Granada spadła z ligi.
Jeśli zespół z 19. miejsca sprzedaje swojego najlepszego piłkarza – Zaragozę – i bierze w jego miejsce Jóźwiaka, to znaczy, że już się poddał i nawet nie myśli o utrzymaniu. Słuchajcie, gdyby ten Zaragoza był Polakiem, mielibyśmy o jakieś 100 problemów mniej w reprezentacji.
Zobaczylibyście, co to znaczy drybling. Oglądający naszą kadrę myślą, że drybling to wypuszczenie piłki na parę metrów i wrzutka do nikogo, a nie. Drybling to zyskanie na przestrzeni dzięki zwodom, balansowi ciała. U nas nikt ze skrzydłowych tego nie potrafi, a Zaragoza jest w tym świetny i uwierzcie, że Joźwiak go nie zastąpi, zresztą Pellistri też nie.
W ogóle co to jest za pomysł – z perspektywy Granady – by brać Jóźwiaka do zespołu. Sam Jóźwiak powinien się oczywiście cieszyć, że na niego spojrzano i że nie wylądował w ogonie ligi tureckiej, ale kompletnie nie rozumiem przyszłego spadkowicza. Przecież ten skrzydłowy ostatni mecz rozegrał w październiku. Przypomnę – mamy luty (jakimś cudem wreszcie skończył się styczeń, który trwał z 80 dni).
I co, ktoś sobie wyobraża, że po takim czasie Jóźwiak wchodzi do zespołu, zakłada korki i nagle jest w kapitalnej formie? Że umie dobrze wrzucić, kiwnąć, strzelić? Średnio to potrafił będąc w rytmie meczowym, w regularnym treningu, a teraz miałby po takiej przerwie stać się swoją przeciwnością? Sorry, ja w to nie wierzę.
Polakom wydaje się, że Jóźwiak tam zacznie grać i jeszcze błyszczeć, a mi się zdaje, że boleśnie się odbije i poszuka kolejnego klubu. Ewentualnie pogra na zapleczu, ale to już tak fajnie nie brzmi, jak nawet dziewiętnasta drużyna La Liga.
Wystarczy spojrzeć na Piątkowskiego, że to wszystko nie jest proste – zagrał i zaraz usiadł. Nie mówcie mi o kontuzji, bo z Getafe był już na ławce. Jak jesteś niedysponowany, to nie siedzisz na ławce, tylko u fizjoterapeuty. Piątkowski mógł więc wystąpić z Getafe, ale jakoś nie wystąpił.
Natomiast on i tak będzie miał bliżej do pierwszego składu niż Jóźwiak, w którego po prostu nie wierzę. Nie po tym, co pokazywał w Derby i Charlotte, nie po tej przerwie, którą miał w meczach i treningach. La Liga to nie są hobby rozgrywki – nie można do nich wejść nieprzygotowanym i błyszczeć.
Przecież tego nie wybacza nawet Ekstraklasa! Pamiętacie Vadisa? Taki kozak, a zanim się ogarnął, to minęło trochę czasu.
Granada czasu nie ma, musi punktować od razu. Jóźwiak w tym nie pomoże i w ogóle się nie zdziwię, jeśli pierwsze sensowniejsze minuty będzie dostawać już po matematycznym spadku.
Wtedy jego zagraniczna kariera będzie wyglądać tak:
– rozczarowanie w Derby
– rozczarowanie w Charlotte
– spadek z Granadą
Słyszałem o lepszych wyjazdach z polskiej Ekstraklasy. Ale tak to jest z naszymi skrzydłowymi – często wydaje się, że jak kiwną jednego czy drugiego ogórka, to faktycznie mają drybling i umiejętności. A potem trzeba to powtórzyć w Europie i jest bryndza.
Na Skórasia też mocno liczyliśmy, prawda? Na Kamińskiego… Świata ci chłopcy nie podbijają. Bo są zdziwieni, że za granicą gra jest szybsza niż w Ekstraklasie, że obrońcy doskakują do ciebie, a nie cofają się z rękami założonymi do tyłu. Nie ma czasu, miejsca. Idziesz na gazie i szybko myślisz. A nie zakos w lewo, w prawo, kółeczko i wrzutka na alibi.
Polska szkoła skrzydłowych nie istnieje. Albo inaczej: istnieje, ale wypuszcza analfabetów.
