Reklama

Stało się. Śląsk wygrał we Wrocławiu pierwszy raz w tym roku

Mateusz Janiak

Autor:Mateusz Janiak

24 lipca 2022, 21:09 • 4 min czytania 48 komentarzy

Udało się. Pod koniec siódmego miesiąca 2022 roku piłkarze Śląska nareszcie zdołali odnieść ligowe zwycięstwo we Wrocławiu. Widzowie mieli pełne prawo nie wierzyć własnym oczom, bo takie cuda nie działy się w stolicy Dolnego Śląska od listopada i wizyty Stali Mielec. By zakończyć serię dziewięciu spotkań bez wygranej gospodarzy potrzebne były odwiedziny Pogoni Szczecin, która poległa 1:2.

Stało się. Śląsk wygrał we Wrocławiu pierwszy raz w tym roku

Oczywiście. Przecież akurat Portowcy bez względu na formę i miejsce w tabeli we Wrocławiu opadają z sił. Tracą umiejętnością celnego kopania. Zapominają o planach taktycznych. Od 21 lat nie potrafili tutaj zgarnąć kompletu punktów i przynajmniej do kolejnego sezonu nic się w tej sprawie już nie wydarzy.

Śląsk – Pogoń. Na północnym-zachodzie bez zmian

Pogoń wyróżniła się z tłumu polskich pucharowiczów, nie chciała przekładać spotkania w Ekstraklasie i przed przerwą wydawało się, że całkiem słusznie. Że w tym wypadku to odwaga, nie lekkomyślność. Co prawda miejscowi prędko wykorzystali błąd przyjezdnych i prowadzili, tyle że to nie wybiło wycieczki ze Szczecina z rytmu.

Portowcy raz po raz szturmowali pole karne Michała Szromnika. Kamil Grosicki nie trafił w bramkę po rzucie rożnym. Wahan Biczachczjan z bliska nie umiał wykorzystać dośrodkowania Michała Kuczarczyka. Luka Zahović kopnął za mało precyzyjnie i golkiper Śląska dał radę interweniować. Wreszcie Biczachczjan w swoim stylu złamał opór zawodników z Wrocławia. Przyjął, poprawił i zza szesnastki posłał „rogalika”, którego nawet dobrze dysponowany Szromnik nie sięgnął.

To była ta lepsza twarz granatowo-bordowych. Trener Jens Gustafsson zdecydował się na cztery zmiany w wyjściowym składzie w porównaniu z potyczką z Broendby (Paweł Stolarski, Mateusz Łęgowski, Michał Kucharczyk i Biczachczjan), ale w pierwszej połowie nie wpływały one specjalnie widocznie na funkcjonowanie jego zespołu. No, przynajmniej nie w kwestii kreatywności, bo skuteczność już leżała. To pierwszy z problemów Pogoni. Ekipa ze Szczecina powinna prowadzić do przerwy i patrzeć, jak rywalom ucieka czas, tymczasem narobiła szumu, z którego poza trafieniem Biczachczjana nie wynikło nic konkretnego. 

Reklama

Drugi kłopot to faza przejściowa z ataku do obrony. Szwedzki szkoleniowiec ewidentnie stawia na bardziej odważną grę niż poprzednik – Kosta Runjaic – i na razie za to obrywa. W akcje angażuje się wielu piłkarzy, daleko na połowę przeciwników zapuszczają się boczni obrońcy, ale reakcja po stracie szwankuje. Defensywny pomocnik Damian Dąbrowski ma sporo zalet, ale szybkie bieganie się do nich nie zalicza i nie nadąża ze wsparciem stoperom. Źle to się skończyło z Widzewem Łódź (bramką zdobytą przez Bartłomieja Pawłowskiego) i źle to się skończyło ze Śląskiem. Na Benedikta Zecha i Mariusza Malca sunęli gospodarze w przewadze trzech na dwóch i ci za cholerę nie mieli pojęcia, co zrobić.

Trzeci problem to wysoki pressing. Linia defensywy ustawia się daleko od własnej szesnastki, ale bez agresywnego doskoku pomocy to nie ma sensu, ponieważ kończy się podaniami za plecy i pogonią, ile sił w płucach.

Czyli generalnie Gustafsson ma do ugaszenia te same punkty zapalne, które tlą się od początku sezonu. Oby zdążył – choć w pewnym stopniu – przed czwartkowym rewanżem z Broendby.

Skuteczny Śląsk

Pogoń mogła pozazdrościć skuteczności miejscowym, którzy przetrwali trudne chwile przed przerwą, w międzyczasie wyprowadzili cios, a po zmianie stron też zaczęli od sierpa (piękne dośrodkowanie Victora Garcii i uderzenie głową Daniela Gretarssona) i już kontrolowali boiskowe wydarzenia. O ile w pierwszej części rywalizacji zawodnicy Ivana Djurdjevicia nie potrafili posprzątać bałaganu w okolicach swojej szesnastki, o tyle w drugiej zasłużyli na tytuł perfekcyjnych panów domu. Przesuwanie, zamykanie przestrzeni, walka, doskok i utrzymanie się przy piłce – to wszystko hulało i wystarczyło, by ograbić Portowców z jakichkolwiek punktów.

Szczególne słowa uznania należą się Szromnikowi i Erikowi Exposito. Bramkarz utrzymał drużynę w grze, a napastnik był dla defensorów gości nie do zatrzymania. Co prawda sam gola nie strzelił, ale perfekcyjnie wyprowadził kontratak zakończony trafieniem Dennisa Jastrzembskiego, a poza tym za Chiny Ludowe nie chciał oddawać piłki. Djurdjević może odetchnąć – nie dość, że ma debiutanckie zwycięstwo jako trener Śląska, to jeszcze przerwał wielomiesięczną, hańbiącą passę.

Reklama

 

CZYTAJ WIĘCEJ O POGONI:

foto. Newspix

Rocznik 1990. Stargardzianin mieszkający w Warszawie. W latach 2014-22 w Przeglądzie Sportowym. Przede wszystkim Ekstraklasa i Serie A. Lubi kawę, włoskie jedzenie i Gwiezdne Wojny.

Rozwiń

Najnowsze

Ekstraklasa

Komentarze

48 komentarzy

Loading...