Reprezentacja Polski bez większego problemu pokonała Andorę 4:1, bo inaczej być nie mogło. Biorąc jednak pod uwagę to, jak ustawiliśmy sobie mecz na początku, chwilami można było kręcić nosem na jego przebieg w kolejnych fazach. Oczywiście wszystko to bez dużego napięcia, ze świadomością, że dziś chodziło o spokojne zwycięstwo bez kontuzji, ale jednak.
500 PLN ZWROTU BEZ OBROTU – ODBIERZ BONUS NA START W FUKSIARZ.PL!
Andora – Polska 1:4: czerwona kartka i szybkie dwa gole
Są bowiem okoliczności, w których pewnych rzeczy robić nie wypada. Andora na pewno miała misterny plan na to spotkanie, lecz runął on po jakichś dwudziestu sekundach, gdy niejaki Cucu chciał zrobić kuku łokciem Kamilowi Glikowi i słusznie wyleciał z boiska. Po następnych dziesięciu minutach prowadziliśmy już 2:0, bo najpierw Lewandowski wykończył podanie Jóźwiaka, a potem Jóźwiak sfinalizował dośrodkowanie Frankowskiego. Skrzydłowy Derby County w klubie jest człowiekiem bez liczb, ale w kadrze potrafi się odkuć.
11. minuta z Andorą. Prowadzimy 2:0. Gramy w przewadze. Jakby nie patrzeć, trudno było zakładać, że pojawią się jakieś powody do irytacji.
No cóż, nie mogło być za pięknie. Okoliczności najwyraźniej uśpiły samych reprezentantów, którzy weszli w tryb stojanowa. Jasne, nadal czasami dochodziliśmy do sytuacji. Klich powinien podwyższyć (obronił bramkarz), podobnie jak główkujący Milik. Była też ciekawa próba Lewandowskiego podbita przez jednego z obrońców. Całościowo jednak ciężko się na naszą grę patrzyło. Akcje rozgrywaliśmy wolno, przewidywalnie, flegmatycznie, sporo było też prostych strat.
Andora – Polska 1:4: znów straciliśmy bramkę
Kusiliśmy los, aż się doigraliśmy. Andora uzyskała rzut wolny przy linii bocznej, poszło dośrodkowanie, którego nikt nie przeciął i zaskoczony Szczęsny skapitulował. Mimo że jeszcze przed przerwą Milik podwyższył na 3:1, wykorzystując przypadkowe zgranie „Lewego”, to jakiś niesmak pozostał. Ktoś powie, że jak jest stały fragment, to przewaga liczebna nie ma znaczenia. Okej, ale najpierw Andora musiała podejść pod naszą bramkę i tego wolnego sobie wywalczyć. To nie był jeden moment słabości, lecz podsumowanie całego słabszego okresu, trwającego ponad 20 minut. Z europejskimi autsajderami po prostu nie przystoi czegoś takiego robić i tyle.
Po zmianie stron dwie dobre sytuacje zmarnował Lewandowski, aż wreszcie trafił do siatki po raz drugi, idealnie uderzając głową po rzucie rożnym.
Andora – Polska 1:4: Krychowiak z kartką, Cash z debiutem
Emocji rzecz jasna nie odczuwało się żadnych, chyba że w wątkach pobocznych. W pierwszej odsłonie zawodnicy Andory niesamowicie irytowali. Po szybkim wykluczeniu ich kolegi pajacowali, upadali przy zwykłych starciach, szukali kartek dla naszych i sami ostro faulowali. Zwyczajne frajerstwo i brak klasy. Aż się prosiło, żeby biało-czerwoni sportowo szybciutko ustawili ich do pionu, odbierając chęć do czegokolwiek.
Później człowiek zaczynał kibicować Krychowiakowi, żeby wreszcie dostał tę żółtą kartkę, pozwalającą być „czystym” na baraże. Starał się chłop, robił, co mógł. Faulował coraz bardziej ewidentnie. Ostentacyjnie przytrzymywał za koszulkę i to dłużej niż zwykle. Ciągle nic, szkocki skubaniec nie chciał wyciągnąć kartonika. Dopiero przy piątym podejściu wreszcie się udało. „Krycha” okazał swoją głęboką irytację i pogodził się z upomnieniem…
No i rzecz jasna zadebiutował Matty Cash. Trudno coś więcej o jego postawie napisać. W każdym razie był aktywny, szukał gry, koledzy chętnie z nim współpracowali.
Pokonanie Andory przy planowym zwycięstwie Anglii nad Albanią oznacza, że mamy już zapewnione drugie miejsce w grupie i udział w barażach. Cel minimum na te eliminacje został osiągnięty.
Andora – Polska 1:4 (1:3)
0:1 – Lewandowski 5′
0:2 – Jóźwiak 11′
1:2 – M. Vales 45′
1:3 – Milik 45+2′
1:4 – Lewandowski 73′
CZYTAJ TAKŻE:
- Matty Cash to tylko początek. Przyszłości reprezentacji Polski to także emigranci i imigranci
- Obrażony Ojgen, awanturnik Obraniak, snajper Oli. Losy naturalizowanych reprezentantów
Fot. FotoPyK
