Najnowsze

0:5 po pięciu upadlających bramkach piętkami. Podróż z nieba prosto w piekielne czeluście jak Anglików w starciu z Francuzami na Euro 2004. Przed meczem Belgia – Japonia nie zastanawialiśmy się, czy Belgowie wygrają, tylko jak powinni to zrobić, by upokorzyć tych podłych kunktatorów mieniących się aż do ostatniego kwadransa meczu z Polską Samurajami. Na bramki wprowadzonych z ławki Fellainiego i Chadliego, którzy poprowadzą Czerwone Diabły za rączkę do ćwierćfinału mundialu, od 1:2 do 3:2, nie wpadliśmy. Życie jednak samo […]

Trzeba przyznać, że walka o najgorszego bramkarza mundialu w Rosji jest naprawdę zażarta. Dużo dał od siebie Szczęsny, który puszczał wszystko, co możliwe, a na dodatek zbierał jeszcze agrest w trakcie meczu. Swoje pokazał de Gea, o czym pisaliśmy szerzej TUTAJ. Jednak obu panów chyba pogodził Kawashima, bo ten gagatek w byciu słabym golkiperem jest akurat fachowcem. Babol z Kolumbią: Babol z Senegalem: Babol z Belgią: Jan Vertonghen with an unbelievable header […]

Stało się. Zachorowałem. O tym, że tak będzie wiedziałem już po Wołgogradzie, w którym temperatura utrzymuje się pomiędzy 36 a 38 stopniami Celsjusza, i z którego przyjechałem z kaszlem i zmasakrowanymi zatokami. Jak można się załatwić, gdy za oknem 38 stopni? Też nigdy tego nie potrafiłem zrozumieć. No ale stało się. Myślałem, że akurat w Rosji w tego typu przypadkach stosuje się medycynę tradycyjną, ludową, najlepiej tę spod znaku „sety i galarety” i  – co tu kryć – taką […]

Transfer wewnętrzny króla strzelców i zarazem pobicie rekordu transferowego ligi? Tak, tak, drodzy państwo, mówimy tu o Ekstraklasie. Lech Poznań mocno zabiega o Carlitosa, w grze jest też Legia Warszawa, a sam piłkarz wraz z agentem czekają na oferty z Hiszpanii (choć i Chorwacją by nie pogardzili). Faworytem w wyścigu po snajpera Wisły jest Lech, ale nie przesądzamy jeszcze tego transferu. Oto, co wiemy w tej sprawie. Spójrzmy na te negocjacje z trzech perspektyw: 1. Lech Poznań […]

Wszyscy znamy piłkarzy, którzy w klubie grają rewelacyjnie, by potem w kadrze nie prezentować nawet połowy potencjału. W Polsce najsłynniejszym, wręcz definicyjnym przykładem jest Krzysztof Warzycha, w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych napastnik wysokiej europejskiej klasy, bijący rekordy w grającym regularnie w Lidze Mistrzów Panathinaikosie, a który męczył się straszliwe w reprezentacji. Ale w naturze jest równowaga, więc muszą być też piłkarze, których reprezentowanie barw narodowych uskrzydla w sposób, w jaki nigdy nie niesie klubowa […]