Największa stadionowa katastrofa w historii Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i jedna z największych w historii całej piłki. 15 kwietnia 1989 roku na Hillsborough Stadium w Sheffield, śmierć poniosło 94 kibiców Liverpoolu. Dwóch kolejnych zmarło w najbliższych dniach, z powodu odniesionych obrażeń. 766 innych zostało rannych. Od jednego z najczarniejszych dni w historii futbolu mija dziś 26 lat.
To miało być piłkarskie święto, bo przecież możemy nazwać w ten sposób półfinał Pucharu Anglii. Z jednej strony Liverpool, z drugiej Nottingham Forest. Pod stadionem, właściwie już przed samym spotkaniem, zebrały się tłumy ludzi. Zdecydowana większość to przyjezdni, których po drodze nieoczekiwanie zatrzymały roboty drogowe. Kibiców The Reds było około 20 tysięcy. Policjanci zwariowali i wydali polecenie najgorsze z możliwych. Polecenie, które wprowadziło nieprawdopodobny chaos i przez które zginęło blisko sto osób. Nakazali otwarcie bram. Z założenia, by ułatwić wejście na stadion. W praktyce z kolei stracili kontrolę nad gigantycznym tłumem. Wtedy już nikt nie monitorował liczby ludzi, którzy dostali się na obiekt.
Ludzie z przodu umierali na stojąco, dusząc się, dosłownie wciśnięci w ogrodzenie. Nikt nie panował nad tłumem. Kiedy kibice w sektorach najbliżej boiska tracili dech, ci wchodzący – będący z tyłu – nie mając o tym pojęcia, napierali jeszcze bardziej, chcąc dostrzec co dzieje się na boisku.
Po katastrofie powstał Raport Taylora, na podstawie którego zrezygnowano z ogrodzeń oddzielających trybuny od boiska, a na większych stadionach wprowadzono wyłącznie miejsca siedzące. Potem światło dzienne ujrzały inne interesujące i kompromitujące organizatora fakty. Na przykład takie, że stadion – w momencie rozgrywania tamtego feralnego meczu – kompletnie nie nadawał się do eksploatacji. Dlaczego? Jego certyfikat bezpieczeństwa wygasł… dziesięć lat wcześniej, o czym wiedziano i co zlano ciepłym moczem.
Poza tym kibice Liverpoolu dostali do dyspozycji znacznie mniejszą trybunę, niż goście z Nottingham, chociaż było wiadomo, że tych pierwszych będzie znacznie, znacznie więcej. Tragedia ukazała wiele brudów, zaniedbań, ale stała się też niezbędnym impulsem do zmian. Zmian, które sprawiły, że po raz drugi coś podobnego już się nie przydarzyło.
