Traore i jego rodzinne narady

– Powiedziałem trenerowi, że po rodzinnej naradzie uznałem, że byłoby dla mnie lepiej, gdybym teraz przeszedł do klubu, który gra w europejskich pucharach i zagwarantuje mi wyższy kontrakt. Nieważne gdzie – w Polsce, czy gdzie indziej. Myślę, że nadszedł czas, by w karierze zrobić następny krok – oznajmił („PS”) Abdou Traore.
My z kolei po rodzinnej naradzie uznaliśmy, że Traore powinien puknąć się w łeb.

Piłkarzyk jest śmieszny, jego menedżer chyba jeszcze bardziej. Opowiada, że teraz to Lechia musi zawodnika sprzedać, żeby odpowiednio zarobić, bo przecież już za półtora roku (za półtora roku!) kończy mu się kontrakt. I że Lechia powinna wziąć za niego 800 tysięcy euro, to optymalna cena – wtedy będzie to dla gdańszczan bardzo dobry interes. Jeszcze chwila, a pomocny menago – pan Pawłowski, ale jednak Peter, a nie Piotr – przedstawi taktykę, jaką jego zdaniem powinna grać Lechia i w jakim sklepie należy zaopatrywać się w odżywki.

„Po rodzinnej naradzie uznałem, że byłoby dla mnie lepiej, gdybym teraz przeszedł do klubu, który gra w europejskich pucharach i zagwarantuje mi wyższy kontrakt” – stwierdził Traore. Dziwne, że rodzinna narada nie doprowadziła do wniosku, że Traore powinien grać w Premier League i zarabiać 50 tysięcy funtów tygodniowo.

Niestety, rzeczywistość na tę chwilę jest taka, że nikt go nie chce kupić nawet za 800 tysięcy euro. Zamiast naradzać się z rodziną, radzimy więcej trenować, to może z czasem ktoś się zgłosi. I nie z 800 tysiącami euro, bo to dla Lechii żaden interes. Skoro kupiła zawodnika za 300 tysięcy euro i do dziś wydała na jego pensję jakieś 120 tysięcy euro, do tego pewnie menedżer wziął prowizję rzędu 40 tysięcy euro, to wychodzi na to, że sprzedanie zawodnika za osiem stówek przyniosłoby tak naprawdę nieco ponad 300 tysięcy euro czystego zysku.

Mało, biorąc pod uwagę, że najlepszym transferem trzeba zawsze w dużej mierze spłacać także te nieudane.