Dariusz Dudka przemówił. Niestety.

Dariusz Dudka – sympatyczny chłopak, nie najgorszy piłkarz, ale czasami jak coś powie… Właśnie podzielił się swoimi wrażeniami z Auxerre. Popatrzmy.
Po co mnie w ogóle kupowali? Przecież ja wcale nie gram. Mój główny rywal w poprzednim sezonie, Moussa Narry co prawda odszedł, ale to nic nie zmieniło. Teraz gra jakiś wychowanek, a ja nie.
Cóż, Dareczku, z perspektywy czasu oni też za pewne nie wiedzą, po co cię kupowali. Mało tego – zadają sobie to pytanie trzy razy częściej, niż ty, bo to oni wyłożyli na twój transfer oraz późniejsze utrzymanie kilka milionów euro. A jako że pieniądze na drzewach nie rosną, musi boleć, że lepszy okazał się “jakiś wychowanek”.

Porozmawiałem z trenerem i powiedziałem mu, żeby brał mnie tylko przy ustalaniu linii pomocy.
Boże, jaką krzywdę ktoś zrobił temu chłopakowi (czy to nie Leo Beenhakker?) wmawiając mu, że może być pożytecznym pomocnikiem. Zaczynał na boku obrony i szło dobrze. W środku – trochę gorzej, ale ujdzie. Pomoc to tragedia. A poza tym jakoś dziwnie Smudzie takiego ultimatum Dudka nie dał i potulnie zgodził się na grę przeciwko Bułgarii na lewej obronie. Może dlatego, że “Franz” powiedział, że nienawidzi piłkarzy, którzy chcą sobie wybierać pozycję?

Tu gra cała Afryka. Wszyscy silni, zwinni, skoczni, wybiegani…
Nie no, jasne. Najlepiej byłoby kasować rocznie kilkaset tysięcy euro, grając rekreacyjnie w otoczeniu kuracjuszy z domu dla starców. I żeby jeszcze dziennikarzy nie było. I żeby kibice się nie czepiali. I oczywiście – żeby przelewy były na czas.

Rozważam różne opcje, ale poważnie myślę o Bundeslidze.
Jakby ci to powiedzieć… Naprawdę sądzisz, że tam nie grają silni, zwinni, skoczni i wybiegani, tylko słabi, pokraczni i niezdolni do biegania?