Bardzo prawdopodobne, że dzisiaj kibiców Arki czeka smutny dzień. Tylko punktu zdobytego przez Wisłę Płock w starciu Górnika Zabrze potrzeba, by Nafciarze utrzymali się w Ekstraklasie. Mieliby 43 oczka, dziewięć zapasu nad Arką, a że po rundzie zasadniczej Wisła miała więcej łupów, to matematyka byłaby na trzy kolejki przed końcem prosta. Ale chyba nie tylko o to chodzi płocczanom, prawda? Można się oczywiście bawić w walkę o utrzymanie co chwilę, ale w końcu pożaru nie będzie się dało ugasić tak jak rok temu, czy teraz. Co powinni więc poprawić w Płocku przed kolejnym sezonem?
Wydaje się, że potrzeba tam spokoju na trenerskim stołku. Jasne, nie zawsze odejścia szkoleniowców wynikały z inicjatywy Wisły, bo Brzęczka wzięto do reprezentacji, a Ojrzyński zrezygnował ze względów osobistych, natomiast cóż, działo się.
- Dźwigała pracował 85 dni.
- Vicuna wytrwał 175.
- Ojrzyński 114.
Teraz Radosław Sobolewski zbliża się do roku pracy, ale pamiętajmy, że dwa miesiące wszyscy siedzieli na dupie przez pandemię. W Płocku powinni więc się zastanowić: czy chcą iść przez życie z tym trenerem, czy też zaufać nowemu. W jednej bądź drugiej opcji, czy to Sobolewski, czy nowy szkoleniowiec powinien otrzymać maksymalne zaufanie. Jak mówił prezes Kruszewski, nie ma jednak tematu zmiany trenera, więc rozumiemy, że to Sobolewski będzie tym sternikiem.
I cóż, nie wygląda ostatnio Wisła Płock najlepiej, ale świetnym początkiem Sobolewski zasłużył na spokój. Punktuje na poziomie 1,38 oczka na mecz, to oczywiście nie są Himalaje futbolu, natomiast Brzęczek miał na przykład 1,50. Różnica nie jest więc znowu aż tak wielka.
A o spokój, czy też znalezienie własnego charakteru, apelował między innymi jej były trener, Dźwigała.
U nas jest problem z zarządzaniem klubami, bo jest dużo takich, które nie mają swojego stylu. Ja nie mówię, że piłka preferowana przeze mnie, czyli dominacja, jest jedyną słuszną, bo można grać na przykład szybkim atakiem. Chodzi mi o powtarzalność. Kluby skaczą z kwiatka na kwiatek. Brakuje stabilności i stałej tendencji w doborze filozofii gry.
Wisła Płock ma swoje DNA?
Nie.
KONIECZNE BĘDĄ REALNE WZMOCNIENIA
Idąc dalej, na pewno jesteśmy ciekawi, jak będzie wyglądać Wisła Płock bez Dominika Furmana, bo trudno nam uwierzyć, że piłkarz w Płocku zostanie, jeśli na pytanie, czy gra w Wiśle wciąż sprawia mu przyjemność, odpowiada przed kamerami Canal + „pomidor”. Nie raz, nie dwa Dominik ciągnął ten zespół za uszy i po prostu trzeba będzie znaleźć nowego lidera. Czy kimś takim mógłby się okazać Moulin, jeśli rzeczywiście trafiłby do Wisły? No bo w obecnej kadrze lidera nie widać. Mógłby nim być Wolski, ale wiadomo – kontuzja.
Dlatego tutaj spore wyzwanie przed Markiem Jóźwiakiem, na razie jego praca nie sprawia, że musielibyśmy zbierać szczęki z podłogi. Piłkarzy, których ściąga, dzielimy na dwie kategorie. Tych, których znamy, bo mają mniej lub bardziej kojarzone nazwiska ligowe i tych, o których istnieniu kompletnie nic nie wiedzieliśmy. Pierwszych jest więcej, ale trudno powiedzieć, by były to strzały w środek tarczy. Raczej średnie stany przeciętności. A wynalazki? Przykładowy Sahiti wygląda bardzo źle, trochę lepiej jest z Gjertsenem, ale znów bez przesady.
Trochę więc pracy przed Wisłą Płock jest, ale kiedy, jak nie w przyszłym sezonie ustabilizować ten klub i sprawić, by dojechał chociaż na średnią ligową półkę? Spadać ma tylko jeden zespół, będzie więc czas i komfort, żeby przygotować fundamenty. Warto też pamiętać, w jakich realiach się obracamy i naprawdę nie trzeba dużo, by w tej lidze poruszać się dość swobodnie. Owszem, Wisła nie jest potentatem finansowym, ale przykład dobrze poukładanego Rakowa pokazuje, że wcale nie trzeba nim być.
Pomysł i spokój, tyle czasem wystarczy. Wypadałoby w końcu pokazać, że oba te czynniki są w Płocku obecne.
Fot. FotoPyk
