LIVE: Legia wreszcie u siebie, ŁKS szuka punktów z Jagiellonią

To nie jest już zwykły spadek, to jest zjawisko.

A tymczasem gol Lewandowskiego w Pucharze Niemiec, na 10 minut przed końcem Bayern prowadzi 2:1 z Frankfurtem.

Koniec, Legia Warszawa po gongu w 40. sekundzie od Dancha nie tylko wstała, ale wyprowadziła taką serię ciosów, że gdynianie będą się podnosić do niedzieli. Doskonały mecz w wykonaniu legionistów, nie pozwolili rywalom na nic, poza tym szalonym atakiem w 1. minucie. Sami zaś przy odrobinie szczęścia i chyba też większej motywacji, mogli tu zrobić dwucyfrówkę.

Znamy mistrza Polski i drugiego ze spadkowiczów?

Trudno nie odnieść wrażenia, że gdyby Legia potrzebowała dzisiaj ośmiu goli, to by strzeliła osiem. A że nie potrzebuje, to sobie klepie niespiesznie. Czasem tylko poniesie któregoś – na przykład takiego Sanogo, który przed momentem wjechał w pole karne i załadował Steinborsowi taki pocisk, że Łotysz się poskładał. W jednej z głównych ról znów Marciniak, objechany dzisiaj chyba przez wszystkich piłkarzy Legii obecnych na boisku. 5:1.

Jak na dłoni widać właśnie było różnicę doświadczenia między Malarzem a Sobocińskim. Drugiego Puljić kładzie, z pierwszym przegrywa sam na sam.

A chwilę później cyk i 3:0 dla Jagiellonii! Vidmajer? To Nightmajer. Minutę po wejściu na boisko, maks dwie, ściąga Arsenicia we własnym polu karnym. Karny, żółta kartka i pewny wykon Pospisila.

Jedyny pozytyw tej sytuacji taki, że to czwarte żółtko Vidmajera, więc w niedzielę nie zagra.

Wymienność pozycji według Stawowego: Wolski i Guima grają miód malina klepankę na skrzydle, leci zagranie przed pole karne, sytuacja całkiem niezła na strzał. Rzecz w tym, że ten strzał miał oddać… Moros. No i widać było, że robi to rzadko, bo nie zdecydował się, zakiwał i podał do tyłu. Do rywala.

Chwilę wcześniej piękna piła Sobocińskiego za linię obrony do Wolskiego. Strzał głową niecelny, ale Jaśka chwalimy tak rzadko, że pomyśleliśmy, że wspomnimy. Niech ma.

A jak już pochwaliliśmy to się tak rozochocił, że właśnie spróbował po raz kolejny. Idealnie, co do centymetra do Węglarza. Ech.

Na miejscu Arki opuścił bym stadion i Warszawę w 60 minucie,a nie tylko własne pole karne.

— Wojciech Kowalczyk (@W_Kowal) June 10, 2020

Chyba nie było równie łatwej do przewidzenia bramki w całym sezonie. Legia domknęła gdynian właściwie w ich polu karnym, no musiało wpaść. Luquinhas świetnie strzela po długim rogu, jest 3:1. Chyba właśnie witamy się z mistrzem, a równolegle poznajemy szesnastą drużynę ligi na koniec sezonu.

O rany, miał pecha Arkadiusz Malarz przy tym swojaku ŁKS-u, ale jakiego pecha miał Adam Marciniak… Wzorcowa kontra Legii, Luquinhas przebiega pół boiska i podaje do Wszołka, ten dogrywa do środka i trafia… w piętę? Chyba tak, jakoś zupełnie przypadkowo nabija którąś część ciała Marciniaka,. Piłka przelatuje obok totalnie zaskoczonego Steinborsa, który przecież szykował się do przejęcia dośrodkowania, a nie tego niespodziewanego strzału w krótki słupek. 2:1 dla Legii!

No i pierwsza połowa za nami, o zakład idziemy, że gracze ŁKS-u nie pogardziliby też, gdyby ten sezon już był za nimi. Z przodu groch z kapustą, z tyłu doskok do rywala jak do drzwi, gdy ma wpaść teściowa. Coś nam podpowiada, że to nie będzie druga połowa z akcją wartką jak w książkach Browna. Raczej pasja w grze jak w głosie Adama Westfala przepytującego w przerwie Makuszewskiego.