Cieszyć się z tego wyniku czy punktować o ile więcej można było dziś zrobić? Narzekać na braki czy doceniać co mamy? A jeśli doceniać to kogo? I kogo ganić? Bo były przecież w tym meczu zarówno liczne pozytywne, jak i negatywne akcenty. Spójrzcie poniżej: na gorąco, zaraz po ostatnim gwizdku, 20 wniosków i opinii, czego nauczył nas remis ze Szkocją.
1. Przekonaliśmy się, że wygrana z Niemcami czyni cuda w narodzie i zupełnie zmienia optykę. Nagle całkiem przeciętny mecz zakończony remisem na własnym boisku okazuje się dobrym wynikiem.
2. …że w dalszym ciągu nie potrafimy… GRAĆ w piłkę. Przejąć inicjatywy, narzucić własnego stylu, dominować nawet w starciu z europejskim średniakiem. Atak pozycyjny zdecydowanie nie dla nas.
3. …że potrafimy też do końca, z zimną krwią wykorzystywać prezentów i nawet prowadząc 1:0 na własnym boisku, w dodatku po strasznym babolu rywali, ustawić sobie spotkania.
4. Utwierdziliśmy się w przekonaniu, że najgorsi w hiszpańskim futbolu są zdecydowanie sędziowie.
5. Znów potwierdziło się, że Adam Nawałka albo ma nosa, albo ma szczęście – bo w kolejnym meczu punktują dla nas piłkarze, których on sobie własnoręcznie ulepił, wymyślił, wyciągnął za uszy.
6. Ale i to, że polscy piłkarze przynajmniej od czasu do czasu muszą wypowiedzieć sakramentalne zdanie o braku koncentracji, której brakło przy golach. Na błędach, niestety, uczymy się słabo.
7. Jest szansa, że doczekaliśmy czasów, w których mamy dwóch napastników godnych gry w kadrze, co przynajmniej na chwilę skończy dyskusję, jak z przodu ustawiać ten zespół. Milik potrafi.
8. Z drugiej strony, nie po raz pierwszy „Lewy” nie dostaje od partnerów ani jednego podania – patelni, po którym MUSIAŁBY trafić do siatki. Jeśli cokolwiek dostaje to głównie po wrzutkach „na pałę”.
9. Sił, walki i ambicji odmówić nie można, ale dwa bezbłędne, międzynarodowe spotkania w odstępie trzydniowym to dla Kamila Glika za dużo. Szkoci odrobili lekcję i wiedzieli z kim grają.
10. Niestety, wiele wskazuje na to, że Szukała to dla kapitana Torino ciągle tylko dodatek i nie zanosi się, by w najbliższym czasie zamierzał wypromować się na lidera swojej formacji. Przeciętność.
11. Przekonaliśmy się, nie po raz pierwszy już zresztą, że Piszczkowi zdarzają się błędy, po których gdyby tylko nie nazywał się Piszczek (a np. Wawrzyniak) zostałby doszczętnie rozjechany przez media.
12. Dla przeciwwagi, dowiedzieliśmy się, że jest nadzieja w Grosickim…
13. …bo jak na nic innego ciągle musimy liczyć na indywidualne popisy i zrywy
14. …że Sebastiana Milę, w odróżnieniu od jego kilku kolegów środkowej formacji, piłka wciąż słucha, a do tego zaangażowania w nim masa, jakby tyle co doczekał się w tej kadrze debiutu.
15. I że należałoby się zastanowić trzy razy chcąc po raz kolejny wystawiać na poważnego rywala Waldemara Sobotę, który był dziś absolutnie najmniej pożytecznym graczem na placu.
16. Przekonaliśmy się również, że jak mówią anglojęzyczni – impossible is nothing. Nawet Krzysztof Mączyński może zdobyć bramkę dla reprezentacji w ważnym meczu o punkty.
17. Jest również szansa, że Kuba Wawrzyniak jest w błędzie, gdy twierdzi, że „zastępuje piłkarza, który nie istnieje”. To ciągle tylko jedno spotkanie, ale „Jędza” zaprezentował się bardzo sensownie.
18. Potwierdziło się, że Krychowiak nie jest i raczej nie będzie panaceum na wszystkie nasze problemy w środku boiska. Brak kreatywności w grze do przodu widoczny i on nie zapełnia tej luki.
19. Adam Nawałka potrafi zareagować na boiskowy rozwój wypadków. Wprowadzając Milę dorzucił sporo do pieca i właśnie końcówka była w naszym wykonaniu zdecydowanie najlepsza.
20. Tym sposobem sami piłkarze poddali w wątpliwość uparcie powtarzaną w trakcie meczu opinię o psychicznym i fizycznym wycieńczeniu meczem z Niemcami. Jednak były jakieś rezerwy…
