Takie mecze pamięta się przez całe życie



Co za mecz, co za końcówka! Pisanie tekstów w takich chwilach to zawsze najgorsza robota, bo wszystko trzeba kasować i… pisać od nowa. Tak jak w Dortmundzie napisała się dziś nowa historia. Jeszcze w ostatniej minucie regulaminowego czasu gry (!) Borussia była nie tyle jedną nogą za burtą, co wręcz leżała na samym dnie – niewyobrażalnie ich strzały bronił Caballero, oni gola stracili i musieli odpierać kolejne kontry, by w doliczonych 180 sekundach strzelić rywalowi dwie bramki. Każdemu ciśnie się na myśl mnóstwo skojarzeń, a nam przede wszystkim jedno: BVB jak Widzew w 1997!
Zresztą, sezon 1997/98 był ostatnim, kiedy Borussia wystąpiła w półfinale Ligi Mistrzów. Piętnaście lat minęło, zanim dortmundczycy dostali się do najmocniejszej w Europie czwórki. Nie mają w tej chwili najmniejszego znaczenia te dwa miliony euro, jakie piłkarze dostaną za chwilę do podziału. Nie mają, bo piłkarze BVB przeżyli właśnie najbardziej szalony i przy okazji najpiękniejszy wieczór w karierze.



Juergen Klopp stwierdził przed meczem, że jeśli ktoś oczekuje dziś wielkich fajerwerków, to niech zamknie oczy. Ale warto – choćby dla samej końcówki – było mieć oczy otwarte. – Myślałem, że w życiu widziałem już wszystko, a teraz wydarzyło się coś takiego! Byliśmy już martwi, nagle otworzyła się furtka i skorzystaliśmy z szansy. To był dla mnie najbardziej emocjonujący moment od kiedy się urodziłem. Niesamowite szaleństwo! Ł»al mi Hiszpanów, ale teraz przynajmniej mogę sobie wyobrazić, jak czuł się Bayern po finale z Manchesterem – mówił Hans-Joachim Watzke, dyrektor sportowy. A kiedy media zapytały Michaela Zorca o wrażenia, odparł jedynie: trudno to opisać słowami… I faktycznie było trudno.


Jesteście w stanie sobie wyobrazić, co mówiłoby się teraz, gdyby mecz zakończył się pięć minut wcześniej? Po pierwsze, sprzedaż koszulek Willy’ego Caballero biłaby rekordy popularności. To był bohater Malagi. Człowiek, który najpierw z najbliższej odległości obronił strzał Reusa, a potem w sytuacji sam na sam zostawił na ziemi stopę, w którą trafił Goetze. I po drugie, szum w niemieckich mediach byłby niesamowity – że goście decydującego gola zdobyli ze spalonego. A tak, pomyłka sędziego – przy bramce na 3:2 – dała awans dortmundczykom.



Zresztą, tak duża liczba WIELBŁÄ„DÓW sędziowskim na takim poziomie to rzecz nie do pomyślenia.



Pierwsza połowa takiego dreszczowca nie zapowiadała nawet przez chwilę. To były piłkarskie szachy, delikatne przepychanki z mnóstwem niepewnej i niedokładnej gry. Potwierdził to pierwszy gol dla Malagi, gdzie obrońcy biegali jak dzieci we mgle. Dał się łatwo nawinąć Schmelzer, spóźniony był Subotić, który dostał piłkę między nogami i po chwili wyjmował ją z siatki Weidenfeller. To on pod koniec pierwszej połowy (fatalny błąd Piszczka w kryciu) i na początku drugiej ratował Niemców z opresji. A kilka chwil przed przerwą, po świetnej akcji i genialnym zagraniu Reusa, do siatki trafił Lewandowski. On sprawił, że nadzieje odżyły.


Klopp: – Mimo, że bym chciał, to nie jestem w stanie opisać tego, co się we mnie działo w ostatnich minutach. Nie wiem, chyba powinienem pójść na wizytę do lekarza. Czujemy się wszyscy tak, jakbyśmy tę Ligę Mistrzów już wygrali!


Borussia z trójką Polaków w składzie (słaba gra Piszczka i Błaszczykowskiego) awansuje do półfinału. Obejrzeliśmy najbardziej dramatyczny mecz Ligi Mistrzów, od czasów finału Manchester United – Bayern Monachium. Z tą różnicą, że dzisiaj to naprawdę była gra, w której uczestniczy 22 facetów, a na koniec wygrywają Niemcy.


***



W Stambule wbrew temu, co wszystkim się wydawało, Galata wcale przed Realem nie padła na kolana. To znaczy padł na samym początku meczu jeden z obrońców, pilnujący Cristiano Ronaldo, a Portugalczyk (gol w piątym spotkaniu z rzędu w pucharach) już na dzień dobry sprowadził na ziemię mogących co najwyżej pomarzyć o awansie Turków. Galatasaray potrzebował czasu, rozkręcał się powoli, aż w końcu się rozkręcił. Niesamowitą bombę załadował Eboue, indywidualną akcję zrobił Sneijder, a podwyższył na 3:1 świetnym uderzeniem piętą Drogba. Pierwszy i trzeci gol były nadzwyczajnej urody, przy pierwszym asystował też Sneijder, a jeszcze przy stanie 1:1…



Ale jak domyślamy się to ukłon w stronę Cristiano Ronaldo, który chwilę wcześniej…



Galata ostatecznie wygrała 3:2 i bez dwóch zdań było to pożegnanie z Ligą Mistrzów na najwyższym poziomie.