Za grosz nie ma konsekwencji w tym, co mówi Franciszek Smuda. Dziś w “Przeglądzie Sportowym” (zakładamy przez moment, że nie mamy do czynienia z powtórką sprawy Mihajlovicia) wypowiada się między innymi na temat Artura Boruca. “Teraz jeszcze nie, ale chcę go mieć na zgrupowaniu we wrześniu, kiedy będziemy grać z Ukrainą i Australią. Przejściem do Fiorentiny bardzo przybliżył się do reprezentacji. Jeżeli będzie tam podstawowym bramkarzem, oczywiście go docenię”.
I dalej, o Kuszczaku i Fabiański: “Oni doskonale znają moją filozofię. Nie chodzi o zasadę dla samej zasady. Bramkarz po prostu musi na okrągło grać, by utrzymywać optymalną formę. Na tym punkcie jestem bardzo wyczulony. Ze sportowego punktu widzenia na pewno lepiej grać w trochę słabszym klubie niż grzać ławę w Manchesterze czy Arsenalu. W każdej chwili możę przyjść moment, że odwołam się do tej zasady”.
Czyli – zasada istnieje, bramkarze ją doskonale znają, tylko owa zasada nie jest stosowana (to ta słynna konsekwencja selekcjonera). I nikt nie zna dnia, ani godziny, kiedy wejdzie w życie. Ale “Franz” straszy, że może być to w każdym momencie. Prawdopodobnie chodzi o to, że zasada będzie stosowana, gdy Kuszczak lub Fabiański zaczną bronić w klubach, a przestanie być stosowana, gdy obaj stracą miejsce w składach.
Boruca nie powołał, tylko powoła go niemal rok po tym, jak został selekcjonerem. Zrobi to, bo Artur przeszedł do Fiorentiny. Ale co z tego, że przeszedł? Przecież i tak ze wszystkich grających regularnie bramkarzy, występował w zdecydowanie najsilniejszym klubie. A biorąc pod uwagę, że liga włoska startuje dopiero 28 sierpnia, przed wrześniowym zgrupowaniem i meczem z Ukrainą zdąży w najlepszym wypadku rozegrać JEDEN mecz. Smuda powoła więc Boruca w momencie, gdy – co jest sytuacją wyjątkową dla tego zawodnika – akurat nie będzie grał.
Pomieszanie z poplątaniem.
JAK DŁUGO TRZEBA CIĘ NAMAWIAĆ,
BYŚ WZIÄ„Ł TE DARMOWE 50 DOLARÓW?!
PO PROSTU KLIKNIJ
