W jakich rolach na Euro pojadą obcokrajowcy z Ekstraklasy?

Mistrzostwa Europy to okres, w którym zajmujemy się raczej wielką piłką, ale czy polska kopana da nam o sobie zapomnieć? Nie. Fani naszej brawurowej odmiany piłki nożnej będą śledzić w międzyczasie baraże o awans do elity, a na samym Euro wystąpi kilku zawodników, których znamy z ekstraklasowych boisk. Nie jest to szczególnie liczna grupa, ale wiadomo, że będziemy patrzeć na nią nieco uważniejszym okiem.

Po okrojeniu kadr do 26 nazwisk grupę tę stanowią…

Josip Juranović (Chorwacja)
Dusan Kuciak (Słowacja)
Lubomir Satka (Słowacja)
Robert Ivanov (Finlandia)
Tomas Pekhart (Czechy)
i czwórka z polskiej reprezentacji (Puchacz, Świerczok, Piątkowski, Kozłowski).

O Polakach-rodakach mówi się na bieżąco, więc w tym tekście skupimy się wyłącznie na naszych stranierich. Najpierw szybkie porównanie – ilu ich było we Francji? Także pięciu:

Ondrej Duda (Legia, Słowacja)
Tamas Kadar (Lech, Węgry)
Nemanja Nikolić (Legia, Węgry)
Gergo Lovrencsics (Lech, Węgry)
Richard Guzmics (Wisła Kraków, Węgry)

Aż czterech zawodników z Ekstraklasy oglądaliśmy pięć lat temu w kadrze Węgier, która swoją drogą wyszła z grupy. W tym roku blisko załapania się na pokład byli jeszcze Albin Granlud (Finlandia) i Jakub Holubek (Słowacja). Obaj znaleźli się na wstępnych listach, ale zostali odstrzeleni.

Jakie szanse mają poszczególni reprezentanci Ekstraklasy?

Reklama

JOSIP JURANOVIĆ

Rola na Euro: zmiennik piłkarza z problemami

Piłkarz Legii w kadrze drużyny, która jedzie na turniej w roli wicemistrza świata. Szczerze? Nawet w przypływie największych pokładów optymizmu nie kreśliliśmy podobnych scenariuszy. Przecież gdzie my, a gdzie wielki świat?

Juranović nie jedzie w roli maskotki, a ma realne szanse na grę. Podstawowym prawym obrońcą w układance Zlatko Dalicia jest Sime Vrsaljko, czyli piłkarz Atletico, który nie może powiedzieć o sobie, że zdrowie jest jego największym sprzymierzeńcem. W zeszłym sezonie do grudnia leczył kontuzję kolana, a od marca praktycznie nie grał (tylko jedno wejście z ławki). Poprzednie sezony to także pasmo mniejszych bądź większych urazów.

– Sime jest pozytywnym duchem naszej szatni. Cały czas z nim rozmawiam, zwłaszcza o grze na naszej pozycji. Udziela mi wielu rad. Zobaczymy jak wyjdzie podczas przygotowań i meczów, ale zrobię wszystko, czego się ode mnie oczekuje – mówi w chorwackich mediach Juranović i deklaruje, że w razie potrzeby weźmie na barki odpowiedzialność.

Zdrowy Vrsaljko – nawet mimo gorszych momentów w klubie – ma w miarę pewne miejsce w reprezentacji. Wystąpił w podstawie w dwóch marcowych meczach eliminacyjnych (ze Słowenią i Cyprem), legionista dostał szansę w spotkaniu z Maltą, które było formalnością, a z Cyprem wszedł od razu po przerwie. Juranović grał też w Lidze Narodów ze Szwecją i Portugalią i – choć te mecze Chorwaci przegrali – poziomu generalnie nie zaniżył.

Sam piłkarz w chorwackich mediach przyznaje, że za nim jeden z najlepszych sezonów w karierze. Wcześniej z w kraciastej koszulce wystąpił dwukrotnie – raz w meczu hotel na hotel, w którym udział wzięli też Antolić, Tudor czy Situm, a drugim razem w sparingu z Gruzją. Jakkolwiek to brzmi, to dzięki grze w Legii wywalczył sobie miejsce w tak uznanej reprezentacji. I stawiamy, że jakieś minuty na Euro dostanie.

Reklama

TOMAS PEKHART

Rola na Euro: dżoker

– Za mną zdecydowanie sezon życia. Wygrałem wszystko, co się dało. Zarówno drużynowo, jak i indywidualnie. Trudno mi to będzie kiedykolwiek powtórzyć – mówi napastnik Legii w rozmowie z czeskim „CTK”.

Dla niego wyjazd na duży turniej to nie pierwszyzna. Znalazł się już w czeskiej kadrze na Euro 2012, nawet pół naszego kraju oglądało go w akcji, bo wszedł na samą końcówkę meczu z Polską. Generalnie uzbierał w kadrze solidną liczbę 21 spotkań, ale 19 z nich to czasy odległe, które zakończyły się wraz z 2013 rokiem. Legia pozwoliła mu na powrót do reprezentacji, którego – jak sam wyznaje w czeskich mediach – sam się nie spodziewał. Gdyby nie kontuzja, na wyjazd załapałby się też pewnie Tomas Petrasek. Niestety – chwilę po debiucie w kadrze wypadł do końca sezonu.

Na turniej Pekhart pojedzie w dobrej formie. Czesław Michniewicz dał mu odpocząć w dwóch ostatnich kolejkach, by dobrze przygotował się do wyzwań stojących na Euro. W grupie Czesi zmierzą się z Anglią, Chorwacją i Szkocją. Pachnie nam to meczami, w których będzie trzeba gonić wynik. A Pekhart do roli dżokera pasuje idealnie – wpadnie w pole karne, pozgarnia wrzutki, sprawdzi się w taktyce „na chaos”.

Pewniakiem do gry na dziewiątce jest Patrik Schick, który przyjeżdża jako zdobywca 13 bramek w Bayerze Leverkusen i jego rola wydaje się być niepodważalna. Pekhart rywalizuje raczej z Michaelem Krmencikiem i Matejem Vydrą. Czy przed którymś z nich może czuć kompleksy? Raczej nie. Krmencik trochę zaryzykował i zmienił zimą klub z FC Brugge (gdzie szło mu średnio) na PAOK (gdzie wiosną załadował dziewięć goli). Vydra to piłkarz grającego w Premier League Burnley, ale a) strzelił dla niego tylko sześć bramek, b) częściej zaczynał na ławce niż w pierwszym składzie. Nie zaryzykujemy stwierdzenia, że Pekhart jest pierwszy do wejścia z ławki, ale to mocne działo, z którego trener Silhavy na pewno skorzysta.

Swoją drogą, Pekhart w rozmowie z CT Sport świadomie stwierdził, że to jego ostatni duży turniej i wypowiedział się na temat swojej przyszłości w Legii.

– Nie mogę się doczekać Euro, to będzie ostatnia duża impreza, na którą pojadę. Zlatan ma 39 lat, ale szczerze mówiąc, nie wyobrażam sobie gry w tym wieku. Pogram jeszcze dwa lata, może trzy i raczej niewiele więcej. Moje ciało reaguje inaczej niż wtedy, gdy miałem 20 lat.

– Agent mówił mi, że po takim sezonie będzie zainteresowanie ze strony innych klubów, ale zobaczymy. Jeśli zaliczę udane Euro, może to poprawić moją pozycję. Mam 32 lata i to chyba ostatnia szansa, by podpisać duży kontrakt. Jeśli Legia będzie chciała, jestem otwarty na pozostanie w niej na dłużej.

ROBERT IVANOV

Rola na Euro: głębia składu

Czy to najbardziej zaskakujące powołanie? Z pewnością tak. Robert Ivanov przychodził do Polski jako jeden z wielu w lidze fińskiej. Niewiele zapowiadało, że stanie się kozakiem, który może wywalczyć awans na Euro. A koniec końców podążył odwrotną drogą niż Albin Granlud, który trafił do Stali jako etatowy reprezentant, a na turniej się nie załapał.

Był na szerokiej liście powołań i został skreślony na ostatnim etapie selekcji, którą przetrwał Ivanov, choć – jak czytamy w fińskich mediach – był typowany jako jeden z piłkarzy do odstrzału. Ivanov jeszcze nie zagrał o punkty dla szwedzkiej reprezentacji. Wystąpił w sparingach z Szwajcarią, z którego został zapamiętany dzięki siatce założonej Shaqiriemu i, ostatnio, ze Szwecją. Zagrał też w dwóch meczach towarzyskich w 2019 roku, po których wypadł z kadry.

W reprezentacji od lat na środku obrony panują dwaj starzy znajomi z Ekstraklasy – Paulus Arajuuri i Joona Toivio. Pierwszego zapamiętaliśmy jako bardzo solidnego stopera, który wprawdzie zaliczył słaby start, ale wyrósł na kozaka. Drugi… Bruk-Bet wydał na niego 250 tysięcy euro, lecz Fin nie dał rady uratować klubu z Niecieczy przed spadkiem i został pożegnany już po pół roku. I to najlepsza recenzja jego występów na polskich boiskach.

Ale to, że nie poszło mu u nas, nie świadczy oczywiście o tym, że jest słabym piłkarzem. Czy Ivanov zagra na Euro? Szanse na to są małe, zwłaszcza, że Finlandia może pożegnać się z turniejem już po trzech meczach. W grupie ma Rosję, Belgię i Danię.

LUBOMIR SATKA I DUSAN KUCIAK

Rola na Euro: szansa na pierwszą jedenastkę i trzeci bramkarz

Słowacja wysyła powołania w ciekawy sposób. Na wstępnej liście znalazło się niemalże pół ligi – poza dwójką, która się załapała, był jeszcze Siplak, Mraz, Huk, Plach, Holec i Holubek. Ten ostatni zjawił się też na zgrupowaniu, ale odpadł po meczu z Bułgarią.

Kto ma większe szanse na grę? Oczywiście Satka. Pozycja Milana Skriniara w reprezentacji Słowacji jest nie do podważenia. Wiadomo – podstawowy piłkarz Interu, zawodnik o największej wartości w całej reprezentacji. Gra toczy się o miejsce u jego boku. Satka rywalizuje z…

Davidem Hancko (Sparta Praga)
Denisem Vavro (Huesca)
Martinem Valjentem (Mallorca)

I chociaż lechita wypada najgorzej, jeśli chodzi o przynależność klubową, jego akcje stoją najwyżej. To on – wraz z Denisem Vavro – wystąpił w ostatnim sparingu z Bułgarią. Satka nie miał jeszcze w reprezentacji okresu, w którym rozegrał trzy mecze z rzędu, a więc ciężko uznawać go za pewniaka. Ale stawiano na niego w ważnych spotkaniach – choćby w barażach do awansu czy wygranym meczu eliminacyjnym z Rosją pod koniec marca. Jeśli mielibyśmy obstawiać – lechita wygra rywalizację.

Ostatnie mecze mogłyby wskazywać na to, że szansę na pierwszą jedenastkę ma też Dusan Kuciak. Bramkarz Lechii był wyborem selekcjonera Tarkovicia w trzech ostatnich spotkaniach, w tym dwóch eliminacyjnych. Ale niech to nie zaburzy całego obrazu jego pozycji w kadrze – stało się to głównie dlatego, że po meczu eliminacyjnym z Cyprem wysypał się Martin Dubravka, a Marek Rodak – także z powodu urazu – nie pojawił się na zgrupowaniu. Padło na Kuciaka, czyli trzeci wybór.

Kuciak ma za sobą niezły sezon, ale trudno, żeby rywalizował jak równy z równym z bramkarzami, którzy grają na co dzień w Premier League. Oczywiście, obaj mają swoje problemy – Rodak rozegrał w tym sezonie tylko sześć meczów (w tym dwa ligowe), Dubravka stracił pierwszą część sezonu z powodu kontuzji, a później ustępował miejsca Karlowi Darlowowi, który dostał szanse w jego miejsce. Ale obaj to jednak zupełnie inna liga.