Wydawało się, że Jagiellonia ma duży talent w bramce, który szybko zagwarantuje jej odpowiedni poziom i jednocześnie załatwi obsadę młodzieżowca. Pierwsza część zdania się nie zmienia – Dziekoński ma talent, nie róbmy z niego chłopka-roztropka, ale niestety w tym sezonie po prostu często nie dojeżdża. W efekcie białostoczanie mają problem, jeśli chodzi pozycję golkipera numer jeden.
Mecz z Górnikiem Łęczna był wisienką na torcie Dziekońskiego, natomiast właśnie – zgniłą wisienką. Młody bramkarz po prostu podał piłkę Gąsce i właściwie skończył to spotkanie, Jagiellonia nie była w stanie odrobić strat. Ale to nie tak, że tylko ten jeden błąd można zarzucić golkiperowi, ponieważ przez cały sezon bywa nerwowy i niepewny. A przede wszystkim: nieskuteczny.
Dziekoński broni na poziomie 50%. To wynik bardzo słaby, bo co to za bramkarz, który raz obroni, raz nie obroni. Czysta loteria. Nie ma w tym sezonie Dziekoński takich interwencji, o których moglibyśmy powiedzieć: wow, kozak, wyjął Jadze to spotkanie. Patrząc na innych młodych golkiperów, to choćby Biegański ma 74% skuteczności, z kolei Strączek – 70%. Wiadomo, Dziekoński jest z tego grona najmłodszy, Strączek już nawet nie ma statusu młodzieżowca, ale przewaga tych dwóch i tak jest zbyt duża.
Wydaje się, że Dziekoński na niektóre mecze po prostu nie dojeżdża mentalnie. Pali się, nie ma w nim tej pewności, którą miał, gdy wchodził do Ekstraklasy. W poprzednim sezonie bronił na 72% skuteczności, więc widać zjazd. Logika podpowiadałaby, że skoro Dziekoński okrzepł w Ekstraklasie, to im dłużej w lidze, tym będzie pewniejszy, ale niestety dotknął go częsty problem młodych – nierówna forma.
Teoretycznie Jagiellonia była na to nieźle zabezpieczona, bo rywalem Dziekońskiego do grania jest Steinbors. Doświadczony, uznany ligowiec, który niejednokrotnie pokazywał, że potrafi bronić na wysokim ligowym poziomie. Natomiast Łotysz też ma w tym sezonie swoje problemy. Najpierw złapał uraz, a potem koronawirusa i Mamrot był właściwie zmuszony, by stawiać na Dziekońskiego. Inna sprawa, że gdy Steinbors grał w tym sezonie, to też nie zachwycał – był w najlepszym wypadku przyzwoity. A to też za mało.
Między innymi dlatego nie można puścić mimo uszu doniesień Tomasza Włodarczyka z Meczyki.pl, który poinformował, że Jagiellonia jest zainteresowana Zlatanem Alomeroviciem. Bramkarz, choć zaczął sezon w klatce Lechii, to nie gra w tym sezonie za dużo, a po przyjściu Tomasza Kaczmarka jest skierowany na boczny tor i najwyraźniej ten trener chce odejść od rotacji w bramce, którą proponował Piotr Stokowiec. Co więcej – Lechii odpadł taki „problem” jak Puchar Polski, toteż szans na grę będzie po prostu mniej.
Zdaniem Włodarczyka Jagiellonia chciałaby Alomerovicia od zimy, ale jeśli tak, będzie musiała Lechii zapłacić. Bramkarz ma z nią kontrakt do czerwca 2023 roku.
W każdym razie: problem Jagiellonii jest wyraźny. Młody talent przeżywa swój zjazd formy, doświadczony albo ma problemy ze zdrowiem, albo nie gwarantuje odpowiedniego poziomu. Jakby tego było mało, obaj mają umiarkowane wsparcie od obrońców, bo każdy z nich, nawet Pazdan, miał już w tym sezonie swoje „przeboje”.
Ale cóż, taka też jest Jaga w tym sezonie. Niewiele w niej działa.
Fot. FotoPyk
