Runda w I lidze zakończona, w ostatnich dniach w wielu miejscach podsumowanie za podsumowaniem. Mieliśmy już pierwszoligową galę na WeszłoFM, ale teraz idziemy krok dalej i wybieramy top topów – dziesięciu najlepszych zawodników, którzy jesienią grali na zapleczu Ekstraklasy. Dyskusji nad niektórymi nazwiskami toczyliśmy sporo, nie wszystkie wybory od razu były oczywiste.
Sporo nazwisk z poniższej listy wytypowaliśmy bardzo szybko, ale kilka musiało przejść ostrzejszą selekcję. Dotyczy to zwłaszcza miejsca dziesiątego, na które mieliśmy 5-6 kandydatów. Stanęło na Marku Koziole, ale równie dobrze mógłby to być inny bramkarz, ktoś ze Stali Mielec lub defensywy ŁKS-u. I tak oto powstało całe zestawienie.
10. Marek Kozioł (Sandecja Nowy Sącz) – Na pozycji bramkarza spory wybór. Bardzo dobrą formę w Rakowie prezentuje Michał Gliwa, a w GKS-ie Tychy Konrad Jałocha. W Puszczy wyróżnia się młody Miłosz Mleczko. Stawiamy jednak na Kozioła, który rozegrał chyba rundę życia. Wysoka, równa forma, cztery obronione rzuty karne, 12 czystych kont. W sporej mierze dzięki niemu Sandecja kończy jesień jako wicelider, mimo że strzeliła zaledwie 23 gole. Straciła ich za to tylko 12, z czego raptem dwa w meczach u siebie.
***
9. Petr Schwarz (Raków Częstochowa) – 27-letni Czech okazał się sporym wzmocnieniem, gwarantując odpowiednie funkcjonowanie środka pola lidera z Częstochowy. Schwarz robi swoje w destrukcji, ale ma też coś do zaoferowania z przodu, potrafi posyłać bardzo dobre podania za plecy obrońców. Marek Papszun od razu mu zaufał i nie zdjął z boiska nawet na minutę. Jedyny przypadek, gdy musiał sobie radzić bez niego to 19. kolejka, gdy Czech pauzował za kartki.
***
8. Valerijs Sabala (Podbeskidzie Bielsko-Biała) – 20 meczów i 8 goli to nie jest dorobek rzucający na kolana, zwłaszcza w I lidze. Nie ulega jednak wątpliwości, że łotewski napastnik ma umiejętności każące sądzić, że Ekstraklasa prędzej czy później się o niego upomni. Na razie to wyjątkowy przykład pierwszoligowego obcokrajowca, który zdobywa bramki dla swojej reprezentacji – również w meczach eliminacyjnych. Problemy Sabali to chwilami nieskuteczność i chimeryczność. W siedmiu kolejkach trafia do siatki sześć razy, a w następnych ośmiu już tylko raz. No, ale w końcu z jakiegoś powodu nie przebił się w Club Brugge.
***
7. Maciej Domański (Raków Częstochowa) – W poprzednim sezonie w barwach Puszczy szybko wyrósł na czołowego pomocnika I ligi i nikogo nie dziwiło, że postanowił pójść wyżej. Już w styczniu podpisał z wyprzedzeniem kontrakt z Rakowem. W nowym otoczeniu nie zawodzi, stał się ważnym elementem układanki Papszuna, choć był moment lekko kryzysowy. Domański chyba trochę rozczarował trenera w ogólnie słabszym spotkaniu z Garbarnią (1:1). Na kilka meczów wylądował na ławce, ale wrócił silniejszy. Pod koniec rundy prezentował najlepszą formę, strzelając gole Sandecji, Puszczy i dwa GKS-owi Jastrzębie.
***
6. Łukasz Sierpina (Podbeskidzie Bielsko-Biała) – W ekstraklasowej Koronie Kielce często irytował nieporadnością, z jego szybkości wynikało niewiele konkretnego. Na pierwszoligowych murawach świetnie się jednak odnalazł. W Podbeskidziu jest obecnie kapitanem i najlepszym zawodnikiem. Osiem goli i cztery asysty sprawiają, że również w kwestii liczb wszystko się zgadza.
***
5. Juliusz Letniowski (Bytovia Bytów) – Największe odkrycie jesieni wśród młodzieżowców. Dopiero co grał w trzecioligowym Bałtyku Gdynia, a już znalazł się na celowniku połowy klubów Ekstraklasy. 20-letni pomocnik imponuje odważną, ale często i bardzo dojrzałą grą. Siedem goli i trzy asysty dobitnie to potwierdzają. Biedniutka Bytovia pozyskując go wygrała los na loterii.
***
4. Tomas Petrasek (Raków Częstochowa) – Do gry po poważnej kontuzji wrócił w lipcu, ale na dobre do składu wskoczył dopiero w październiku. Z nim w pierwszym składzie wygrano osiem meczów i raz zremisowano. Czeski stoper daje nie tylko solidność w tyłach. Tradycyjnie jest też śmiertelnym zagrożeniem w polu karnym rywali. Tej jesieni zdobył pięć bramek w lidze i dwie w Pucharze Polski. Fajnie byłoby go wkrótce ujrzeć w Ekstraklasie.
***
3. Maciej Małkowski (Sandecja Nowy Sącz) – Małkowski był ojcem awansu Sandecji, ale jeszcze przed końcem sezonu 2016/17 doznał poważnej kontuzji i na boisko wrócił dopiero pod koniec października ubiegłego roku. Raczej dostosował się do reszty kolegów, za to na szczeblu pierwszoligowym chwilami znów jest profesorem. W tej rundzie zapisał na swoje konto siedem goli i trzy asysty. W głosowaniu trenerów i zawodników dla gali WeszłoFM, został uznany piłkarzem jesieni w I lidze. My dajemy go nieco niżej, ale też doceniamy.
***
2. Andrzej Niewulis (Raków Częstochowa) – Filar najlepszej defensywy I ligi. To do niego dobiera się drugiego gościa na środek obrony. Bardzo duża solidność i spokój, mógł być pewny miejsca w składzie. Bez wątpienia nr 1 wśród pierwszoligowych stoperów. Nie jest aż tak bramkostrzelny jak Petrasek, ale rywale też nie mogą o nim zapominać. W tym sezonie zdobył już dwie bramki.
***
1. Dani Ramirez (ŁKS) – W Stomilu miał jedynie przebłyski. Dopiero w Łodzi znalazł się w drużynie, która pasowała do niego i do której on pasował. Efekty są wyśmienite. Hiszpan jest zdecydowanym liderem asystentów (11), do tego strzelił cztery gole i zaliczył mnóstwo kluczowych podań. To najbardziej błyskotliwy i kreatywny zawodnik, jakiego można teraz znaleźć w I lidze. Jeżeli nie awansuje z ŁKS-em do Ekstraklasy, zapewne skusi się na niego inny klub z elity. Przy takiej formie trochę szkoda byłoby, żeby kolejny rok spędził na dotychczasowym poziomie.
Fot. FotoPyk
