[PRASA] Angielska pokora, chorwacka duma, polskie wspomnienia

Tamto zgrupowanie (wiosną 2014 roku w Gdańsku) Zbigniew Boniek nazywał kluczowym w pracy selekcjonera i uważał, że wtedy, w przededniu eliminacji Euro 2016, narodziła się drużyna (…) Nawałka na początku pracy poprosił o pół roku spokoju. Zapowiadał, że po tym okresie będzie można mówić o efektach jego pracy. Egzaminem miał być właśnie mecz z Litwą, wygrany 2:1 (…) Na początku zgrupowania pojawiła się informacja, która zdominowała jego pierwsze dni – opaska już na stałe miała trafić do Lewandowskiego. Napastnik żegnający się właśnie z Borussią Dortmund musiał odnaleźć się w nowej roli. Akurat był koniec sezonu, zaproponował Nawałce, że po meczu zaprosi drużynę na imprezę do Sopotu. Selekcjoner nie miał nic przeciwko. Przyszli wszyscy, bawili się wspólnie. – Tam narodziła się drużyna – można powtórzyć za Bońkiem – czytamy w Przeglądzie Sportowym.

Strony 2-3 poświęcone spotkaniu Chorwacji z Rosją, zakończonemu zwycięstwem tej pierwszej drużyny po rzutach karnych. Opis meczu jednak sobie darujemy.

Następnie znajdziemy reportaż o tym, jak Chorwacji z Legii przeżywali ćwierćfinałowe starcie. Dean Klafurić oraz Ivan Prelec opowiadali o poszczególnych reprezentantach ich kraju.

Brozovicia znają dobrze. Wiedzą, że pochodzi z Velikiej Goricy, szóstego pod względem ludności miasta w Chorwacji. Klafurić prowadził tamtejsze HNK, a Prelec w ubiegłym sezonie awansował z tym zespołem do Ekstraklasy. – Brozović to dla mnie, obok Modricia, drugi bohater meczu z Rosją. Po wejściu na boisko dał nam równowagę w środku pola. Grałem w piłkę z jego ojcem, który miał jeszcze większy talent, ale nie zdołał się przebić. Marcelo gra, jakby nie miał układu nerwowego, w ogóle nie czuł presji. To też specyficzny człowiek. Uwielbia grać w rzutki i w tym roku kupił dom w Goricy, głównie dlatego, że na parterze budynku znajdował się popularny bar. Nazwał go „Epic Brozo” i zaczął w nim organizować turnieje w rzutki – opowiada Klafurić, podczas meczu co jakiś czas wymieniając uwagi z Prelecem.

W „Prześwietleniu” Łukasz Olkowicz zastanawia się nad momentami „naj” kadencji Adama Nawałki.

Najważniejsza rozmowa – ze Zbigniewem Bońkiem przed nominacją na selekcjonera
Najtrudniejsze wyzwanie – przekonać do siebie reprezentantów na początku współpracy
Najbardziej zaufany – Bogdan Zając
Najtrudniejsza decyzja – przekazanie opaski Robertowi Lewandowskiemu
Największy zawód – zachowanie kadrowiczów jesienią 2016 na zgrupowaniu przed meczami z Danią i Armenią
Najważniejsze zgrupowanie – wiosną 2014 roku przed towarzyskim meczem z Litwą
Najlepszy występ – bezbramkowy remis z Niemcami podczas Euro 2016
Najgorszy występ – na boisku mecz z Senegalem, poza nim konferencja po meczu z Japonią

Jerzy Dudek ocenia potencjalny transfer Cristiano Ronaldo do Juventusu.

– Mam wrażenie, że Cristiano potrzebuje nowych wyzwań. Przez ostatnie dwa lata miał sporo momentów, w których wydawał się znudzony. Jedyną motywacją była dla niego Liga Mistrzów. Może też być trochę sfrustrowany. Raz, że klub nie staną w jego obronie w sprawie podatkowej. Dwa, kwestia ceny. Ronaldo ma w kontrakcie sumę odstępnego miliard euro, a Real jest gotowy sprzedać go za kwotę dziesięć razy mniejszą. Biorąc pod uwagę jego osiągnięcia i obecną sytuację rynkową, nie jest to zawrotna suma. Do tego dochodzi fakt, że Królewscy oficjalnie dementowali plotki o transferach Neymara i Mbappe, a w żaden sposób nie odnieśli się do sytuacji CR7 – zauważa Jerzy Dudek.

Obok teksty:
– o transferze Paulinho z Barcelony do Guangzhou Evegrande
– o kolejnej rewolucji w ataku Legii
– o wąskiej kadrze Lecha, na którą jednak Ivan Djurdjević nie narzeka

Następnie przeczytamy rozmowę z nowym piłkarzem Śląska Wrocław, Farshadem Ahmadzadehem.

– Pochodzi pan z Urmii w północno-zachodnim Iranie. Tam żyje wielu ludzi niebędących Persami.
– Mam jest Turczynką, ojciec Kurdem i w tych językach mówili do mnie w domu. Moje rodzinne strony to wielki etniczny tygiel Azerów, którzy są zaliczani do ludów tureckich i właśnie Kurdów. W szkole doszedł jeszcze język perski. Najlepiej uczyć się wszystkiego. W moim mieście niedaleko meczetu stoi Kościół (w tej części Iranu od wieków żyli chrześcijańscy Asyryjczycy i Ormianie), a niedaleko jest jeszcze ośrodek kultu zaratusztrian (religia wywodząca się ze starożytnej Persji). Przyzwyczaiłem się do życia na styku kultur. Mam nadzieję, że to pomoże mi w adaptacji w Europie.

Przemysław Rudzki pisze o reprezentacji Anglii oraz możliwościach tej drużyny.

Co tydzień w tym miejscu piszę o angielskiej piłce i kiedy wreszcie ta piłka święci triumf, zgłupiałem. Oglądam tych zawodników w każdy weekend i trudno mi zrozumień, jakim cudem Harry Maguire, który niedawno przecież grał w Hull City, czy Ashley Young, który jest w Premier League jak zabytkowy pojazd pastowany w każdą niedzielę na wycieczki przez miasto Jose Mourinho, jak oni wszyscy, u licha, za chwilę mogą grać o mistrzostwo świata? A może chodzi o to? O najprostsze z możliwych zabezpieczenie się przed porażką? To zwykłe zdanie, jakie wygłosił Bobby Moore, kapitan zwycięskiej jedenastki z 1966 roku: „Nigdy nie przeszło nam przez myśl, że możemy przegrać”. Obecna Anglia zrozumiała wreszcie, że nie trzeba być najlepszym na świecie, w sensie dosłownym. Wystarczy po prostu wygrać kolejny mecz. Na swoich zasadach. Przestać spełniać oczekiwania innych, a zacząć spełniać własne marzenia.

SUPER EXPRESS

Z ciekawszych materiałów – rozmowa z Rogerem Lukaku, ojcem Romelu, gwiazdy Manchesteru United.

– Jak pan ocenia dotychczasowe występu Belgii na mundialu?
– W każdym meczu coś pokazali, udowodnili, że zasługują, aby zostać na mundialu do końca. No a mecz z Brazylią… Mam nadzieję, że za jakiś czas będziemy mówić o tym spotkaniu jako o przełomie w historii belgijskiej piłki. Francja zbudowała się, pokonując Argentyną i do meczu z Urugwajem przystąpiła pewna siebie. Chciałbym, aby tak samo było z Belgią. Żeby mecz z Brazylią był bazą do budowy czegoś wielkiego. Powiedzmy wprost: to ten czas, to ten moment. To dla tej generacji najważniejszy moment w karierze (…)
– Niedawno Romelu udzielił wywiadu, w którym mówił o trudnym dzieciństwie i potwornej biedzie w jakiej się wychował.
– Ten wywiad bardzo mi się nie spodobał! Dzwonią do mnie dziennikarze z wielu krajów i pytają, czy faktycznie było tak źle. Nie chcę teraz robić zamieszania, ale natychmiast po mundialu udzielę wywiadu na ten temat, bo tak tego nie mogę zostawić.

GAZETA WYBORCZA

Rafał Stec pisze o przemianie Rosji.

Pokora kluczem do sukcesu Anglików?

Może być tak, że kilka lat temu Southgate też nie odniósłby sukcesu. Że częścią opowieści o trzecim w historii angielskim półfinale jest to, że wreszcie selekcjoner spotkał w szatni głodnych piłkarzy. Na mundial pojechał tylko jeden zwycięzca Ligi Mistrzów (Gary Cahill). Nawet mistrzowie Anglii są w kadrze w mniejszości. Jej siłą są bowiem zawodnicy na dorobku, nauczeni pokory przez lata klęsk w europejskich pucharach (…) Southgate okolicznościom pomógł. Od początku miał na drużynę pomysł, chciał, by jego podwładni z młodzieżówki wypierali oldbojów. W jedynym meczu Allardyce’a we wrześniu 2016 roku w reprezentacji grali jeszcze Joe hart, Theo Walcott, Wayne Rooney. Przed wyjazdem do Rosji ta trójka została zdegradowana do kandydatów na rezerwowych. Średnia wieku angielskiej kadry wynosi teraz 26 lat. Młodsza w Rosji była tylko Nigeria.

Fot. FotoPyK