Wrocławski Coelho wali w twarz charyzmą. Stadion pęknie w szwach!

Mieliśmy już w naszej piłce wiele „polskich” gwiazd światowego futbolu. Był polski Figo, polski Overmars, ostatnio w lidze zmierzyli się polski Guardiola z polskim Mourinho i nic tylko czekać na polskiego Neymara, bo polski Messi już przecież jest (Aleksander Jagiełło). Jak się jednak okazuje – to nie koniec nadawania tych ksywek. Sami zwykle byliśmy przeciwko, ale akurat tym razem powód jest zasadny. Światu otóż – drodzy państwo – objawił się wczoraj polski Paulo Coelho.

Praca. Walka. Determinacja. Rywalizacja. I ten ton wypowiedzi, jakby ksiądz wygłaszał z ambony rekolekcje dla poprawczaka. Pierdolnięcie charyzmą a’la Tomasz Kulawik, jakiego w Ekstraklasie nie uświadczyliśmy od ładnych paru lat. Po obejrzeniu tego filmiku tak nas trzepnęło, że chyba codziennie będziemy sobie go puszczać na pobudkę lub zwyczajnie jako dźwięk budzika. Strach pomyśleć, co już jutro będzie się działo we Wrocławiu przed meczem z Ruchem Chorzów. Pierwsze prognozy zwiastują kilkunastokrotny skok frekwencji i kto wie, czy po tak energicznym apelu nie zajdzie potrzeba powiększenia tej pięknej areny.

Gdyby jednak zostało kilka wolnych miejsc, marketingowcom Śląska podrzucamy kilka cytatów do wykorzystania w następnych filmikach:

– Miałem wrażenie, że jesteście dwiema nutami jednej symfonii, a wasze łzy się zlewają pomimo dzielącej was odległości.
– Wszystko się psuje, a to, co się nie psuje, jest bezużyteczne.
– Gdy wody się uspokajają, wszystko wkoło nas staje się prostsze, my stajemy się bardziej otwarci, szlachetniejsi, a nasze gesty szerokie.
– I to jest prawdziwe przesłanie wolności: mieć najważniejszą rzecz na świecie, ale jej nie posiadać.
– Bądź niczym bijące źródło, nie zaś jak staw, w którym zawsze stoi ta sama woda.
– I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu.
– Zawsze na świecie ktoś na kogoś czeka.

Nie ma za co. Czekamy na następne odcinki!