Legia ma nowego piłkarza. Przeszło to o tyle bez echa, że nawet sama Legia o tym transferze zapomniała poinformować. Może się wstydzi. Gość nazywa się Branimir Galić i to nazwisko absolutnie nie powinno wam nic mówić, ponieważ poza najbliższą rodziną i menedżerem Mate Laciciem nie zna go zupełnie nikt.
Sam transfer jest jednak ciekawy – Legia pozyskała skrzydłowego, którego kolejno nie chcieli Hajduk Split i RNK Split. Został umieszczony w drugoligowym NK Imotski, czyli na całkowitym piłkarskim zadupiu. Ale takim naprawdę całkowitym, powiedzmy że w naszych warunkach byłaby to Bytovia. Tam wcale krawatów nie wiązał, w poprzednim sezonie zanotował 20 meczów, ale tylko cztery w pełnym wymiarze czasowym. Zdobył dwa gole.
I teraz tak… Nasuwa się pytanie, czy Legia sprowadziłaby zawodnika z pierwszej ligi polskiej, z Bytovii, który jako skrzydłowy zdobyłby 2 gole i nie był gwiazdą zespołu? Czy naprawdę trzeba mieć zagraniczny paszport? Przez cały poprzedni sezon tuż pod nosem – bo w Płocku – Legia miała np. Jacka Góralskiego. Ale nie, on się nie nadawał, bo jest Polakiem z polskiej pierwszej ligi. Więc poszedł do Jagiellonii i jakimś cudem daje radę. Pod nosem był też Janus, który teraz szaleje w Lubinie. Ale nie – on też niestety jest Polakiem z polskiej pierwszej ligi. Warszawienie biorą Galicia, a to przecież „żadne ryzyko”. No dobrze, ryzyko równe jego rocznym zarobkom i kosztom wynajęcia mieszkania, czyli względnie nieduże, ale… szanujmy się trochę, jak mawia Sławek Peszko.
Chorwaci wiedzą, jak sprzedawać piłkarzy. Jeśli ich oddają za frajer, to wiedz, że coś się dzieje. Chorwaccy piłkarze mają o sobie wysokie mniemanie. Jeśli przyjeżdżają na testy do drużyny rezerw i później godzą się w niej terminować, to wiedz, że coś się dzieje. Może niech Legia po prostu ogłosi, że wzięła jakiegoś ogórka, żeby zrobić komuś przysługę i będzie sprawa jasna?
