Nie ma na świecie piłkarskiego medium, które chociaż raz nie poinformowałoby o transferze, który finalnie jednak nie doszedł do skutku. Natomiast raczej nie zdarza się, by o transferze przedwcześnie poinformował… klub. Tu zasada jest prosta: są wszystkie podpisy, jest komunikat.
Tymczasem Podbeskidzie obwieściło, że pozyskało Bartłomieja Pawłowskiego, mimo że wcale nie pozyskało. Wprawdzie później pokasowano artykuły ze strony internetowej, ale wiadomo – ślad pozostaje.
Pawłowski miał kilka ofert, zdecydował się na Podbeskidzie (nie pytajcie nas dlaczego – po prostu tak wybrał), ale Lechia wezwała go z powrotem. Nie ma w tym żadnego drugiego dna, nie ma trzeciego klubu, który niespodziewanie wkroczył do akcji i przelicytował bielszczan. Po prostu, telefon od Jerzego Brzęczka i informacja: jednak będziesz nam potrzebny.
Zapewne można to łączyć z transferem Jakuba Koseckiego do Lechii, do którego ostatecznie nie doszło. Przypomnijmy, że podobnie było zimą – wtedy też miał przyjść Kosecki, przez co Pawłowski był w zawieszeniu i nie wiadomo było, czy trafi do Bydgoszczy, czy jednak będzie musiał zostać. Ostatecznie po długim namyśle wysłano go wtedy do Zawiszy. Teraz postanowiono inaczej.
Niemniej cała historia z Pawłowskim jest symptomatyczna. Nie trzeba być Sherlockiem, by dodać dwa do dwóch i by zorientować się, że zapowiadana letnia transferowa ofensywa Lechii została wstrzymana. Jeszcze pod koniec rundy wiosennej znad morza dochodziły informację, iż będziemy świadkami niezwykłego zaciągu, jakościowego i drogiego. Mówiło się o zakupach skalą nawiązujących do wejścia Bogusława Cupiała w Wisłę. Tymczasem w Gdańsku nic się nie dzieje i coraz częściej słychać, że niewiele może się wydarzyć. Miała być wielka kasa na wzmocnienia, jest… awaryjnie wzywany Bartłomiej Pawłowski.
