Bardzo ciekawie wygląda rozgrywka między Piotrem Świerczewskim i Polonią Warszawa. O tak zawiłej historii już dawno nie słyszeliśmy…
Jak ćwierkają warszawskie wróbelki, Świerczewski ma problem, bo ściga go francuski urząd skarbowy. “Świr” w pewnym momencie swojej całkiem udanej kariery zapomniał, że trzeba płacić podatki, a że były one spore (w dodatku nabiły się też olbrzymie odsetki), to dziś jest w wielkim kłopocie. Musi tak lawirować, żeby nikt nie dobrał się do jego imponującego majątku. Nie wiemy, jak wyglądał jego kontrakt z Polonią Warszawa, ale całkiem możliwe, że zawodnik zastosował wypróbowany sposób – poprzez firmę zarejestrowaną na żonę sprzedał klubowi prawa do swojego wizerunku (za kwotę odpowiadającą wartości rocznego kontraktu), a sam pobierał minimalne wynagrodzenie za grę w piłkę, około 1200 złotych brutto.
Polonia pożyczyła mu 200 tysięcy złotych na kaucję (za sprawę z Mielna), ale oficjalnie – właśnie ze względu na Francuzów – pieniądze przekazała jego bratu, Markowi. Tu racja formalnie jest więc po stronie “Świra”. Warszawski klub nie może uzależniać wypłaty pieniędzy od zwrotu pożyczki, bo przecież… to nie Piotr Świerczewski pożyczył, tylko Marek.
Efekt jest taki: Świerczewski (Piotr, ale formalnie Marek) jest winien Polonii 200 tysięcy złotych. A Polonia Świerczewskiemu (Piotrowi) jakieś 250 tysięcy. Polonia mówi, że odda, kiedy “Świr” odda. A “Świr” mówi, że chętnie by oddał, tylko najpierw musi mu oddać Polonia – żeby miał z czego. Jeszcze nadążacie? Gdzieś w tle jest jeszcze 200 tysięcy, na których łapę położyła prokuratura. Ale ta kasa tak szybko nie wróci do właściciela, bo najpierw musiałby się skończyć proces. A jeszcze się nawet nie zaczął.
Wszyscy trzymają się w szachu, ale w najgorszej sytuacji jest chyba piłkarz – Wojciechowski może mu przecież zapłacić za rok i się nic wielkiego nie stanie. A Świerczewski czasu nie ma, bo to przecież być może ostatni rok jego kariery. Wolałby go spędzić na boisku…
FOT. W.Sierakowski FOTO SPORT
