200 baniek na stadion, czyli Koszalin i jego plany na Ligę Mistrzów

Swego czasu w Krakowie postawili ławkę za ponad 200 tys. złotych. W Kołobrzegu zbudowali toaletę – podobnie – za około 200 tys. zł. Na usta aż cisną się pochwały, że ci, którzy odpowiadają za takie projekty, naprawdę mają łeb do interesów. Jak się okazuje, są świetni, ale nie najlepsi. Przy planach Koszalina to co najwyżej Liga Konferencji stojąca obok Ligi Mistrzów.

Na początek mamy dla was pytanie. Absolutnie niewinne, po prostu sprawdzające waszą czujność, a brzmi ono następująco: ile może kosztować wybudowanie stadionu piłkarskiego na 7 tys. miejsc siedzących (informacja dodatkowa: dla IV-ligowca)?

a) 200 tys. zł
b) 2 mln zł
c) 20 mln zł
d) 200 mln zł

Brawo, macie rację – nawet ławka z wyjątkowego drewna, wyjątkowej stali i pomalowana wyjątkową farbą nie może równać się stadionowi. Z kolei mając 2 mln zł, utrzymacie przez rok co najwyżej Znicz Pruszków, KKS Kalisz czy Siarkę Tarnobrzeg. Szału nie ma. Inna bajka to 20 baniek, przy których już możecie realnie myśleć o wsadzeniu łopaty w ziemię. Oczywiście nie wystarczy na wszystko, ale pamiętajcie – macie klub dopiero na piątym poziomie rozgrywkowym. To naturalnie rodzi pewne ograniczenia.

Dla porównania: taki stadion Widzewa (budowany w latach 2015-2017, w 2014 spadek z Ekstraklasy) kosztował około 120-150 mln zł, ale mowa o 18 tys. miejsc dla kibiców. Stadion naprawdę ładny, zdecydowanie wyróżniający się w Polsce. Do tego klub z konkretną historią w polskim futbolu.

Stadion Piasta Gliwice, zbudowany w latach 2010-2011 na wzór niemieckiego SC Paderborn, mogący pomieścić 10 tys. ludzi – około 50 mln zł.

Stadiony mieszczące 14-15 tys. kibiców w Kielcach czy Gdyni – odpowiednio prawie 50 i 80 mln zł.

Ale zejdźmy najniżej w stadionowych realiach, choćby do obiektu Miedzi Legnica, który może być najbardziej sensownym porównaniem. Stadion nie za duży, kompaktowy, idealnie spełniający potrzeby stutysięcznego miasta, a więc takiego, jakim jest także Koszalin. Budowa zakończona w 2009 roku kosztowała 35 milionów. Licząc dodatkowe inwestycje w następnych latach np. zadaszenie trybun czy implementację ogrzewanej murawy, wydatki zamknęły się w 50 mln zł. Dobry stadion na 6 tys. kibiców z hakiem za tyle pieniędzy? Raczej uczciwa relacja między ceną a oferowanym produktem.

Okej, ceny za materiały oraz usługi znacznie wzrosły z biegiem lat, ale nie na tyle, żeby nie było możliwości postawienia skromnego stadionu za zdecydowanie mniejszą kwotę niż 200 mln zł, akurat pod możliwości i potrzeby miasta/klubu.

***

Mając powyższą garść informacji, teraz słuchajcie. W klubie, który nigdy nie wychylił nosa poza III ligę na dłużej niż rok, stwierdzono, że dobrym pomysłem będzie zbudowanie stadionu za – uwaga – 200 mln zł! Co jak co, ale w Gwardii Koszalin mają rozmach. Rzecz jasna, to dopiero plany, ale projekt i słowa koszalińskich władz poszły już w świat.

Prezes klubu powiedział: – Stadion Gwardii został wybudowany w latach 70., dzisiaj mamy XXI wiek i chcielibyśmy, by Koszalin również miał stadion godny tych czasów i godny tego miasta 

Padło pytanie: – Ale skąd wezmą panowie na to pieniądze?

Wiceprezydent miasta odrzekł z optymizmem: – Teraz będziemy wszędzie, gdzie to tylko możliwe, składać wnioski o dotacje!

Życzymy nie tylko powodzenia, ale także zdrowego rozsądku. Wielkie ambicje można mieć zawsze, owszem, ale istnieje pewna granica, za którą ambicja przeradza się w absurd. Serio, tak skromny stadion za 200 mln zł? I to w klubie, który niespecjalnie ma perspektywy na wbicie się do piłkarskiej elity w najbliższych latach? Zresztą, mniejsza o to. Dysonans jest spory nie tylko z  tego względu.

Koszaliński futbol w czarnej dziurze? Krajobraz po derbach miasta

Zrozumielibyśmy, gdyby pomysłodawcy pragnęli zamontować złote klamki w każdych drzwiach na stadionie, stawiać ławki za 200 tysięcy zamiast zwykłych krzesełek albo zamieścić hiper-ultra nowoczesne toalety za ćwierć miliona. Albo zbudować obiekt przyszłości na wzór „Galactic Football”, tyle że bez widzów na trybunach, a z jakimś niezwykłym rozwiązaniem technologicznym. Wtedy – spoko, szanujemy. Przyjedziemy jako pierwsi, zapiejemy z zachwytu i napiszemy o tym reportaż.

Sęk w tym, że chyba nie to mają na myśli działacze z Koszalina.

Albo tam komuś udzieliła się katarska gorączka po mistrzostwach świata, albo ktoś zwąchał okazję na niezły biznes, niekoniecznie w dobrym tego słowa znaczeniu. Albo – jedno z drugim.

WIĘCEJ O NIŻSZYCH LIGACH:

• Miśkiewicz: „Nie stresowałem się przy Maldinim i Neście”
• Bramkarz KKS-u Kalisz: – To niesamowite, że jesteśmy w ósemce najlepszych drużyn w Polsce
• Gdy wszyscy na ciebie plują, a ty myślisz, że to deszcz

Fot. Newspix