Nicola Zalewski był jednym z najjaśniejszych punktów reprezentacji Polski podczas meczu z Holandią. Po wszystkim przyznał, że zapamięta ten wieczór na długo.
– Szkoda, że prowadziliśmy 2-0 i straciliśmy dwie bramki w ciągu pięciu minut. Ale był to dobry wieczór. Po prostu zdobyliśmy piłkę, mieliśmy kontratak, dostałem piłkę i widziałem, że wolny jest Matty Cash. Dałem mu piłkę, on zrobił świetną robotę i strzelił bramkę. Na pewno chcieliśmy odrobić to, co straciliśmy z Belgią. Zrobiliśmy dobrą robotę, ale szkoda, że zdobyliśmy tylko jeden punkt. Mieliśmy okazję, by zdobyć trzy punkty. Teraz ostatni mecz i dajemy z siebie wszystko. Skąd wzięła się taka poprawa w naszej grze? Nie wiem! – mówił Zalewski.
Oceniliśmy go na 7 i pisaliśmy: „Zuch chłopak! Fajna jest ta jego bezczelność – tu przysapie do Dumfriesa, tam pierwszy ruszy do przepychanki, nie jest zahukany. Ale nie będziemy go przecież chwalić za chęci do bitki. Są inne powody, by zacmokać nad tym młodzieńcem. Ma luz, nie boi się wejść w pojedynek, przy tym gra odpowiedzialnie i na „ura-bura ciocia Agata”. Pierwsza połowa lepsza niż druga, po przerwie z rzadka dochodził do pole karne Holendrów, raczej ograniczał się do przesuwania wzdłuż linii. Ale do przerwy chyba – obok Kiwiora – najlepszy w naszej kadrze. No i ta asysta – rzut oka na to, co przed nim, krótkie przygotowanie piłki, crossowy przerzut do Casha w punkt”.
Czytaj więcej o Nicoli Zalewskim:
Malutki, ale z piłką unosił się nad boiskiem. Tak zaczęła się kariera Zalewskiego w naszych kadrach
Fot. Fotopyk
