– Jeśli ma uwagi i przekonanie, że te uwagi są słuszne, niech wybierze inny sposób komunikacji z opiekunami reprezentacji, czyli trenerem Brzęczkiem lub ze mną. Jest najlepszym napastnikiem na świecie, ale reprezentacja nie składa się z niego i dziesięciu koszulek – Robert Lewandowski ośmiosekundową pauzą wyprowadził atak, ale jak to w boksie bywa, przy ataku można nadziać się na kontrę. I dzisiaj w „Gazecie Wyborczej” skontrował Lewego Zbigniew Boniek. Jest o piłkarskich celebrytach. Przypomnienie obowiązków kapitana, w których nie ma demontażu zespołu. A także o tym, że jak kapitan ma coś do powiedzenia trenerowi czy drużynie, to niech to powie im, a nie kamerom.
Nie jest to cios nokautujący, raczej strzał na zasadzie: nie ma świętych krów. Można mówić – cytując klasyka – że to wszystko trochę niefortunne. Ale przy podwórkowym pytaniu „KTO TO ZACZĄŁ?” nie potrzeba zatrudniać Sherlocka Holmesa.
Boniek w rozmowie Rafała Steca (cały wywiad z prezesem PZPN tutaj) odnosi się do szeregu spraw.
– temat zmiany trenera nie istniał realnie, tylko medialnie.
– Brzęczek, jeśli chodzi o realizację założeń, „z klasy do klasy przeszedł”, ale Boniek nie jest zadowolony z tego, co widzi na murawie.
– selekcjoner gubi się w komunikacji ze światem, Boniek chce z nim o tym porozmawiać.
No ale najwięcej jest o piłkarzach, bo zdaniem Bońka o ich odpowiedzialności mówi się za mało. Dyskutuje się o Brzęczku pod każdym kątem, a piłkarze, nawet jak któremuś się oberwie, są jednak w cieniu walca jadącego po selekcjonerze. Ciekawy jest fragment o celebrytach, można zgadywać o kogo chodzi:
„Najbardziej doświadczeni kadrowicze miewają jednak trochę celebryckie zachowania. W tym sensie, że zagrali dla kadry dziesiątki razy, dużo przeżyli, odczuwają lekkie znużenie. Może stąd też się bierze łatwość, z jaką wydają wyroki po meczach”.
Potem natomiast jest jazda z Robertem. Zacytujmy krótki fragment, w którym Boniek mówi o różnicach między Bayernem, a kadrą.
„Piłkarze nie są od oceniania trenera, niezależnie od tego, jak się nazywają. Z Lewandowskim jest tak, że 90% meczów, które rozgrywa, przebiega jak typowe spotkanie Polski z Kazachstanem. Bo Bayern ma przewagę gigantyczną. (…). W kadrze zamiast przyjemności jest ciężka praca. I to wpływa na jego nastrój. Inna sprawa, że nie wiem, czy Lewandowski na pewno chciał zrecenzować trenera. Czytałem opinię specjalisty od czytania mowy ciała, który twierdzi, że ta cisza oznaczała raczej: „To nie ja, to oni”. Przerzucenie odpowiedzialności za innych. (…) Nie jest powiedziane, że jeśli Robert Lewandowski coś powie, to ma zawsze rację. A gdyby nawet miał rację, to taką rację wykłada się wewnątrz drużyny, nie przed kamerą”.
Czyli Boniek ma wątpliwości, czy Lewy strzelał akurat do Jerzego Brzęczka. ALE nie ma wątpliwości, że strzał jako taki padł. Czy w trenera, czy w piłkarzy – padł. I jest to zdaniem prezesa generalnie nieprzystająca kapitanowi spychologia. „Nie ja jestem winny”, „zobaczcie, co ja tu mogłem zrobić”. W tej opinii Boniek nie jest osamotniony, podobny zarzut kierował wobec Lewego Radek Majewski. Przypominając, że takie rzeczy powinny zostać w szatni. Boniek zauważa też, że sam Lewandowski w ostatnich meczach grał najwyżej przeciętnie i na to też powinien spojrzeć.
Dla nas to przede wszystkim kolejny dowód: dobrze, że w grudniu nie ma kolejnego zgrupowania. Dobrze, że teraz przerwa. Przyda się trochę odpoczynku od reprezentacji Polski absolutnie wszystkim. I, niestety, jest to smutna refleksja. Bo kadra powinna sprawiać frajdę, łączyć, a nie być czymś, o czym myślimy jak o wizycie na wyrwanie ósemki.
Fot. FotoPyK
