Za nami 10 kolejek Ekstraklasy, a po przebyciu takiego dystansu o pewne wnioski na temat nowego sezonu można się już pokusić. Da się na przykład wskazać następców Piotra Polczaka i reszty wesołej ferajny Zagłębia Sosnowiec, która w poprzednich rozgrywkach dostarczała nam najwięcej beki przy okazji ligowych potyczek. Jacy piłkarze dziś są czołówce klasyfikacji najgorszych? Postanowiliśmy ustalić to na podstawie naszych not.
Choć określenie “najgorsi” nie jest w tym wypadku do końca precyzyjne. By uniknąć wypaczeń, wzięliśmy pod uwagę tylko tych piłkarzy, których występy ocenialiśmy przynajmniej pięć razy. Jeśli założymy, że ekstraklasowi trenerzy podejmują w miarę logiczne decyzje i gorszych graczy po prostu nie wystawiają, wypada stwierdzić, że to ranking obejmujący “najgorszych z grających”.
Trochę lepiej, ale tylko trochę. Prawda jest taka, że to nawet nie jest ligowy dżemik. To zwykła breja, nierzadko odrzucająca.
Dobra, miejmy to sobą.
Na razie niewiele wskazuje na to, że ten Portugalczyk mógłby na polskiej ziemi zrobić karierę porównywalną do braci Paixao. Ba, nawet Alvarinho, który momentami prezentował się bardziej jak Erasmus z wymiany, może czuć się niezagrożony. Znaleziony przez Krzysztofa Przytułę pomocnik gra zdecydowanie poniżej oczekiwań, nie podniósł poziomu w środku pola beniaminka, w którym występują Piątek, Wolski, Łuczak czy Kalinkowski.
Czy można się było tego spodziewać? Do tej pory niespełna 24-letni piłkarz szlify zbierał tylko na poziomie drugiej ligi portugalskiej (łącznie 125 meczów dla UD Oliveirense, rezerw Sportingu i Academiki Coimbra), więc dyrektor sportowy ŁKS-u musiał ściągać go bardziej ze względu na potencjał niż doświadczenie. Cóż, mógł się pomylić.
Tak czy siak goli raczej się po nim spodziewać nie należy. We wspomnianych meczach trafił tylko raz (do tego dorzucił 10 asyst).
Największa niespodzianka na liście. Novikovas to stały bywalec, ale raczej w rankingach najlepszych piłkarzy w lidze. Przenosiny do Warszawy zmieniły dużo, w stolicy Litwin kompletnie nie potrafi się odnaleźć. Nie dziwią żarty o tym, że to agent, który podstępnie został wysłany z Białegostoku, by rozłożyć niezbyt lubianego rywala od środka.
Więcej na jego temat niedawno napisaliśmy TUTAJ.
Choć oczywiście nie zdziwimy się, jeśli “Arwi” zaraz odpali i co mecz będzie notował gole i asysty, bo wiemy, że ma wielkie jak na tę ligę umiejętności. Jednak na razie wygląda to fatalnie.
Też zjazd, ale oczywiście nie tak wielki. Albo inaczej – bardziej rozłożony w czasie. O ile Novikovas błyskawicznie przebył trasę z ligowej czołówki skrzydłowych (i piłkarzy w ogóle) do tego rankingu, o tyle Gruzin już w poprzednim sezonie był zdecydowanie gorszy niż wcześniej. Jeszcze jako tako broniły go suche liczby (6 goli, 2 asysty, 2 kluczowe podania), ale teraz nawet ich wyraźnie brakuje. Na razie jego cały dorobek to gol z ŁKS-em. Ważny, ale to ZDECYDOWANIE za mało.
Niestety, trzeba brać pod uwagę scenariusz, że Merebaszwili po prostu się kończy. Ma już 33 lata, to sporo jak na skrzydłowego, który bazuje w dużej mierze na dynamice.
Miał tak zły początek sezonu, że aż chciałoby się to przemilczeć. Pamiętacie mecz z Jagiellonią, gdy zastanawialiśmy się, czy gorzej wypadł na boisku, gdzie jego stroną sunęła akcja za akcją, czy może w wywiadzie, w trakcie którego obraził się na reportera? No właśnie.
Cholernie wymowne było to, że Jacek Zieliński zrezygnował z jego usług, choć… nie miał żadnego zastępcy i trochę na siłę wystawiał na lewej stronie Helstrupa, czyli swojego najlepszego stopera. Ostatecznie Marciniak wrócił do składu i dobrze zagrał z Górnikiem, ale nadzieją na lepsze jutro w jego przypadku jest przesunięcie na środek obrony. Jasne, to ryzykowny manewr, w teorii każdy błąd piłkarza może nieść za sobą jeszcze większe konsekwencje, ale na razie nie wygląda to najgorzej. A i 21-letni Wawszczyk na jego boku wygląda obiecująco, jednocześnie rozwiązując problem z młodzieżowcem w składzie.
Jeden z dwóch młodzieżowców na liście. Inni tacy dobrzy? No nie. Inni nie mają takiego zaufania u swoich trenerów. Kopacz dobrze trafił, bo Marcin Brosz do młodych ma rękę – gdy w kogoś wierzy, walczy o takiego piłkarza nawet wtedy, gdy pół Polski stwierdzi, że chłopak do niczego się nie nadaje.
Ale Kopacz musi mieć się na baczności. Bo talent i dobrą opinię, którą zawdzięcza wychowaniu w akademii Borussii Dortmund, też trzeba w końcu potwierdzić. Na razie 20-latek, który swego czasu miał również kredyt zaufania u Czesława Michniewicz, gdy ten tworzył poprzednią młodzieżówkę, w Ekstraklasie nie pokazał nic. Zerowy udział w dorobku bramkowym Górnika, wliczając w to nawet asysty drugiego stopnia, też chluby mu nie przynosi.
A cierpliwość Brosza kiedyś się skończy – przekonał się o tym choćby Adam Ryczkowski, może potwierdzić.
Trzeba przyznać, że beznadziejnie na razie wyglądają zagraniczne transfery Rakowa. W letnim okienku beniaminek ściągnął czterech graczy, których wcześniej nie znaliśmy i jak na razie żaden z nich nie podwyższył poziomu w drużynie. Poziomu, który – jak pokazał początek rozgrywek – najwyższy nie jest. Nouvier otarł się o to zestawienie – gdybyśmy uwzględnili 20 pozycji, to też by się załapał. Babenko i Luković za rzadko występują, by w ogóle brać ich pod uwagę.
Z kolei Azemović grał najwięcej, choć wynikało to bardziej z potrzeby chwili (kontuzja Niewulisa, uraz Kasperkiewicza, przesunięcie wyżej Szymonowicza) niż z jego formy. Dość poważnie maczał palce przy 3-4 bramkach straconych przez beniaminka, kilka kolejnych błędów uszło mu płazem, ma też spore braki w rozegraniu, co przy taktyce Rakowa jest dość ważne.
Atut Czarnogórca jest taki, że ma dopiero 22 lata i może się jeszcze rozwinąć, ale patrząc całościowo, nieprzypadkowo Papszun narzekał przed sezonem na wzmocnienia.
Górnik ma dość żenującą średnią goli na mecz ligowy – powiemy tak o każdej drużynie, która strzela średnio mniej niż bramkę na spotkanie. To w dużej mierze wina tego, że w znacznie gorszej formie jest Igor Angulo, ale też cholernie niesprawiedliwie byłoby zrzucać winę za taki stan rzeczy tylko na plecy Hiszpana. Odpowiedzialność muszą brać również inni, na przykład Kamil Zapolnik, który w Ekstraklasie nie potrafi wykręcać podobnych liczb co na poziomie I ligi. W poprzednim sezonie natrzaskał 2 gole i 2 asysty (do tego 2 wywalczone karne), w tym jak na razie cały jego dorobek to gol z Koroną.
A w kilku meczach Zapolnik wyglądał jak sabotażysta. Naliczyliśmy mu aż sześć świetnych sytuacji bramkowych! Pod tym względem to szeroka ligowa czołówka (powiedzmy TOP15), a w klasyfikacji strzelców kompletnie tego nie widać.
Jeśli chodzi o Koronę Kielce, niczego nie można być pewnym i Gnjatić jest tego potwierdzeniem. Za czasów Gino Lettieriego w miarę sprawdzali się tam nawet piłkarze z ogórkowym CV, a z drugiej strony Bośniak, który zaliczył sporo gier w lidze greckiej i holenderskiej, kompletnie zawodzi. Szczególnie w tym sezonie facet wygląda jak siedem nieszczęść. Jest pozbawiony jakichkolwiek atutów, a jego występ przeciwko Górnikowi Zabrze to ścisła czołówka najgorszych indywidualnych popisów.
Może jeszcze odpali pod wodzą Mirosława Smyły, nie takie cuda w Ekstraklasie widzieliśmy, ale szczerze w to wątpimy.
Dowód na to, że Artur Płatek nie jest magikiem, który wyciąga ze swojego kapelusza królika za królikiem. Jasne, Gwilia to kozak, co potwierdza również w Legii, Sekulić czy teraz Janża naprawdę dają radę, nawet tego Chudego można spokojnie zaakceptować, ale i zimą, i latem dyrektor sportowy Górnika podrzucił nam też niewypały. Manneh wygląda na największy z nich. Na początku wydawało się, że chłop coś w sobie ma (na przykład potrafi kopnąć ze stałego fragmentu) i lada chwila to pokaże, ale minęły już grubo ponad dwa miesiące od jego debiutu i ciągle nic nie zaprezentował.
Zaczynamy wątpić, że wychowanek Aspire Academy z epizodem w juniorach FC Barcelony rzeczywiście jest talenciakiem. Jasne, ma dopiero 21 lat, czyli gdyby miał obywatelstwo, byłby młodzieżowcem, ale choćby dwa lata młodszy Daniel Ściślak na razie pokazał zdecydowanie większy potencjał.
Na zdjęciu Rafał Kujawa pokazuje, w jakim kierunku zmierza jego średnia not.
Do ekipy ŁKS-u wychowanek tego klubu dołączył w rundzie wiosennej sezonu 2017/18 i dołożył cegiełkę do awansu na zaplecze Ekstraklasy, strzelając dwa gole. W pierwszej lidze też się sprawdzał (zapakował 10 goli, tylko dwa mniej niż król strzelców), choć już wiosną lepiej wyglądał sprowadzony przed rundą Łukasz Sekulski. Ekstraklasa tylko to potwierdziła – aktualnie kontuzjowany napastnik z przeszłością w Rosji był jednym z niewielu jasnych punktów, a Kujawa jest jednym z tych, którzy ciągną drużynę w dół.
Na razie trafił raz, w wysoko przegranym meczu z Arką i to za drugim podejściem, gdy już po prostu nie wypadało przestrzelić. Chyba nie ma przypadku w tym, że ten 31-latek na poziomie Ekstraklasie rozegrał jedną udaną rundę, a z reguły błąkał się niżej.
Drugi z młodzieżowców. Na początku sezonu był pierwszym wyborem Jacka Zielińskiego i przeciwko Jadze wyglądał fajnie. Z Pogonią – zabrakło mu skuteczności, zdarza się. Jednak w kolejnych meczach tak kopał się po czole, że mocno poszedł w odstawkę, choć zastępcy też nie powalali. Raczej nie szybko wróci do składu.
Być może kolejny raz wspomnimy o nim dopiero po rundzie, gdy przyznawać będziemy Nagrodę Publiczności. Jego setka, a później symulka w ostatniej minucie meczu z Lechem Poznań to zbitka, która zostanie nam w pamięci bardzo długo. To może być nawet ekstraklasowy klasyk, coś jak akcja duetu Głupi i Głupszy w wykonaniu Flavio i Kiełba.
Defensywny napastnik, używany ostatnio również jako ofensywny pomocnik. Marek Papszun zapewne podkreśliłby w tym miejscu ogromną pracę, którą Musiolik wykonuje dla zespołu, ale czujemy, że w głębi duszy nawet trener Rakowa – a w zasadzie przede wszystkim on – chciałby, żeby 23-latek strzelił jakiegoś gola lub przynajmniej wziął udział w akcji, która zakończy się trafieniem.
Gdy tyle czasu przebywasz w polu karnym rywala lub w jego okolicy, wypada to zrobić. Tymczasem Musiolik, który na poziomie pierwszej ligi strzelił ostatnio 7 goli (mniej niż Petrasek), nawet z oddaniem strzału miewa problemy. Portal ekstrastats.pl naliczył mu 9 prób przez 541 minut, z czego tylko jedna (!) leciała w światło bramki.
Biegająca katastrofa. Z jednej strony ciągle nie potrafimy odpiąć wrotek przy krytykowaniu Bogusza, bo mamy świadomość, że gra na nie swojej pozycji, jest prawym obrońcą, który musi męczyć się na lewej flance. Z drugiej – czy to tłumaczy wszystko? Na przykład wrzucenie sobie samobója z Piastem? Albo wybicie piłki wprost pod nogi Schirtladze z Arką? Gdy trzeba pomóc rywalowi strzelić bramkę, Bogusz jest najbardziej uczynny z całego bloku obronnego ŁKS-u.
W ofensywie coś tam pokazać potrafił, choć też jest ograniczany przez to, że lepiej operuje prawą nogą. Plus czasami mamy wrażenie, że trudniej byłoby ograć worek ziemniaków położony w narożniku szesnastki – byłby to chociaż element zaskoczenia.
Może to kwestia wspomnianej pozycji, może nie.
Gdyby nie mecz z Rakowem, powalczyłby o zwycięstwo w tym rankingu. W ostatnią sobotę w końcu coś mu wyszło i tak się szczęśliwie złożyło, że było to kluczowe w kontekście trzech punktów dla Nafciarzy. Najpierw z niczego strzelił bramkę na wagę wyrównania, później wziął udział w akcji, która dała trzy punkty. W formie z poprzednich meczów schrzaniłby to wszystko. Nawet dziwiliśmy się, że Sobolewski uparcie trzyma go w składzie, bo choć zespół wygrywał, to Szwoch raczej mu w tym nie pomagał.
Oby był to przełom, a nie tylko jednorazowy wybryk.
Król żenady. Napastnik, który sprawił, że nie myśleliśmy tak źle o Kolewie. Wyglądał jak beneficjent programu “Ty też możesz zagrać w Ekstraklasie”. Patrząc na Schirtladze, trudno uwierzyć, że to ta sama profesja.
Jacek Zieliński szacował jego potencjał na poziomie Ekstraklasy na kilka bramek – więcej niż pięć, mniej niż dziesięć, ale sporo wskazuje na to, że zamiast “bramki” trzeba wstawić “celne strzały”. Na razie, przez 439 minut, Serrarens nie oddał żadnego. Jeszcze nie jest skreślony, świadczy o tym między innymi szansa w Opolu, ale tam też dał dupy. Niby jeszcze w tym roku potrafił sieknąć hat-tricka w Eredivisie, ale zastanawiamy się, czy to nie był przypadkiem jego brat bliźniak.
Fot. 400mm.pl/newspix.pl/FotoPyK
O ostatniej kolejce Ekstraklasy i między innymi o Fabianie Serrarensie rozmawialiśmy w magazynie Weszłopolscy.
