Ukochana przez nas Ekstraklasa napisała w tych rozgrywkach scenariusz, w którym o drugim ze spadkowiczów rozstrzygnie ostatnia ligowa kolejka. Dwie ekipy walczące o swoje być albo nie być w najlepszej lidze świata mierzą się z drużynami, które dobrze znają swoją końcową pozycję. Jak w ostatnich latach wypadały zespoły walczące w teorii o nic, w starciach z klubami, które były o krok od spadku? Goście, którzy myślami mogą być już w Barcelonie, Hurghadzie czy innym Mielnie przeciwko desperatom próbującym często oszukać przeznaczenie? Potencjalni Leżakowicze kontra FC Noże na Gardle? W ogólnym bilansie tego rodzaju potyczek uwzględniam jedynie mecze ostatnich ligowych kolejek sezonów, w których decydował się spadek poszczególnych zespołów.
(pogrubioną czcionką oznaczone kluby, które w danej kampanii walczyły o utrzymanie)
SEZON 2008/09
Arka Gdynia – Odra Wodzisław 2:1
W tym sezonie w zmaganiach o ligowy byt do ostatniego spotkania zamieszane były aż trzy drużyny, oprócz Arki był to Górnik Zabrze oraz Cracovia. Notabene tą ostatnią przed spadkiem do niższej klasy rozgrywkowej uratował jedynie brak licencji dla ŁKS-u. Meczów zabrzan oraz krakowian nie uwzględniam jednak w zestawieniu, jako że mierzyły się one z klubami wciąż boksującymi się o udział w europejskich pucharach/wyższe miejsce na ligowym podium: kolejno Polonią Warszawa oraz Lechem Poznań. Ostatecznie z tego korespondencyjnego pojedynku zwycięsko wychodzi Arka. Trzeba jednak dawno zapomnianym wodzisławianom oddać, że grająca przeciw niej Odra była niczym Mariusz Pudzianowski, tanio skóry nie sprzedała i bramkę na 1:2 straciła dopiero w ostatnim kwadransie gry.
SEZON 2009/10
Śląsk Wrocław – Arka Gdynia 2:1
Piast Gliwice – Cracovia Kraków 0:1
Ponownie losy degradacji ważą się na ostatniej między trzema ekipami, bo oprócz wyróżnionych powyżej mamy Odrę, która mierzyła się z wciąż łudzącą się wizją mistrzostwa Wisłą Kraków. Co ciekawe, udało jej się urwać punkt w starciu z ostatecznym wicemistrzem, ale jednak nie wystarczyło to do zachowania miejsca w rodzimej Ekstraklasie. Na linię mety, podobnie jak rok wcześniej, dobiegła szczęśliwie za to Arka, bowiem Piast nie potrafił pokonać mierzącej “jedynie” oczko wyżej w ligowej tabeli Cracovii.
SEZON 2010/11
GKS Bełchatów – Cracovia Kraków 1:0
Podobnie jak dwa sezony wcześniej, krakowianie mają dwóch rywali w trakcie, cytując klasyka, walki o spadek, jednak zarówno Arka, jak i Polonia Bytom pojedynkowały się na wyjazdach z klubami mającymi chrapkę na tytuł wicemistrza oraz europejskie puchary. Dlatego też nie wrzucam ich spotkań do zestawienia. Mimo porażki tego lata utrzymanie przypadło Cracovii, której niewątpliwie w ostatniej kolejce pomógł terminarz; rywale byli skazani na pożarcie w jaskiniach lwów, na Łazienkowskiej i na będącej wtedy twierdzą Śląska Oporowskiej.
SEZON 2011/12
W tym wypadku spadkowiczów wyłoniono na dwie kolejki przed końcem. Do niższej klasy rozgrywkowej pod rękę pewnym krokiem udały się ŁKS oraz Cracovia, w których gdyby grał Grzegorz Skwara, nie omieszkałby zauważyć: – My jesteśmy beznadziejni kurwa, i tylko tyle mam do powiedzenia.
SEZON 2012/13
Piast Gliwice – GKS Bełchatów 2:3
Widzew Łódź –Podbeskidzie Bielsko – Biała 1:2
Jagiellonia Białystok – Ruch Chorzów 1:0
Jedna z bardziej zagmatwanych w kontekście walki o uniknięcie degradacji wśród badanych przez nas kampanii. Przed ostatnią kolejką 28 punktów miał Bełchatów, 29 Podbeskidzie Bielsko Biała, 31 Ruch Chorzów. Teoretycznie 3 ekipy walczą o dwa bilety na najbliższy sezon, proste jak budowa cepa, zgadza się? W praktyce jednak kilka dni przed kończącymi sezon spotkaniami, tj. 28 maja, Komisja Odwoławcza ds. Licencji Klubowych PZPN odmówiła przyznania licencji zajmującej na ten moment piąte miejsce w tabeli Polonii Warszawa. Mogło się więc okazać, że do utrzymania wystarczy nie być ostatnim. Tej sztuki nie udało się dokonać drużynie z Bełchatowa, która spadła z Ekstraklasy mimo zdobycia 3 punktów na terenie czwartego w tabeli Piasta. Ruch jeszcze wtedy został uratowany przy zielonym stoliku, jednak co się odwlecze…
SEZON 2013/14
Wkraczamy w najbardziej współczesny rozdział Ekstraklasy, a więc ESA 37. Jednym z jej głównych założeń było rozgrywanie przez jak największą liczbę klubów spotkań o coś więcej, niż ciepłe słowo kibiców. Dlatego też przebiegiem jej pierwszej edycji musieli czuć się srogo zawiedzeni przede wszystkim jej pomysłodawcy. Ostatnia kolejka grupy spadkowej to cztery sparingi, Widzewowi nie pomógł nawet walkower przyznany za dantejskie sceny na trybunach w Lubinie, a tamtejsze Zagłębie oficjalnie spadło na dwie kolejki przed końcem. Z tego sezonu nie możemy więc wziąć ani jednego spotkania do zestawienia.
SEZON 2014/15
Górnik Łęczna – GKS Bełchatów 1:0
Korona Kielce – Podbeskidzie Bielsko – Biała 3:1
Ruch Chorzów – Zawisza Bydgoszcz 3:2
Tym razem ESA 37 triumfuje! Aż trzy kluby zamieszane w desperacką gonitwę za utrzymaniem, wszystko miało się wyjaśnić dopiero po końcowym gwizdku spotkań kończących te rozgrywki. Ostatecznie umorusani, acz szczęśliwi, na metę dojeżdżają zawodnicy Korony Kielce oraz Górnika Łęczna. Na nic zdał się wiosenny rajd Mariusza Rumaka za sterami Zawiszy, który wraz ze zdegradowanym wcześniej Bełchatowem opuszcza ligę.
SEZON 15/16
Śląsk Wrocław – Górnik Łęczna 3:2
Termalica Bruk – Bet Nieciecza – Górnik Zabrze 1:1
Ostatnia ligowa kampania to kwintesencja teorii głoszącej, że, uprzedzając nieco wnioski, drużynom walczącym na noże wcale nie jest łatwo z ekipami mogącymi udać się już nad basen na leżak. Zarówno Górnik Łęczna, jak i ten z Zabrza nie potrafili sami zapewnić sobie spokojnego bytu, jednak skończyło się to tragicznie jedynie dla tych drugich. Zespół z Lubelszczyzny pozostał w lidze na następny sezon nie dzięki swojemu rezultatowi przywiezionemu z Wrocławia, a dzięki ambitnej postawie pewnej drużyny wywodzącej się z Małopolski.
Ogólny bilans spotkań Potencjalni Leżakowicze – FC Noże na Gardle
- 6 wygranych drużyn walczących o czapkę gruszek
- 5 zwycięstw ekip toczących krwawą batalię o ligową przyszłość
- 1 remis
Adrian Gałuszka
Fot. FotoPyK
