Wszystko na sprzedaż. Teixeira w debiucie całuje herb chińskiego klubu

– Od zawsze byłem kibicem Jiangsu Suning FC. Ich szalik służył mi w kołysce za poduszkę. Swego czasu miałem nad łóżkiem plakat z Sylwestrem Czereszewskim, a jako dziecko marzyłem, że zostanę bębniarzem na żylecie Nanjing Olympic Sports Center – Nie zdziwimy się, jeśli wkrótce okaże się, że gdzieś w chińskiej prasie Alex Teixeira udzielił takiego wywiadu. Skoro w debiucie ucałował herb Jiangsu to wszystko jest możliwe.

Czasami zdarzają się takie historie, które stoją ręka w rękę z nurtem “against modern football”. A to ktoś zupełnie bez forsy bije się z bogaczami jak równy z równym, a to gdzieś ktoś wybiera fair play nad pieniądze, jak ostatnio Anderlecht, który nie chciał korzystać z casusu Bereszyńskiego. Ale nie oszukujmy się: zdarzają się też regularnie takie historie, które podkreślają galopującą ofensywę pieniędzy i ich znaczenia w piłce. Taką jest Teixeira całujący herb chińskiego klubu po raptem kilku minutach w nowych barwach. Jest to tak pusty gest, tak pozbawiony emocji, tak kunktatorski i obliczony wyłącznie na przypodobanie się, a przez to wyciągnięcie większej kasy, że aż ręce opadają.

Co ciekawe, być może był to gest mający ugasić pożar. W brazylijskiej telewizji Esporte Interativo ukazał się wywiad z dobrym kumplem Teixeiry, Souzą, piłkarzem Fenerbahce: – Rozmawiałem z Alexem wiele razy i wiem, że był bardzo za transferem do Liverpoolu. Także po przenosinach do Chin nic się nie zmieniło: Alex wciąż jest przekonany, że wkrótce trafi do Premier League, wciąż nosi to marzenie w sercu.

Przyznacie, dający mu wszystkie pieniądze świata Chińczycy, traktujący sprowadzenie Teixeiry jako skalp wielkiej wagi, swego rodzaju flagową transakcję, bo w pokonanym polu zostawiającą Anglików, mogli się po takich pogłoskach poirytować. Jeszcze minuty nie zagrał, a już chce się zerwać, już kombinuje, nie docenia nas. Być może więc by wyciszyć te głosy Teixeira zareagował aż tak ostentacyjne.

Nawet jednak biorąc te czynniki pod uwagę mówimy o najbardziej bezwartościowym i ohydnym pocałowanie herbu w historii futbolu – tylko po to by uspokoić smarujących ci konto forsą ludzi.