Istnieje życie bez Messiego. Życie wyjątkowo nerwowe.

Ten mecz miał być wyjątkowo istotnym testem dla Barcelony. Testem, czy Neymar zdoła udźwignąć odpowiedzialność zrzuconą przez kontuzjowanego Messiego. Czy Ter Stegen wydostanie się z kryzysu i wreszcie pokaże, że jest gotowy na grę w Barcy. Czy na ławce znajdzie się jakiś canterano, który wniesie jakąkolwiek jakość. I dostaliśmy częściową odpowiedź – nawet bez Messiego da się wrzucić piąty bieg i wywalczyć efektowną remontadę. Tak, remontadę, bo dziś Barcelona znów miała problem z wejściem w mecz i oba gole wbiła dopiero w końcówce. 2:1 z Leverkusen.

Olbrzymi kamień z serca spadł kibicom Barcy w 82. minucie. Najpierw Sergi Roberto – ostatnio życiowa forma – zapewnił wyrównanie, a chwilę później mały show Munira fenomenalnie wykończył Luis Suarez. Tempo zawrotne. Jak w najlepszych meczach z Messim na boisku. Imponująca reakcja, za którą można tylko bić brawo, ale…

Ale wątpliwości i problemów po tym meczu pozostaje jednak więcej. Barcelona rzeczywiście stwarzała sobie dogodne sytuacje – aż trzy zmarnował Sandro – ale po pierwsze – kontuzji mięśniowej doznał Iniesta, po drugie – ze sporą łatwością pozwalała wjeżdżać w pole karne Chicharito i Kamplowi, po trzecie – znów zawiódł Ter Stegen. Niemiec przyjął już 17 goli w ostatnich 8 meczach i w najbliższych dniach czeka go lektura identycznych artykułów jak w ostatnich tygodniach. Bo znowu zawalił. Może nie tylko on – doszło do klasycznego nieporozumienia – ale Ter Stegen zaskakująco często znajduje się w problematycznych sytuacjach. I zaskakująco często nie wychodzi z nich obronną ręką.

Barca zalicza więc zwycięstwo, wraca w Lidze Mistrzów na właściwe tory, ale na razie tylko pod względem punktów. Nie wykluczone, że na powrót do prawdziwej formy – formy godnej Barcelony, utrzymywanej przez pełnych 90 minut – trzeba będzie chyba poczekać jakieś osiem tygodni. Bo życie bez Messiego istnieje. Ale jest to życie wyjątkowo nerwowe.

Fot. FotoPyK