Zdajemy sobie oczywiście sprawę, że dziś połowa rodzimych fanów piłki nożnej skupi się pewnie na hitowym spotkaniu Bayernu z Manchesterem City, a i mecz Barcelony będzie się cieszył pewnie niezłym wzięciem. Naszym zdaniem jednak warto rzucić okiem na spotkanie, które z pozoru raczej nie elektryzuje. Ajax Amsterdam przyjmuje u siebie PSG, nic ciekawego, ot, zasłużony, ale jednak zakurzony klub ze słabnącej ligi kontra fortuna szejków z Ibrahimoviciem na czele.
No właśnie. Z Ibrahimoviciem na czele.
Zasadniczo jakkolwiek postawić pytanie – wolisz oglądać Bayern poukładany przez Guardiolę, czy Ibrahimovicia; wolisz oglądać Chelsea z Hazardem i Costą, czy Ibrahimovicia; wolisz oglądać Real, Atletico, derby Manchesteru – cokolwiek, czy Ibrahimovicia – odpowiedź zawsze powinna brzmieć: Ibrahimovicia. Serio, dla niektórych to może zakrawać na fobię, ale nie czujecie się dziwnie, oglądając – na przykład – jak Bayern rozgrywa piłkę na własnej połowie, wiedząc, że na innym kanale Ibrahimović może właśnie robić to:
Albo to?
To trochę tak, jak z wczorajszym meczem Realu. Po strzeleniu czterech goli, w drugiej połowie „Królewscy” grali na pół gwizdka, ale baliśmy się oderwać oko choćby na chwilę, bo przecież w każdym momencie mogli powtórzyć swoje prześliczne akcje z pierwszej połowy. Oczywiście nasza cierpliwość została nagrodzona znakomitą akcją Ronaldo i Benzemy zakończoną strzałem Francuza, co tylko utwierdza nas w przekonaniu: nie pozwalajcie, by gole Ibrahimovicia mogły wam w jakikolwiek sposób umknąć.
To krótkie uzasadnienie, dlaczego zawsze warto oglądać Zlatana. Dlaczego jednak warto oglądać go dziś? Cóż, powrót do Amsterdamu po dekadzie to dodatkowy czynnik zwiększający atrakcyjność meczu, szczególnie, jeśli przypomnimy sobie spektakularne odejście Ibrahimovicia, który zdążył w swoim stylu pokłócić się z połową klubu. Groźby połamania nóg van der Vaartowi po latach zeszły jednak w cień. Dekadę później na skojarzenie haseł „Zlatan” i „Ajax” każdy ma bowiem przed oczami tę legendarną akcję (wsłuchajcie się w reakcje trybun):
Czy znów uda mu się zmajstrować coś podobnego w miejscu, w którym przedstawił się całemu środowisku piłkarskiemu? W którym rozpoczynał swoją imponującą karierę, w którym wykonywał swoje pierwsze zagrania, które po latach zaczęto zbierać pod hasłem „dare to Zlatan”? Czy znów zrobi coś takiego?
Nawet jeśli nie – choć głęboko wierzymy, że możemy liczyć na jego absurdalną kreatywność – i tak warto rzucić okiem na to, jak poradzi sobie Ajax. Biorąc pod uwagę ostatni sezon (do wyjścia z dość silnej grupy zabrakło jednego punktu), czy słynny przekręt z Dinamem Zagrzeb (Ajax odpadł różnicą goli po tym, jak w ostatniej kolejce Chorwaci przegrali z Lyonem 1:7) – ta ekipa ma pewien potencjał, doświadczenie w grze w Europie oraz apetyt, by wreszcie zrobić kolejny krok i awansować do fazy pucharowej. Oczywiście, w tym roku, gdy przychodzi im walczyć z PSG i Barceloną jest to prawdopodobnie niemożliwe, ale już urywanie punktów faworytom, szczególnie u siebie – czemu nie?
Dodatkowy aspekt – Arek Milik na tle stoperów PSG, o ile naturalnie pojawi się na boisku. Jesteśmy bardzo ciekawi, czy podtrzyma formę z ligi, gdzie ostatnio udało mu się nawet wywalczyć tytuł piłkarza kolejki – w sumie jesteśmy trochę zdziwieni, że de Boer zdecydował się posadzić go dziś na ławce. Swoją drogą: gdy trafiał do Amsterdamu, polski napastnik zapewniał, że chce kroczyć drogą Ibrahimovicia. Dzisiaj ma do tego najlepszą okazję. Wystarczy… „dare to Zlatan”.
Aha, ciekawostka. Dzisiaj zagrają przeciwko sobie.
