Kuba, to remis był. Zwycięski remis nawet!

Jakub Wawrzyniak odszedł do Amkaru Perm, w związku z czym udzielił serii okolicznościowych wywiadów. W każdym z nich opowiada jak to próbował przekonać do siebie Henninga Berga, jak na treningach dawał mu sygnały, ale od pewnego czasu widział, że hierarchia w zespole jest ustalona i trener nie widzi go w wyjściowym składzie. – Chciałem przekonać trenera, że się myli. Rzeczywistość była jednak inna. Już po tygodniu pracy widziałem, że role w drużynie są rozdzielone – mówi między innymi.
Myślimy: fajnie, że uczciwie stawia sprawę. Ma gość łeb na karku.

Dalej w wywiadach dla Przeglądu Sportowego i Gazety Wyborczej Wawrzyniak wprost mówi, że:
– nie jest zawodnikiem, którego zadowala sama obecność w szerokiej kadrze
– nie mógł pogodzić się z rolą rezerwowego, a na to się zanosiło, bo…
– Berg od początku postawił na Tomasza Brzyskiego
– mógł więc Wawrzyniak przez pół roku siedzieć na ławce i czekać na to, co się wydarzy.

Kiwamy głową – dobrze, widzi co się wokół niego dzieje, odchodzi, przynajmniej nie opowiada banaluków. Aż tu nagle puenta. Wawrzyniak oświadcza, że – uwaga – WPRAWDZIE NIE WYGRAŁ RYWALIZACJI Z TOMKIEM BRZYSKIM, ALE… NA PEWNO JEJ NIE PRZEGRAŁ. Absolutnie nie ma do siebie pretensji.

Ładne, prawda? No, niby nie wygrał, ale jego zdaniem nie przegrał! Co to, to nie! W żadnym razie. Oczywiście, Kuba, nie przegrałeś. Przez utratę miejsca w Legii, odchodzisz do Rosji. Jak dla nas, to jest remis – nawet z lekkim wskazaniem na ciebie. Jak to się mówi w piłce: zwycięski remis!

Fot. FotoPyK