Dziewiąte starcie z Walią. Będzie szóste zwycięstwo?
Osiem. Tyle meczów jak dotąd reprezentacja Polski rozegrała przeciwko Walii. Bilans jest zdecydowanie korzystny dla biało-czerwonych, aczkolwiek wszystko zaczęło się od porażki, która mogła przekreślić na samym starcie całą legendę „Orłów Górskiego”. 28 marca 1973 roku Polacy – wtedy już złoci medaliści Igrzysk Olimpijskich, drużyna z rosnącymi ambicjami – wyszli na boisko w Cardiff, by zmierzyć się z ekipą „Smoków” w ramach eliminacji do mistrzostw […]
Osiem. Tyle meczów jak dotąd reprezentacja Polski rozegrała przeciwko Walii. Bilans jest zdecydowanie korzystny dla biało-czerwonych, aczkolwiek wszystko zaczęło się od porażki, która mogła przekreślić na samym starcie całą legendę "Orłów Górskiego".
28 marca 1973 roku Polacy - wtedy już złoci medaliści Igrzysk Olimpijskich, drużyna z rosnącymi ambicjami - wyszli na boisko w Cardiff, by zmierzyć się z ekipą "Smoków" w ramach eliminacji do mistrzostw świata w Niemczech. Dla podopiecznych Kazimierza Górskiego było to pierwsze starcie w złożonej z trzech zespołów grupie eliminacyjnej, natomiast gospodarze mieli już za sobą dwumecz z Anglią. U siebie przegrali z "Synami Albionu" 0:1, na wyjeździe zremisowali 1:1. Zaczęło się zatem zgodnie z przewidywaniami - Anglicy wypracowali sobie przyzwoitą zaliczkę i spokojnie obserwowali polsko-walijską konfrontację.
Niestety, nasz zespół dał się Walijczykom całkowicie stłamsić i zasłużenie poległ 0:2. Szanse biało-czerwonych na wyjazd na mundial gwałtownie zmalały. No ale co było potem, wszyscy pamiętają. Zwycięsko z Anglią 2:0 u siebie, srogi rewanż na Walijczykach (3:0), a potem legendarny remis na Wembley.
Pełna lista polsko-walijskich potyczek:
28.03.1973 (el. MŚ) Walia 2:0 Polska
26.09.1973 (el. MŚ) Polska 3:0 Walia (Gadocha, Lato, Domarski)
29.05.1991 Polska 0:0 Walia
11.10.2000 (el. MŚ) Polska 0:0 Walia
02.06.2001 (el. MŚ) Walia 1:2 Polska (Olisadebe, Kryszałowicz)
13.10.2004 (el. MŚ) Walia 2:3 Polska (Frankowski, Żurawski, Krzynówek)
6 - tyle żółtych kartek pokazał sędzia w meczu Walia - Polska (2001)
Dwumecz Polski z Walią w eliminacjach do mistrzostw świata w Korei Południowej i Japonii - delikatnie rzecz ujmując - nie należał do najpiękniejszych. U siebie podopieczny Jerzego Engela zremisowali z wyspiarzami 0:0, co było zimnym prysznicem po bardzo udanym starcie wyścigu o mundial. W rewanżu udało się zaś biało-czerwonym zatriumfować 2:1, ale na boisku naprawdę trzeszczały kości. Po naszej stronie żółte kartoniki obejrzeli Tomasz Kłos i Tomasz Koźmiński, w ekipie rywali sędzia Erol Ersoy napomniał Roba Page'a, Nathana Blake'a, Ryana Giggsa, no i rzecz jasna Robbiego Savage'a.
Przepychanka Tomasza Hajty z tym ostatnim to być może najbardziej charakterystyczny obrazek całego spotkania. To była boiskowa wojna.
- Po spotkaniu Savage dostał ode mnie plaskacza pod szatnią. Była szarpanina po pierwszej połowie, a po meczu grubsza - po latach opowiadał Hajto dla magazynu "LOGO". - Prosiłem Piotrka Świerczewskiego i Radka Kałużnego, żeby nas zasłonili, żeby nikt nie widział.
7 - tyle goli strzelił Tomasz Frankowski w eliminacjach do MŚ 2006
Wspominając mecze Polski z Walią nie sposób nie cofnąć się też na moment do kadencji Pawła Janasa. A konkretnie - do 2004 roku. W czwartym meczu eliminacji do mistrzostw świata w Niemczech biało-czerwonym przyszło się zmierzyć właśnie ze "Smokami" na Millennium Stadium w Cardiff. Był to istotny mecz w kontekście całej kampanii eliminacyjnej - ewentualne zwycięstwo umacniało nas bowiem na pozycji drugiego z głównych faworytów do awansu, rzecz jasna obok Anglików. Natomiast porażka mogłaby zepsuć dobre nastroje w drużynie i wyhamować rozpędzających się Polaków.
Spotkanie układało się kiepsko. W 56. minucie gry Robert Earnshaw wyprowadził gospodarzy na prowadzenie. Na szczęście przytomnie zareagował Janas, który kilka chwil później oddelegował na murawę jokera, czyli Tomasza Frankowskiego. No i to właśnie "Franek" dał sygnał do odrabiania strat. Na niespełna kwadrans przed upływem podstawowego czasu gry zdobył wyrównującą bramkę, a ostatecznie biało-czerwoni zwyciężyli 3:2.
- I już przestańmy powtarzać, że „Franek” nie może grać na międzynarodowej arenie, czy też przeciwko rywalom silnym fizycznie. Frankowski uratował nas z Austrią, uratował i z Walią. Janas musi mu zaufać! - apelował po końcowym gwizdku Roman Kosacki.
Przyszłość pokazała, że zaufania nie udało się jednak zbudować.
Osiem. Tyle meczów jak dotąd reprezentacja Polski rozegrała przeciwko Walii. Bilans jest zdecydowanie korzystny dla biało-czerwonych, aczkolwiek wszystko zaczęło się od porażki, która mogła przekreślić na samym starcie całą legendę "Orłów Górskiego".
28 marca 1973 roku Polacy - wtedy już złoci medaliści Igrzysk Olimpijskich, drużyna z rosnącymi ambicjami - wyszli na boisko w Cardiff, by zmierzyć się z ekipą "Smoków" w ramach eliminacji do mistrzostw świata w Niemczech. Dla podopiecznych Kazimierza Górskiego było to pierwsze starcie w złożonej z trzech zespołów grupie eliminacyjnej, natomiast gospodarze mieli już za sobą dwumecz z Anglią. U siebie przegrali z "Synami Albionu" 0:1, na wyjeździe zremisowali 1:1. Zaczęło się zatem zgodnie z przewidywaniami - Anglicy wypracowali sobie przyzwoitą zaliczkę i spokojnie obserwowali polsko-walijską konfrontację.
Niestety, nasz zespół dał się Walijczykom całkowicie stłamsić i zasłużenie poległ 0:2. Szanse biało-czerwonych na wyjazd na mundial gwałtownie zmalały. No ale co było potem, wszyscy pamiętają. Zwycięsko z Anglią 2:0 u siebie, srogi rewanż na Walijczykach (3:0), a potem legendarny remis na Wembley.
Pełna lista polsko-walijskich potyczek:
28.03.1973 (el. MŚ) Walia 2:0 Polska
26.09.1973 (el. MŚ) Polska 3:0 Walia (Gadocha, Lato, Domarski)
29.05.1991 Polska 0:0 Walia
11.10.2000 (el. MŚ) Polska 0:0 Walia
02.06.2001 (el. MŚ) Walia 1:2 Polska (Olisadebe, Kryszałowicz)
13.10.2004 (el. MŚ) Walia 2:3 Polska (Frankowski, Żurawski, Krzynówek)
6 - tyle żółtych kartek pokazał sędzia w meczu Walia - Polska (2001)
Dwumecz Polski z Walią w eliminacjach do mistrzostw świata w Korei Południowej i Japonii - delikatnie rzecz ujmując - nie należał do najpiękniejszych. U siebie podopieczny Jerzego Engela zremisowali z wyspiarzami 0:0, co było zimnym prysznicem po bardzo udanym starcie wyścigu o mundial. W rewanżu udało się zaś biało-czerwonym zatriumfować 2:1, ale na boisku naprawdę trzeszczały kości. Po naszej stronie żółte kartoniki obejrzeli Tomasz Kłos i Tomasz Koźmiński, w ekipie rywali sędzia Erol Ersoy napomniał Roba Page'a, Nathana Blake'a, Ryana Giggsa, no i rzecz jasna Robbiego Savage'a.
Przepychanka Tomasza Hajty z tym ostatnim to być może najbardziej charakterystyczny obrazek całego spotkania. To była boiskowa wojna.
- Po spotkaniu Savage dostał ode mnie plaskacza pod szatnią. Była szarpanina po pierwszej połowie, a po meczu grubsza - po latach opowiadał Hajto dla magazynu "LOGO". - Prosiłem Piotrka Świerczewskiego i Radka Kałużnego, żeby nas zasłonili, żeby nikt nie widział.
7 - tyle goli strzelił Tomasz Frankowski w eliminacjach do MŚ 2006
Wspominając mecze Polski z Walią nie sposób nie cofnąć się też na moment do kadencji Pawła Janasa. A konkretnie - do 2004 roku. W czwartym meczu eliminacji do mistrzostw świata w Niemczech biało-czerwonym przyszło się zmierzyć właśnie ze "Smokami" na Millennium Stadium w Cardiff. Był to istotny mecz w kontekście całej kampanii eliminacyjnej - ewentualne zwycięstwo umacniało nas bowiem na pozycji drugiego z głównych faworytów do awansu, rzecz jasna obok Anglików. Natomiast porażka mogłaby zepsuć dobre nastroje w drużynie i wyhamować rozpędzających się Polaków.
Spotkanie układało się kiepsko. W 56. minucie gry Robert Earnshaw wyprowadził gospodarzy na prowadzenie. Na szczęście przytomnie zareagował Janas, który kilka chwil później oddelegował na murawę jokera, czyli Tomasza Frankowskiego. No i to właśnie "Franek" dał sygnał do odrabiania strat. Na niespełna kwadrans przed upływem podstawowego czasu gry zdobył wyrównującą bramkę, a ostatecznie biało-czerwoni zwyciężyli 3:2.
- I już przestańmy powtarzać, że „Franek” nie może grać na międzynarodowej arenie, czy też przeciwko rywalom silnym fizycznie. Frankowski uratował nas z Austrią, uratował i z Walią. Janas musi mu zaufać! - apelował po końcowym gwizdku Roman Kosacki.
Przyszłość pokazała, że zaufania nie udało się jednak zbudować.
