Gra, która ma nieść nadzieję. O ukraińskich klubach w polskich ligach
Drzwi tramwaju linii 71 zamykają się, wydając charakterystyczny syk. Przez wszechobecne remonty dłużej było mi dane na niego czekać, niż nim jechać. Ale nic to. Wreszcie jestem prawie na miejscu. Na polu – w końcu to Kraków – żar leje się z nieba. Choć wielu tubylców nie powiedziałoby, że miejsce, po którym się poruszam, to jeszcze ich Kraków. I vice versa, bo lokalsi również rzadko kiedy utożsamiają się z miastem królów. Wszak […]
