Kariera obrócona w pył. Adam Johnson idzie na sześć lat do paki

Serial, którym przez ostatni rok żyła Wielka Brytania, powoli dobiega końca. Motyw przewodni? Urabianie małolaty. Bohater główny? Adam Johnson. To już ten moment przed napisami końcowymi, w którym wszystkie puzzle zostały poukładane w spójną całość. Gość przeskrobał (aż za mocno!) i w czwartkowe  popołudnie usłyszał to, czego nie chciałby usłyszeć: wyrok sześciu lat garowania. Oczywiście, jeszcze będzie apelacja i trochę to potrwa, zanim oficjalnie przywita się z nowymi kompanami w pierdlu, ale generalnie już może powoli otwierać angielski odpowiednik „miejski.pl” i zacząć oswajać się ze słownictwem.

265 meczów w Premier League, 12 w reprezentacji Anglii, gra w Watfordzie, Manchesterze City i Sunderlandzie. I nagle wszystko jak krew w piach. Cała kariera, kontrakty sponsorskie, gra w poważnej lidze najzwyczajniej w świecie poszły się pieprzyć. Johnsonowi w lipcu licznik wybije 29 lat. Jeszcze kilka sezonów mógł pograć na wysokim w miarę poziomie, ale zamiast tego zafundował sobie długie wakacje na koszt państwa. Zakładając najbardziej optymistyczny scenariusz – po połowie odbytej kary zostanie zwolniony warunkowo. Przy tym pesymistycznym – wolnością będzie się cieszył w wieku 35 lat. Niezależnie od tego, kiedy wyjdzie, z poważną grą może się już pożegnać. Z łatką „majciarza” będzie mógł co najwyżej poszukać szczęścia w niższych ligach.

Więc w co takiego wdepnął Johnson? W celu pełnego nakreślenia tej historii należałoby się cofnąć do końcówki 2014 roku. Wówczas zaprzyjaźnił się z małolatką, z którą wymienił setki wiadomości na Snapchacie i WhatsApp, a potem postanowił przejść do rzeczy. Jak zeznawała „ofiara”, do spotkań dochodziło w ciemnych miejscach (zwykle w samochodzie), a tam… gmeranie 15-latce w spodniach i te sprawy. Żadnych grubszych akcji – jak zapewniał Johnson – nie było, choć z tego, że googlował, by sprawdzić od jakiego wieku można robić to na legalu, nie potrafił się wytłumaczyć. Żeby było śmieszniej, cały ten chory scenariusz pisał się w momencie, kiedy jego urodziwa partnerka Stacey Flounders była w ciąży z ich córeczką.

Całość wypłynęła, kiedy nastolatka pochwaliła się przed znajomymi swoją zdobyczą. I, jak to w takich sprawach bywa, zaczął się horror. Przewalone w szkole, przewalone wśród znajomych i przewalone w Internecie. Najpierw dowiedzieli się rodzice, niedługo później policja. Cytujemy fragmenty zeznań:

„Kiedy zapytał mnie o wiek, odpowiedziałam, że mam 15 lat. W rzeczywistości dopiero je skończyłem. Nie postrzegałam jednak tego jako problemu, bo chodziło tylko o podpisaną koszulkę. Byłam tym wszystkim przytłoczona. Pisał do mnie SMS-y, to mój ulubiony zawodnik. Czułam się zawiedziona i wykorzystana przez niego.”

„To, co wydarzyło się w samochodzie, przewróciło moje życie do góry nogami. Straciłam całkowicie zaufanie, cierpiałam w szkole.”

„W ciągu ostatnich 12 miesięcy miałam momenty, w których chciałam ukryć się przed światem. Czasami nie byłam w stanie stawić czoła ludziom.”

Nie będziemy bawić się w adwokata Johnsona, ale ewidentnie widać, że problem pojawił się, gdy dziewczyna chciała zostać bohaterką w paczce znajomych. Wcześniej (dziwne!) nie sprawiało jej problemu umawianie się na kolejne randki. Sędzia prowadzący sprawę nie był nawet w najmniejszym stopniu wyrozumiały i przyklepał Johnsonowi surową karę, do tego dorzucił koszty procesu (bagatela 50 tys. funtów). – Sława, pozycja i status społeczny nie dają przyzwolenia na łamanie prawa w dążeniu do realizacji własnych pragnień – takimi słowami uzasadniał swoją decyzję.

Jak widać, na wyspach zmarnowanie sobie życia i kariery jest równie łatwe, co zbajerowanie 15-latki. A w Polsce nawet nie byłoby tematu.