„1992 Wielka Gra”, czyli jak znów zostałem dziewięciolatkiem
– Wehikuł czasu, to byłby cud – śpiewał kiedyś Ryszard Riedel. Czy jest możliwe przeniesienie się do czasów, kiedy moim największym zmartwieniem było jak najdłuższe udawanie, że nie słyszę mojej mamy wołającej mnie na obiad i to, czy w gumie Turbo będzie ten najrzadszy model samochodu? Do czasów kiedy jako dziewięciolatka rozpierała mnie duma, że piłkarze w biało-czerwonych koszulkach wygrywają mecz za meczem i walczą o złoto na turnieju, na który patrzy cały świat? […]
