Kazimierz Moskal został zwolniony z Wisły. Jego przygoda trwała zaledwie 111 dni. To czwarta najkrótsza kadencja trenera „Białej Gwiazdy” w XXI wieku. Krócej pracowali w tym stuleciu jedynie szkoleniowcy, którzy próbowali ratować krakowski zespół w trakcie rozgrywek. Spośród wszystkich trenerów, którzy zaczynali z Wisłą sezon ligowy, Kazimierz Moskal jest trzecim najszybciej zwolnionym w całej historii klubu.
Pomijając licznych trenerów tymczasowych, najkrótsza była kadencja Stanisława Chemicza. Trwała zaledwie… miesiąc. Szkoleniowiec ten przejął drużynę po Oreście Lenczyku w czerwcu 1986 roku. Miał uratować drużynę przed spadkiem, gdy do końca pozostały jedynie cztery ostatnie mecze sezonu, jednak nie zdołał tego uczynić i Wisła i tak nie zdołała się utrzymać.
Zaledwie kilka dni dłużej od Chemicza pracował Wojciech Łazarek. Prowadził zespół w pięciu spotkaniach wiosną 2000 roku. Dwa z nich wygrał, dwa zremisował, został zwolniony po pierwszej porażce: 1-4 z Ruchem Radzionków. Jerzy Kowalik w 1998 roku prowadził krakowski klub w sześciu meczach na koniec sezonu – po odejściu Łazarka, a przed zatrudnieniem Smudy. Wszyscy wymienieni trenerzy ratowali klub w kilku ostatnich meczach rundy wiosennej bądź na jej rozpoczęciu jak Łazarek.
Najkrótsze kadencje od rozpoczęcia sezonu
Najkrótszą kadencję od początku sezonu (licząc rozgrywki w systemie jesień-wiosna) miał Marek Kusto. Zasiadł na ławce w lipcu 1994 roku, a już 27 sierpnia został zwolniony po domowej porażce z Naprzodem Rydułtowy. Nie przepracował zatem nawet dwóch miesięcy.
Podobny był czas pracy Tadeusza Pawłowskiego. Zatrudniony zimą 2016 roku szkoleniowiec przegrał z Górnikiem Zabrze i Śląskiem Wrocław, zremisował z Łęczną i po porażce z Podbeskidziem został zwolniony. Dzień przed tym spotkaniem Prezes Wisły Piotr Dunin-Suligostowski mówił o pełnym poparciu zarządu dla trenera.
Także wcześniejsza kadencja Kazimierza Moskala w 2007 roku trwała dwa miesiące, jednak należy ją traktować jako tymczasową po odejściu Adama Nawałki. Także około 60 dni pracował w Białej Gwieździe Orest Lenczyk, gdy przejął klub na ostatnie 10 meczów sezonu 1993/94 po Marku Kusto. Wisła spadła wtedy do II ligi. Adam Nawałka przyszedł do klubu w kwietniu 2001 po Lenczyku, gdy Wisła prowadziła w lidze. W ostatnich meczach sezonu powiększył przewagę i zdobył mistrzostwo, ale prowadzenie klubu przejął Franciszek Smuda. Z kolei kolejna kadencja pana Adama miała miejsce wiosną 2000 roku i trwała 103 dni.
Natomiast Kazimierz Kmiecik przejął Wisłę po Adamie Musiale w kwietniu 1992 roku i dograł resztę sezonu w środku tabeli. Prowadził także klub od stycznia do kwietnia 1997.
Około trzech miesięcy trwały także kadencje Bogusława Hajdasa, który prowadził klub w kilku meczach jesienią 1989 roku w przerwie kadencji Adama Musiała, której pierwsza część także trwała około 90 dni. Dragomir Okuka przyszedł na koniec września 2006 roku po Danie Petrescu. Poprowadził Wisłę w 18 meczach (8 w I lidze, 2 w Pucharze Polski, 3 w pucharze Ekstraklasy, 5 w europejskich pucharach) i został zwolniony w grudniu.
O ile zatem wielokrotnie mieliśmy w Wiśle przypadki kadencji krótszych, od 111 dni Kazimierza Moskala, to jednak w prawie każdym przypadku zaliczali je trenerzy, którzy przychodzili do klubu w trakcie sezonu – a najczęściej w samej jego końcówce. Spośród szkoleniowców, którzy zaczęli z krakowskim klubem rozgrywki, krócej pracował tylko Marek Kusto w 1994 (57 dni) i Adam Musiał w 1989 roku (90 dni). Całą trójkę łączy także to, że są byłymi zawodnikami Białej Gwiazdy.
Najszybsze dymisje po starcie sezonu
Sprawdziłem także, ilu trenerów zostało przez Wisłę zwolnionych przed końcem września danego roku – uwzględniając tym razem także trenerów, którzy pracowali w klubie przed przerwą letnią. Byli to:
6 sierpnia 2010: Henryk Kasperczak – wiosną zdobył wicemistrzostwo, podał się do dymisji po odpadnięciu z Karabachem.
15 sierpnia 1971: Michał Matyas – w dwóch pierwszych meczach sezonu Wisła nie strzeliła gola.
27 sierpnia 1994:Marek Kusto – w II lidze wygrał trzy z pierwszych sześciu meczów, zwolniony po porażce z Naprzodem Rydułtowy.
13 września 1999: Franciszek Smuda – zdobył mistrzostwo 1999, przez wykluczenie za rzucenie nożem w Dino Baggio Wisła nie zagrała w pucharach, zwolniony po porażce z Polonią Warszawa (pierwszej w sezonie).
15 września 1984: Edmund Zientara – zagrał w finale Pucharu Polski 1984, ale po siedmiu kolejkach Wisła była 14. w tabeli.
18 września 2006: Dan Petrescu – zdobył wicemistrzostwo 2006, a Wisła była bez porażki (choć po trzech remisach), wyeliminował Mattersburg, ale przegrał 0-1 z Iraklisem (w rewanżu Wisła prowadzona przez Okukę awansowała do fazy grupowej).
23 września 2024: Kazimierz Moskal – Wisła w strefie spadkowej 1. ligi.
WIĘCEJ O ZWOLNIENIU KAZIMIERZA MOSKALA:
- Moskal o zwolnieniu z Wisły: Na wynik pracuje cały klub. Powinniśmy budować struktury
- Słomiany zapał Wisły Kraków. Klub ładnych słówek i pustych zapowiedzi
Fot. Newspix
