Gdyby ktoś powiedział, że będziemy bić się o tytuł, zostałby skierowany na badania psychiatryczne

– Niestety, w kwestii mistrzostwa nie wszystko zależy od nas. Musimy pokonać Lecha i nasłuchiwać wieści z Warszawy. Ale jeśli się nie uda, to i tak uważam, że nawet wicemistrzostwo będzie wielkim sukcesem Jagi. Gdyby w poprzednim sezonie, kiedy broniliśmy się przed spadkiem, ktoś powiedział, że za rok do ostatniej kolejki będziemy się bić o tytuł, to zostałby skierowany do szpitala na badania psychiatryczne. A jednak dokonaliśmy tego! – mówi w dzisiejszym „Super Expressie” Konstantin Vassiljev.

FAKT

Dziennik wyczekuje na niedzielę cudów w Ekstraklasie.

Pamiętacie osławione niedziele cudów na finiszu ligowych rozgrywek? Chodziło jednak o cuda chore, zaprawione korupcją i szemranymi układami. Teraz w walce o mistrzostwo i pozostałe dwa miejsca dające start w Europie czekamy na cuda spontaniczne, którymi wszyscy mogą się zdrowo ekscytować. – Co tu ściemniać, jeszcze niedawno w walce o mistrzostwo stawiałem na Lechię, a teraz będę musiał się z tego chyba wycofać. Wszystko przemawia za Legią, ale… fajnie by było, gdy jednak w ostatniej kolejce coś się podziało. W końcu w tych wszystkich piłkarskich prognozach najlepsze jest to, że czasami się nie sprawdzają – śmieje się dziewięciokrotny ligowy mistrz w trzech krajach Maciej Żurawski (41 l.).

Fakt podaje też, że Vadis zostanie w Legii…

Trzech najlepszych piłkarzy grających w ekstraklasie: Vadis, Odjidja, Ofoe – to najnowszy dowcip krążący po Warszawie. Będzie ich więcej, bo Vadis Odjidja-Ofoe (28 l.) zostaje w Legii. Fakt ustalił, że żadna oferta kupna Belga nie wpłynęła na biurko prezesa Legii Dariusza Mioduskiego (53 l.). – Zrobię wszystko, żeby został – obiecuje prezes i właściciel mistrzów Polski, który musi sypnąć Vadisowi groszem, by został.

…oraz że Łukasz Trałka już nigdy nie będzie kapitanem Lecha.

Łukasz Trałka (33 l.) stracił opaskę kapitańską Lecha nie tylko do końca sezonu. Ta decyzja trenera będzie obowiązywać także w przyszłości. – W klubie piłkarskim najważniejsza jest hierarchia i trzeba ją szanować. Nikt nie może być ponad nią – mówi Nenad Bjelica (46 l.). Defensywny pomocnik został kilka dni temu pozbawiony funkcji kapitana po incydencie, do jakiego doszło w szatni. Zadzwonił jego telefon, to mocno zdenerwowało chorwackiego szkoleniowca. – Jestem dziewięć miesięcy w klubie i przez ten czas było bardzo wiele nerwowych momentów w szatni. Pozytywnych, ale także negatywnych – mówi Bjelica.

GAZETA WYBORCZA

Finał jako misja beznadziejna. Korespondencja z Cardiff.

Turyńscy piłkarze ukryli się w Vale Resort di Hensol, kompleksie oddalonym o 20 kilometrów od centrum miasta – czyli od stadionu, niemal dotykającego ścian dworca głównego – ale uważanym za najbardziej luksusowy w całej Walii, ulubionym lokum tutejszej reprezentacji rugby. Naturalny standard dla multimilionerów, którzy potrzebują i absolutnego komfortu, i absolutnego spokoju. Ich rywale z Madrytu, kojarzeni z jeszcze większym przepychem, wybrali inaczej, jakby chcieli zerwać z wizerunkiem gwiazd koniecznie zdeprawowanych, które nie dotkną klamki z byle jakiego kruszcu. Mercure Holland zajmuje ledwie 12. miejsce w rankingu hoteli w Cardiff, elewację ma wysłużoną, noc kosztuje tam 80 euro. Choć oczywiście nie teraz, nie przed finałem Ligi Mistrzów, gdy więcej kosztuje łóżko w prywatnym mieszkaniu. Zapytani Hiszpanie twierdzą, że Real, zaniepokojony doniesieniami o problemach logistycznych gospodarzy – robią, co mogą, w sobotę pozamykają ulice w promieniu kilku kilometrów od stadionu – chciał mieszkać blisko. Zarezerwował więc hotel położony dwa kilometry od boiska. Autokar wiózł piłkarzy na piątkowy trening siedem minut. Ciszy tam madrytczycy nie znajdą, ale odosobnienie tak, wynajęte skrzydło odgrodzi od świata gruby kordon policji.

SUPER EXPRESS

Ruud Gullit typuje, że finał LM wygra Juventus.

– Jego piłkarze potrafią dokonać dwóch rzeczy naraz. I bawić się grą, i odpowiedzieć na plan przeciwnika. Real to piłkarska jakość. Jeśli ktoś strzeli im gola, to odpowiedzą dwoma albo trzema. Natomiast Juventus jest bardziej pragmatycznym zespołem. Chłopcy z Turynu bardziej grają „głową”, zanim wyjdą na boisko, wnikliwie przeanalizują grę rywala.

– Juventus słynie głównie z żelaznej defensywy.

– Tak, ale nie tylko. Proszę zauważyć, że oni w tym sezonie wygrali z Barceloną i to aż 3:0. Tymczasem Real z tą samą Barcą w Primera Division tylko zremisował i przegrał. Grając z Juventusem, możesz być pewny, że najpierw cię doskonale prześwietli, a potem skrzywdzi tam, gdzie zaboli najbardziej. A Real? On po prostu gra, na co przyjemnie się patrzy. Ma tyle piłkarskiej jakości, że każdy inny zespół może mu zazdrościć.

Z kolei Vassiljev uważa, że jeśli ktoś przed sezonem wierzyłby w tytuł Jagi, zostałby wysłany do odpowiednich specjalistów.

 – To naprawdę twój ostatni występ w barwach Jagi?

Żadne decyzje jeszcze nie zapadły, ale w rozmowach z szefami klubu o przedłużeniu kontraktu nastąpiła przerwa. Poza tym składając podpis pod umową, chciałbym wiedzieć, kto będzie nowym trenerem, jaka będzie jego wizja drużyny. Dlatego nie ukrywam, że rozważam również inne opcje.

– Pięknie byłoby się pożegnać z Jagiellonią zdobyciem mistrzostwa Polski.

– Niestety, w tej kwestii nie wszystko zależy od nas. Musimy pokonać Lecha i nasłuchiwać wieści z Warszawy. Ale jeśli się nie uda, to i tak uważam, że nawet wicemistrzostwo będzie wielkim sukcesem Jagi. Gdyby w poprzednim sezonie, kiedy broniliśmy się przed spadkiem, ktoś powiedział, że za rok do ostatniej kolejki będziemy się bić o tytuł, to zostałby skierowany do szpitala na badania psychiatryczne. A jednak dokonaliśmy tego!

PRZEGLĄD SPORTOWY

Okładka:

W niedzielę nikt jeńców brać nie będzie.

– Taka drużyna powinna sobie mistrza Polski zapewnić już na trzy, cztery kolejki przed końcem sezonu. Mam wrażenie, że w naszej lidze wszyscy chcąc nie chcąc grają pod mistrzostwo dla Legii. Umówmy się, to nie jest triumfalny pochód po tytuł. Sukces Legii rodzi się w bólach. Odwlekając sprawę do ostatniego meczu, stąpa po cienkim lodzie, bo wiadomo jak to jest: zawsze ktoś w ostatniej minucie może się poślizgnąć i dramat gotowy – zwraca uwagę Jacek Kazimerski, były reprezentant Polski i ceniony bramkarz Legii. Zespół z Łazienkowskiej nie odjechał konkurencji, a i tak w długodystansowym wyścigu to rywale dostali większej zadyszki. Mówiąc językiem Tomasza Hajty: to są te detale. One przeważają w ostatecznej rozgrywce i są po stronie uczestnika fazy grupowej Ligi Mistrzów. – Jacek Magiera powiedział przed rundą finałową, że o mistrzostwie będzie decydować wybitność a nie przeciętność. I ja zaczynam to rozumieć: Vadis Odjidja-Ofoe to 50 proc. wartości tej drużyny. Bez niego Legia pewnie niczym nie różniłaby się od najgroźniejszych konkurentów. Sprowadził go do Polski słusznie krytykowany trener Besnik Hasi, ale dochodzę do wniosku, że dla tego jednego transferu warto go było zatrudniać – przyznaje Kazimierski, który chwali też Arkadiusza Malarza. – On może wybitny nie jest, lecz imponuje solidnością. No i ma charyzmę – zwraca uwagę były szkoleniowiec reprezentacyjnych bramkarzy.

Jak przed decydującym meczem wygląda szatnia Lechii? Opowiada Sławomir Peszko.

Im bliżej meczu, tym częściej rozmawiamy o nim w szatni. W czasie treningów widać zaangażowanie. Niekiedy ćwiczymy w luźniejszej atmosferze, jest trochę śmiechu, ale teraz pełne skupienie. Ale przemotywowanie nam nie grozi. Nie jesteśmy faworytem meczu. Wszystkie gwiazdy na niebie przemawiają za Legią. Ma większy budżet, gra u siebie, chce obronić trofeum, szykuje się do fety. Chcemy popsuć jej święto i pokazać, że atakując z bocznego toru, można wejść na szczyt. Na koniec może być tak, że albo zostaje się z niczym, albo jest się mistrzem. W takich spotkaniach o wyniku często decyduje dyspozycja dnia albo odpowiednie wejście w mecz.

Jeszcze zatęsknimy za Probierzem. PS przypomina najlepsze cytaty tego barwnego szkoleniowca.

„Trener podpisując kontrakt w jednej dłoni trzyma długopis, w drugiej walizkę”. Tak przywitał się ponownie z Jagiellonią w 2014 roku. W poniedziałek musi sięgać po walizkę…

„Nie mam zamiaru się zmieniać i się nie zmienię. Taki jestem, tak się urodziłem. I jest taki fajny cytat: Po czterdziestce coraz więcej ludzi może mnie w dupę pocałować”. Wystąpienie w Canal+. Probierz, wściekły z powodu błędów sędziego, zakończył z przytupem i… zawiesił swoją medialną aktywność.

„Powinienem chyba znów pier…ć whisky, ale z drugiej strony gdybym po każdym błędzie sędziowskim to robił, zabrakłoby whisky”. Whisky, której jest koneserem, często przewijała się w jego wypowiedziach. A zaczęło się od konferencji po wyjazdowym meczu z Legią.

„Legia jest topowym klubem, a i tak minimalnie się jej pomaga. To jest przykre. Traktujmy wszystkich równo”. Tą wypowiedzią raczej nie powiększył grona swoich sympatyków w stolicy, ale można się założyć, że mówiąc to, puścił oko. To wytrawny medialny gracz.

Madrycki dynamit i turyńska skała. Zapowiedź dzisiejszego finału.

Juventus to idealnie zaprojektowana i naoliwiona maszyna. Skała, do której odnosi się Isco, służy jako definicja turyńskiej obrony. Defensywy totalnej dzięki niesamowitej pracy na boisku wszystkich zawodników – nie tylko tych najbliżej Gigi Buffona. Legendarny bramkarz marzy o pierwszym (!!!) trofeum stojącym dumnie przed Operą w Cardiff. W piłkarskim życiu zdobył wszystko inne, co było do zdobycia. W Lidze Mistrzów Stara Dama straciła zaledwie trzy gola (0,2 na mecz) zachowując czyste konto w aż dziewięciu na dwanaście spotkań. AS Monaco, rewelacja tegorocznej Champions League, do półfinału porywało swoim ofensywnym stylem. Przy Juve czuło się jak uczniowie liceum na uniwersytecie – prowadzeni za rękę przez profesorów. Ale włosi to nie tylko murowanie. Dzięki Dybali, Hugainowi są błyskotliwi i efektywni także w ataku. Właściwie trudno wskazać słaby punt drużyny Massimilioano Allegrego – zamordysty, któremu nie wystarczy szóste scudetto z rzędu.

Reportaż o tym, jak Cardiff wielbi Garetha Bale’a.

Gigantyczny portret Garetha Bale’a spogląda na Cardiff z najwyższego wieżowca, stojącego tuż obok Stadionu Narodowego. Widać go niemal z każdego miejsca miasta. Mieszkaniec stolicy Walii w każdej chwili może poprawić sobie humor, spoglądając na twarz roześmianego po golu idola i palce obu dłoni splecione w kształcie serduszka. – Gareth… – rozmarza się barman w pubie Elevens. – Mieliśmy piłkarzy klasy światowej. Rozpierała nas duma, kiedy Ian Rush wygrywał Puchar Europy z Liverpoolem, a Ryan Giggs z Manchesterem United. Każdy Walijczyk kocha Giggsy’ego, ale Gareth… To lider reprezentacji! Jeśli nie jesteś Walijczykiem, to nie zrozumiesz, co dla Walijczyka znaczy półfinał EURO 2016. I to, że wypadliśmy w turnieju lepiej niż Anglicy. Takiej eurofii nigdy wcześniej nie przeżyliśmy – mówi. Słowa barmana można by uznać za stronnicze, bo Bale jest jego pracodawcą, współwłaścicielem baru stojącego przy jednej z głównych ulic Cardiff. Pub to jednocześnie małe muzeum piłkarza. W gablocie koszulka z autografem z ubiegłorocznego zwycięskiego finału Ligi Mistrzów w Mediolanie. I buty, w których strzelił gola w dogrywce finału w 2014 z Atletico Madryt na Estadio da Luz w Lizbonie. I koszukla Walii z ćwierćfinału EURO 2016 z podpisami całej drużyny.

PS dotarł do człowieka, który przeżył w wypadku Gaetano Scirei. Ta mocna opowieść zaczyna się tak:

Nazywam się Andrzej Zdebski i to ja byłem tym pasażerem, który przeżył – rozpoczął swój wpis 64-latek na forum polskich kibiców Juventusu w temacie „Gaetano Scirea – moje wspomnienia”. Post zawierał zdjęcia i opis zdarzeń wypadku z 1989 roku, w którym zginęły trzy osoby, w tym drugi trener Starej Damy. W latach osiemdziesiątych Andrzej Zdebski był działaczem Górnika. Gdy w Pucharze UEFA Juventus wylosował śląski klub, w celu przygotowania analizy gry rywali do Zabrza przyjechał ówczesny drugi trener włoskiego zespołu, a w przeszłości wybitny obrońca Juve Gaetano Scirea. W niedzielę 3 wsześnia Zdebski i Scirea wyruszyli z Zabrza do Warszawy razem z tłumaczką Barbarą Januszkiewicz oraz kierowcą Henrykiem Pająkiem. Legendarny włoski zawodnik miał wylecieć z Okęcia do ojczyzny. – Był kompetentny i perfekcyjny w swojej pracy. Nawet w trasie cały czas robił notatki na temat zawodników, których obserwował. Opanowany, ale jednocześnie konkretny w działaniu – opowiada Zdebski. Ich auto zderzyło się czołowo z Żukiem. Wybuchło paliwo, które wieźli w bagażniku. Na temat wypadku Zdebski napisał w swoich wspomnieniach (pisownia oryginalna): „Moje drzwi, jak mówi wikipedia wcale nie były sprawne a przed śmiercią uratowały mnie… NIEZAPIĘTE pasy bezpieczeństwa przez co podczas zderzenia wypadłem przed przednią szybę. (…) w wyniku czego zostałem pokaleczony głównie na twarzy, głowie i rękach. Odniosłem też wiele innych obrażeń, ale największym problemem było leczenie chorej psychiki (wypadek ten wywarł wielką traumę, po dziś dzień widzę to wszystko przed sobą, ten samochód, ludzi płonących w nim.).

Fot. FotoPyK