To nie jest dobry obrońca – co do tego nie musimy nikogo przekonywać. Czasami zalicza niezłe mecze, ale nikt nie powie, że można na niego zawsze liczyć i być pewnym, że zagra na wysokim poziomie. Jest wolny, mało zwrotny, popełnia błędy w ustawieniu. Czy naprawdę jesteśmy na niego skazani? Wydawało się, że po takim meczu jak z Austrią mamy go z głowy na dobre. Niestety – wrócił. Zagrał przeciwko Słowenii, a biorąc pod uwagę kontuzję Bartosza Bosackiego (opuścił już zgrupowanie) prawdopodobnie wystąpi także w San Marino. Ale jeśli nie on, to kto?
Problem polega na tym, że mamy jednego środkowego obrońcę, którego nie musimy się wstydzić – Michała Ł»ewłakowa. Ale kto ma grać obok niego – nie wiadomo. Kimś takim mógł być Bartosz Bosacki, ale doznał kontuzji. Zazwyczaj z urazami pachwiny jest taki problem, że się wciąż odnawiają. Kłopoty zdrowotne ma też w ostatnim czasie Arkadiusz Głowacki – obrońca Wisły, którego Leo Beenhakker regularnie lekceważy.
Zostaje Jop i… No właśnie. W Wiśle obok Głowackiego gra Brazylijczyk Cleber, w Legii najważniejszy jest Dickson Choto, w Lechu Poznań obok Bosackiego występuje Arboleda. Głośno było ostatnio o Tomaszu Jodłowcu z Polonii Warszawa i rzeczywiście może być to piłkarz wart sprawdzenia. W najgorszym wypadku zagra równie słabo co Jop. A inni? Może ktoś z zagranicy? Jarosław Fojut w piłkę grywa, a nie gra – raczej odpada. Bieniuk i Dziewicki grają w Turcji, ale kto ich ostatnio widział? Wiele osób proponuje Dudkę – może rzeczywiście pora przestać robić z niego mózg zespołu i trochę go cofnąć…
Może wy macie jakieś pomysły? Bo przyjąć do wiadomości, że polegać musimy na Jopie jest nam naprawdę trudno – ten człowiek nie wiedział, czemu trener zdjął go w przerwie meczu z Austrią, pamiętacie? Inna sprawa, że coś mu zawdzięczamy – gdyby nie Jop, nie byłoby Borubara!
FOT. W.Sierakowski FOTO SPORT
