Napastnik, który na dziś mimo 24 lat na karku ma w ekstraklasie zaledwie 11 goli, ale samoocenę na poziomie Klubu 100, i to raczej górnej niż dolnej połówki. Pomocnik, który w poprzednim sezonie 2. Bundesligi rozegrał 2 minuty. Już transferami Jakuba Świerczoka i Adama Matuszczyka (sorry, Matuschyka, jak będzie miał napisane na koszulce) Zagłębie mocno nas zdziwiło. Potwierdzając natomiast ściągnięcie Alana Czerwińskiego i – przede wszystkim – Bartłomieja Pawłowskiego tylko utwierdziło nas w przekonaniu, że ryzyko to słowo, które w Lubinie latem zdecydowanie nie jest obce.
A to dlatego, że przynajmniej trzy z tych czterech transferów obarczone są naprawdę sporym zagrożeniem niepowodzenia.
Adam Matuschyk przez ostatni rok w 27 meczach Eintrachtu Brunszwik nie znalazł się w ogóle w kadrze meczowej, dostając od trenera dwie minuty w starciu z Sandhausen. Jak to świadczy o 28-letnim zawodniku, który – sorry – nie rywalizował o jedenastkę z Xabim Alonso czy Thiago Alcantarą, ale z zawodnikami pokroju Quirina Molla, Patricka Schoenfelda i Mirko Bolanda? Mówi wam cokolwiek któreś z tych nazwisk? Pewnie nie, łącznie cała trójka uzbierała ledwie 33 mecze na poziomie 1. Bundesligi (wszystkie zaliczył ostatni z wymienionych), więc niby skąd moglibyście ich kojarzyć.
Jakub Świerczok? U niego na jeden dobry mecz przypadają dwie złe i jedna po prostu głupia wypowiedź. Gdzieś z tyłu głowy ma przeświadczenie, że już on tę ligę pozamiata, już on pokaże całej ekstraklasie, jaki śmieszny poziom reprezentuje. Ale gdy trzeba przejść od słów do czynów, okazuje się nagle, że jest dokładnie jak w znanym przysłowiu. O krowie, co dużo ryczy, a mało mleka daje.
O ile jednak Świerczok przychodzi po świetnym roku w Tychach, a Matuszczyk bądź co bądź przez ładnych parę lat pobierał nauki w 1. i 2. Bundeslidze, a więc dla wielu ekstraklasowych piłkarzy w niedostępnej ziemi obiecanej, to za podpisanym wczoraj Pawłowskim trudno znaleźć jakikolwiek argument. No bo tak:
Ostatniego gola Pawłowski strzelił jeszcze na długo przed ostatnią bramką Krasicia jako piłkarz Korony w maju 2016, ostatnią asystę zaliczył pod koniec kwietnia tego samego roku. Wydaje się więc, że jeśli w Lubinie się nie odbuduje, to trudno mu będzie metodą na „Malagę w CV” znaleźć kolejnego naiwnego w ekstraklasie, ba, w zespole z aspiracjami, do jakiego miana dążą przecież Miedziowi.
Tak naprawdę najrozsądniejszym z dotychczasowych ruchów wydaje się być Alan Czerwiński, ale i tutaj można się dopatrzyć ryski. Czerwiński do ekstraklasy dobijał się bowiem już od jakiegoś czasu swoją grą. Problem w tym, że gdy już miał przejść do Jagiellonii, ostatecznie się wycofał. Dlatego o ile piłkarsko zdecydowanie jest na przeskok ligę wyżej gotowy (to m.in. najcelniej dośrodkowujący zawodnik 1. ligi z co najmniej 80 dośrodkowaniami w całym sezonie na koncie), o tyle nie do końca wiadomo, czy wszystko to udźwignie mentalnie.
Innymi słowy, Zagłębie dokonując takich czterech letnich transferów, przy których w komplecie można stawiać większe lub mniejsze znaki zapytania, z automatu pcha się więc pod lupę. Sukces, a więc odbudowanie Pawłowskiego i Matuszczyka, wydobycie pełni potencjału z Czerwińskiego, a także ukierunkowanie w odpowiednią stronę ego Świerczoka, będzie z pewnością smakować wyjątkowo. Ale za to niepowodzenie może się okazać upadkiem naprawdę bolesnym.
AKTUALIZACJA
Dziś Zagłębie poinformowało także o pozyskaniu Bartosza Kopacza i to pierwszy transfer z gatunku „pewniak”. Ekstraklasa zweryfikowała go pozytywnie, w spadającym Górniku był jedną z nielicznych postaci, do których nie można było się specjalnie przyczepić. W minionym sezonie z ekipą z Zabrza awansował na najwyższy poziom rozgrywek (był podstawowym zawodnikiem). Pięć ruchów, a jeszcze nie zaczął się lipiec – trudno Zagłębiu odmówić rozmachu.
fot. FotoPyK
