Reklama

Nowy Wenger? Nie widać takiego w Europie

redakcja

Autor:redakcja

20 kwietnia 2018, 20:03 • 5 min czytania 14 komentarzy

Nigdy już nie będzie takiego lata” i nigdy już nie będzie Arsene’a Wengera na ławce trenerskiej Arsenalu. Francuz po sezonie definitywnie opuszcza Kanonierów, których prowadził od 1996 roku, czyli przez niecałe 22 lata. Czy ktokolwiek w topowych europejskich ligach może nawiązać do wyczynu menedżera, który nieprzerwanie przez przeszło dwie dekady dowodził jednym i tym samym klubem?

Nowy Wenger? Nie widać takiego w Europie

Premier League

Nie licząc sędziwego Francuza, który wkrótce ustąpi ze stołka, najdłużej pracującymi menedżerami są Eddie Howe z Bournemouth i Sean Dyche z Burnley. Ten pierwszy odwala w obecnych rozgrywkach bardzo solidną robotę, Wisienki z dużym luzem utrzymają się w Premier League, zaś Burnley pod wodzą Dyche’a przekracza najśmielsze oczekiwania kibiców – są na siódmym miejscu w tabeli i wciąż mają duże szanse, żeby wskoczyć pięterko wyżej. Szósta lokata zagwarantowałaby klubowi udział w europejskich pucharach, kosztem… Arsenalu, który w tej chwili ostatnie premiowane miejsce okupuje. Swoją drogą, Dyche zastąpił w Burnley właśnie Eddiego Howe’a, kiedy ten musiał odejść z powodów jakie przedstawiono jako osobiste. Obu trenerom i obu klubom ta roszada wyszła na dobre, skoro dziś Burnley i Bournemouth mierzą się ze sobą w najwyższej klasie rozgrywkowej.

Arsene Wenger (Arsenal): 21 lat, 6 miesięcy, 20 dni.

Eddie Howe (Bournemouth): 5 lat, 6 miesięcy, 6 dni.

Reklama

Sean Dyche (Burnley): 5 lat, 5 miesięcy, 21 dni.

La Liga

Samodzielnym liderem jeżeli chodzi o staż pracy w klubie z hiszpańskiej ekstraklasy, jest nie kto inny jak Cholo Simeone. Argentyńskiego nerwusa przedstawiać nikomu nie trzeba – zastał Atletico… No, może nie drewniane, to mimo wszystko był klub z mniej lub bardziej ścisłej czołówki i z potencjałem na coś więcej. Ale na pewno pozostawi Los Colchoneros murowanymi – dziś Atleti to europejska potęga, dwukrotny finalista Ligi Mistrzów i klub, z którego taka gwiazda futbolu jak Antoine Griezmann wcale nie ucieka drzwiami i oknami. Plotki o transferze słyszymy co pół roku, lecz Francuz pozostaje wierny Atletico. Choć, gdy zabraknie argentyńskiego szkoleniowca i jego szalonej charyzmy, to kto wie, czy drużyna trochę się nie rozleci. A nie jest przecież tajemnicą, że Simeone chciałby kiedyś objąć inny zespół, w którym niegdyś błyszczał jako zawodnik. Chodzi oczywiście o mediolański Inter. W ślady Wengera zatem raczej nie pójdzie, zresztą u Rojiblancos – przy całym szacunku dla tej niesamowitej drużyny i osiągnięć trenera – już widać pewne symptomy stagnacji.

Diego Simeone (Atletico Madryt): 6 lat, 3 miesiące, 28 dni

Bundesliga

Christian Streich objął SC Freiburg w 2011 roku i rozkręcił, przeciętną w gruncie rzeczy, drużynę do tego stopnia, że zajął z nią piąte miejsce w lidze w sezonie 2012/13. Frazy grupowej Ligi Europy nie udało się przebrnąć – lepsza okazała się Sevilla, o co trudno mieć pretensje, ale także Slovan Liberec, co już kiepsko świadczy o przedstawicielu Bundesligi. Późniejsza historia Freiburga pod wodzą Streicha to już sinusoida – z piątego miejsca w 2013 roku zjechali aż do 2. Bundesligi dwa lata później. Wszystko po to, żeby zaorać konkurencję na zapleczu, przebić się znów do elity i ponownie solidnie pograć, bo w zeszłym sezonie zakończyli rozgrywki na niezłym, siódmym miejscu. A teraz znowu widmo spadku zagląda w oczy, walka w barażach o utrzymanie jest całkiem prawdopodobna.

Reklama

Co jeśli trener zaliczy drugi spadek w swojej karierze? Bardzo możliwe, że nic. Facet najpierw przepracował piętnaście lat z klubową młodzieżą, dostał szansę z pierwszą drużyną, a teraz jest prawdziwym ulubieńcem lokalnych kibiców. To typ menedżera złotoustego, więc warto czasem „rzucić uchem” na konferencje prasowe w jego wykonaniu. Choć bywa, że puszczają mu nerwy, jak choćby trzy tygodnie temu w meczu przeciwko Schalke, gdy dostał szewskiej pasji i po chamsku potraktował arbitra, co zaowocowało szybką eksmisją na trybuny.

Christian Streich (Freiburg): 6 lat, 3 miesiące, 19 dni.

Ligue 1

W Angers zastosowano model katalońsko-madrycki. Najpierw Stephane Moulin prowadził przez kilka lat drużynę rezerw, a później powierzono mu misję prowadzenia pierwszego zespołu. Objął drugoligowca, a dziś Angers to już etatowy członek piłkarskiej elity we Francji. Nie licząc trwającego jeden sezon wyskoku w latach 90-tych, Les Scoistes nie występowali w Ligue 1 od 34 lat, gdy Moulin awansował z nimi w 2015 roku. Później Angers wystąpiło jeszcze w finale Pucharu Francji, ale tam musieli uznać wyższość PSG, przegrywając w wyjątkowo okrutnych okolicznościach. Po samobójczym golu w ostatniej minucie gry. To była setna edycja CdF, więc ewentualny triumf byłby dziejowym sukcesem, ale niefortunna główka Issy Cissokho spowodowała, że marzenia można było spalić w kominku.

Stephane Moulin (Angers): 6 lat, 9 miesięcy, 20 dni.

Serie A

We Włoszech karuzela hula prawie jak w naszej ekstraklasie. No, bez przesady, może nie aż takie „prawie”, ponieważ trzech trenerów pracuje z zespołem przez ponad trzy lata. Pierwszy z nich – Massimiliano Allegri – właśnie kroczy po kolejny mistrzowski tytuł, ale już wiadomo, że znów nie zdobędzie upragnionej Ligi Mistrzów. A przecież samo zwycięstwo w Serie A to zdecydowanie za mało, żeby zaspokoić rozbuchane i mocno już podrażnione ambicje kibiców i włodarzy Juve. Nie jest zatem wykluczone, że w Turynie poszukają świeżości na stanowisku trenera.

Kto jeszcze? Rolando Maran z Chievo i Leonardo Semplici ze SPAL. Jeden i drugi uwikłany jest w tym sezonie w walkę o utrzymanie, więc wielce prawdopodobne, że wkrótce do akcji wkroczy słynna nowa miotła. Prędzej jednak w Weronie, ponieważ dla SPAL sam awans do Serie A był największym sukcesem w historii klubu, a to właśnie Semplici wprowadził tę maleńką drużynę na włoskie salony. Raczej go stamtąd tak gwałtownie nie szurną, zasłużył na zaufanie tak jak choćby Streich we Freiburgu.

Massimiliano Allegri (Juventus): 3 lata, 9 miesięcy, 4 dni.

Rolando Maran (Chievo): 3 lata, 6 miesięcy, 1 dzień.

Leonardo Semplici (SPAL): 3 lata, 4 miesiące, 12 dni.

Potencjał na nowego Wengera? Nie widzimy go nigdzie. Prawdę mówiąc można powątpiewać, czy którykolwiek z tych menedżerów popracuje w klubie nawet dekadę, a co dopiero mówić o dwóch. Czasy wielkich, piłkarskich bossów pokroju Fergusona, Wengera, Schaafa czy Rouxa minęły. Chyba bezpowrotnie.

Fot. Newspix.pl

Najnowsze

Komentarze

14 komentarzy

Loading...