Górnik Zabrze rozpoczyna walkę o utrzymanie?

Wczorajsza relacja z meczu Zagłębia Sosnowiec z Górnikiem Zabrze na stronie kibiców tego drugiego klubu miała bardzo wiele mówiący tytuł: „zaczynamy walkę o utrzymanie”. Szósta kolejka, czwarta porażka. Klęski na wszystkich czterech wyjazdach, u siebie zaś remis z równie słabą Stalą Mielec i 2:0 z pozostającą w strefie spadkowej Pogonią Siedlce. 

Było kiedyś takie studenckie hasło, niezbyt smaczne, ale dość trafne – głębokość dupy, w której jesteś podczas sesji jest wprost proporcjonalna do długości „laski”, jaką wykładałeś na naukę przez cały semestr. Przywołać je w kontekście Górnika Zabrze warto z prostej przyczyny – dziś znajduje się w miejscu, które przepowiadali mu nawet kibice z trybun stadionu przy Roosevelta tuż przed rozpoczęciem ligi.

O tym, że zamiast kroczyć drogą Zagłębia Lubin (ten sam trener, utalentowana młodzież, spokój, wywalenie szrotu) Górnik wybrał ścieżkę GKS-u Bełchatów (nowy trener, nowi piłkarze, te same problemy) pisaliśmy już kilka razy. Alarmowaliśmy my, alarmowali kibice z Socios Górnik, alarmowali przedstawiciele środowiska fanatyków z młyna, ba, nawet i ludzie w klubie – posypał się choćby pion marketingu i współpracy z kibicami, z którego zawinął się nieśmiertelny Jerzy Mucha, ale i Rafał Kędzior czy Dawid Florek.

Organizacyjną mizerię można by było wybaczyć, gdyby broniło się boisko. Na tym jednak Górnik regularnie zawodzi, wczoraj na przykład dając sobie w kilka minut wydrzeć zwycięstwo nad Zagłębiem Sosnowiec, tracąc dwa gole w sześć minut, wszystko w ostatnim kwadransie meczu. Do listy zarzutów – brak umiejętności piłkarskich, brak motoryki oraz ogarnięcia taktycznego, doszedł kolejny – brak zaangażowania i charakteru. Trener Marcin Brosz miesza w składzie, wymienia obrońców, bramkarza, ale nie da się oszukać losu – w tej szklance cukru jest naprawdę niewiele.

Jak źle musi być, skoro sam szkoleniowiec klubu z Zabrza po przegranym meczu mówi – wszystko zgodnie z planem?

(0:30)

Ale to pół-żartem. Pół-serio natomiast wygląda to tak:

– w ubiegłym sezonie po 6 kolejkach cztery punkty miał tylko Rozwój Katowice, spadł z ligi
– w sezonie 2014/15 nikt nie miał tak tragicznych wyników (ostatnia Chojniczanka po 6. kolejce miała 5 punktów, spadkowicze z GKS-u Tychy i Widzewa – po sześć)
– w sezonie 2013/14 taki sam wynik miała Sandecja, o oczko gorsze Miedź, oba kluby zdołały się odbudować. Ale już posiadające po pięć punktów (i będące w bezpośrednim sąsiedztwie wspomnianej dwójki) Puszcza i ROW z ligi zleciały
– w sezonie 2012/13 taki sam wynik miały ŁKS i Okocimski, gorszy Polonia Bytom. Dwie z tych trzech drużyn spadły

Generalnie więc można sobie mówić – łeee, bywały drużyny, które wychodziły z większych zakrętów, odrobimy, ale naszym zdaniem po czwartej porażce w szóstym meczu należy raczej się zastanowić, czy nie czas budować kadry na walkę o powrót, jednakże nie do Ekstraklasy, a do I ligi w przyszłym sezonie. Takie wejście w ligę w większości przypadków kończy się spadkiem.

Oczywiście nie zamierzamy tutaj straszyć Górników, wręcz przeciwnie, szukamy dla nich usprawiedliwień. Więcej meczów na wyjeździe, nowi zawodnicy i trener, co nawet w Legii wygląda pokracznie. Jeszcze skoro przy Legii jesteśmy – pucharowy promyk nadziei, który przyniósł zabrzanom choć trochę uśmiechu w tych smutnych czasach. Ale zaraz pragmatyczna część karci – porażki z Zagłębiem Sosnowiec i Sandecją można wybaczyć, ale z GKS-em Tychy, beniaminkiem? Miedzią Legnica?

Powiew optymizmu – paradoksalnie – przynosi miejsce Górnika w tabeli. Czternaste, tuż nad strefą spadkową, bo choć start zaliczyli fatalny – są aż cztery drużyny, które zaczęły równie źle, albo i gorzej.